?” وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ” قمر/17
و ما قرآن را برای وعظ و اندرز بر فهم آسان کردیم آیا کسی هست که از آن پند گیرد؟

✔پیام ها

1- وظيفه هدايتگران، آسان گوئى است. «يَسَّرْنَا»
2- قرآن، آسان است ولى سست نيست. (در چند آيه قبل خوانديم كه آيات قرآن‌ «حِكْمَةٌ بالِغَةٌ»، يعنى سخنان محكم و استوار است.) «يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ»
3- رسالت قرآن بيدارگرى است. «الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ»
4- هر چه آسان‌تر بگوييم، مخاطب بيشترى خواهيم داشت. يَسَّرْنَا … فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ
5- هم نسبت به آيات تكوينى بايد متذكّر شد «تَرَكْناها آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ» و هم نسبت به آيات تشريعى. «يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ»
6- هر كسى لياقت بهره‌گيرى از قرآن را ندارد، بهره گرفتن مخصوص اهل ذكر است نه اهل غفلت. «فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ»
7- هميشه وجود زمينه‌ى مناسب، شرط پذيرش نيست. گاهى همه‌ى شرايط فراهم است ولى انسان به‌خاطر لجاجت و هوى پرستى متذكّر نمى‌شود. «فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ»
8- با اين‌كه قرآن آسان است، «يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ» ولى مشابه آن را نمى‌توان آورد، گرچه همه آفرينش دست به دست هم دهند. «لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُ‌ …

منبع: تفسیر نور