مجموعه روایات درباره طاعت و تقوی

روایت اول)

امام باقر علیه السلام فرمود: هر مذهبی شما را به راهی نبرد. به خدا که شیعه ما نیست جز آنکه خدای عزّوجلّ را اطاعت کند.

شرح: عقیده به اینکه تنها قبول تشیع یا محبت امیر المومنین علیه السلام یا امیدواری به خدا یا گریه برای امام حسین علیه السلام بدون هیچ طاعت و عبادت دیگر موجب سعادت و نجات است.[در حالی که] امام باقر علیه السلام می فرماید: افکار و عقاید باطل شما را منحرف نسلزد بدانید یگانه راه سعادت و نجات اطاعت خداست و بس.

روایت دوم)

امام باقر علیه السلام به من فرمود: ای جابر! آیا کسی که ادعاء تشیع می کند او را بس است که از محبت ما خانواده دم زند؟!

به خدا شیعه ما نیست جز آنکه از خدا پروا کند و او را اطاعت نماید.

ای جابر! ایشان شناخته نشوند جز با فروتنی و خشوع، امانت و بسیاری یاد خدا، روزه، نماز و نیکی به پدر و مادر و مراعات همسایگان فقیر و مستمند و قرض داران و یتیمان و راستی گفتار و تلاوت قرآن و بازداشتن زبان از مردم جز از نیکی آنها و آنها امانت دار فامیل خویش هستند.

جابر گوید عرض کردم: یا ابن رسول الله! ما امروز کسی را دارای این صفات نمی شناسیم.

فرمود: ای جابر! به راههای مختلف مرو! آیا برای مرد کافی است که بگوید: من رسول خدا صلی الله علیه و آله را دوست دارم سپس از رفتار او پیروی نکند و به سنتش عمل ننماید! محبتش به پیغمبر به او هیچ سودی ندهد.

پس از خدا پروا کنید و برای آنچه نزد خداست عمل کنید. خدا با هیچ کس خویشی ندارد. گرامی ترین بندگان نزد خدا عزّوجلّ با تقواترینو مطیع ترین آنهاست.

ای جابر! به خدا جز با اطاعت به خدای تبارک و تعالی تقرب نمی توان جست. همراه ما برات آزادی از دوزخ نیست و هیچ کس بر خدا حجت ندارد. هر که مطیع خدا باشد دوست ما و هر که نافرمانی خدا کند دشمن ماست. ولایت ما جز با عمل کردن با ورع بدست نیاید.

روایت سوم)

امام باقر علیه السلام فرمود: ای گروه شیعه! شما تکیه گاه میانه باشید و آنکه غلو کرده به سوی شما برگردد و آنکه عقب مانده خود را به شما برساند.

مردی از انصار به نام سعد عرض کرد: قربانت! غلوکننده کدام است؟

فرمود: مردمی که درباره ما گویند آنچه را که ما درباره خود نمی گوییم. اینها از ما نیستند و ما از آنها نباشیم.

گفت: عقب مانده کدام است؟

فرمود: کسی که طالب خیز است، خیر به او می رسد و به همان مقدار نیتش پاداش دارد.

سپس رو به ما کرد و فرمود: به خدا ما از جانب خدا براتی نداریم و میان ما و خدا قرابتی نیست و بر خدا حجتی نداریم و جز با اطاعت به سوی خدا تقرب نجوئیم. پس هرکس از شما که مطیع خدا باشد دوستی ما سودش دهد و هرکس از شما نافرمانی خدا کند، دوستی ما سودش ندهد.

وای بر شما! مبادا فریفته شوید. وای بر شما! مبادا فریفته شوید.

روایت چهارم)

مفضل بن عمر گوید: خدمت امام صادق علیه السلام بودم که موضوع اعمال مطرح شد.

من گفتم: عمل من چه اندازه کم و ضعیف است؟!

حضرت فرمود: خاموش باش. از خدا آمرزش بخواه.

آنگاه فرمود: عمل کم با تقوی بهتر از عمل بسیار بی تقوی است.

عرض کردم: چگونه عمل بسیار بی تقوی می شود؟

فرمود:آری. مانند مردی که از غذای خود به مردم می دهد و با همسایگان اش مهربان است و در خانه اش باز است ولی چون دری از حرام به نظرش رسد بدان درآید. این است عمل بدون تقوی و دیگری هست که اینها را ندارد اما چون در حرامی به نظرش رسد بدان وارد نشود.

روایت پنجم)

یعقوب بن شعیب گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: خدای عزّوجلّ بنده ای را از خواری گناه به عزت تقوی نبرد جز آنکه بی نیازش کند بدون مال، عزیزش کند بدون فامیل و مانوسش کند بدون آدمی زاد(یعنی با خود مانوسش کند.)

روایت ششم)

امام باقر علیه السلام فرمود: … همان جبرئیل در دلم افکند که هیچ کس نمیرد تا روزی اش را کامل گیرد. از خدا بپرهیزید و در طلب روزی، آرام باشید. و دیر رسیدن روزی شما را وادار نکند که آن را از راه حرام جوئید زیرا آنچه نزد خداست جز به وسیله اطاعتش بدست نیاید.

.

اصول کافی ج3

ترجمه مصطفوی