تقسیم بندی موضوعی صحیفه سجادیه(دعای بیست و چهارم) | ... | ||
نوع رفتار با پدر و مادر
بر محمد، بنده و فرستادهات و خاندان پاكش درود فرست و برترين درودها و رحمت و بركات و سلام خود را ويژهي آنان ساز.
پدر و مادر مرا نيز به بزرگداشت و درود خويش مخصوص گردان. اي مهربانترين مهربانان.
بر محمد و خاندانش درود فرست و در دلم انداز كه هر وظيفه را كه در برابر ايشان بر عهدهي من است، بشناسم، و آگاهي از آن وظيفه را، به كمال، در من فراهم آر، و چنان كن كه آنچه را به من الهام كردهاي، به كار بندم، و توفيق ده تا آنچه بينش آن را به من دادهاي، به جاي آورم، و چيزي از آنچه به من آموختهاي، فرو نگذارم، و اعضاي بدنم از پرداختن به آنچه مرا الهام كردهاي، در نمانَد.
بر محمد و خاندانش درود فرست؛ همچنان كه ما را به وجود او شرافت بخشيدي. بر محمد و خاندانش درود فرست؛ آن گونه كه به بركت وي براي ما حقي بر ديگر مردمان واجب كردي.
خدايا! چنان كن كه من از پدر و مادرم چنان بيم نمايم كه از پادشاه خودكامه، و به آن دو همچون مادري بس مهربان و دلسوز نيكي كنم، و فرمانبرداري از پدر و مادر و نيكي كردنِ من در حقّ ايشان را براي من از خواب در چشم خواب آلودگان شاديآورتر، و از آب خنك در كام تشنگان گواراتر ساز، تا خواهش ايشان را بر خواهش خود ترجيح دهم، و خرسندي آنان را بر خرسندي خود مقدم دارم، و نيكي آن دو در حق خودم را بسيار بينم، اگر چه اندك باشد، و نيكي خود در حق آنان را اندك بينم، اگر چه بسيار بُوَد.
آواي مرا در برابر ايشان نرم و آهسته گردان، و سخنم را خوشايندشان ساز، و مرا با آن دو نرمخو كن، و مرا دلسوز ايشان قرار ده، و چنان كن كه با آنان خوش رفتار و غمخوار شوم.
آن دو را، به پاس آن كه پرورشم دادهاند، نيك پاداشي ده، و چون مرا عزيز و گرامي داشتهاند، ثوابي بزرگ عطاشان كن، و در مقابل حفظ و حمايتِ من در خُردي، جانب ايشان را نگاه دار.
نحوه طلب بخشش در آزار به پدر و مادر
هر آزاري كه از من به آن دو رسيده، و هر ناپسندي كه از من در حقّ ايشان سر زده، و هر حقي از آن دو را كه من تباه كردهام، همه را سبب آمرزش گناهانشان و بلندي مرتبهشان و افزوني حَسَناتشان قرار ده؛ اي آن كه بديها را به چندين برابر نيكيها دگرگون ميسازي.
اگر پدر و مادرم با من به تندي سخن گفتند و رفتار نابجايي كردند، يا حقي از من تباه نمودند و يا در وظيفهي خويش در قبال من كوتاهي ورزيدند، من همهي خطاهاي ايشان را بخشيدم و با اين كار بزرگشان داشتم. از تو ميخواهم كه آن دو را، به سبب آنچه در حقّ من كردهاند، گرفتار نسازي، كه من در خيرخواهي ايشان ترديد ندارم و نميپذيرم كه در خوبي كردن به من درنگ كرده باشند، و دلگير نيستم كه آن دو كارهاي مرا عهدهدار بودهاند، اي پروردگار من؛ زيرا گزاردن حق ايشان بر من واجبتر است، و نيكي آن دو با من ديرينهتر، و منّتشان بر من بيشتر از آن كه بخواهم آنان را به عدالت قصاص كنم، يا آن كنم كه آنان كردهاند.
اي معبود من! اگر چنين كنم، پس آن روزهاي بسيار كه در پرورش من سر كردهاند و آن همه سختي كه در نگه داريِ من به جان خريدهاند و آن همه رنج و ناداري كه بر خود روا داشتهاند تا من در آسايش به سر برم، چه خواهد شد؟ نه، هرگز نتوانند همهي حق خود را از من دريافت كنند، و من نيز نتوانم حق ايشان بر خود را به شايستگي بگزارم و وظيفهي خدمتگزاري به آن دو را به جاي آورم. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و ياريام فرما ـ اي بهترين كسي كه همه از او مدد خواهند ـ و توفيقم ده ـ اي راهنماتر كسي كه بدو روي آورند ـ و در آن روز كه «هر كس به سبب آنچه كرده است، پاداش بيند و بر ايشان ستم نرود»، مرا از كساني قرار مده كه پدران و مادران خود را نافرماني كردهاند.
بر محمد و خاندانش درود فرست و پدر و مادر مرا به برترين پاداشي كه ويژهي پدران و مادران بندگان مؤمن خود كردهاي، ويژه گردان، اي مهربانترين مهربانان.
چنان كن كه پس از هر نماز خود، و در هر زمان ديگري از شب، و در هر ساعتي از روز، به ياد آنان باشم.
بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به سبب دعايم در حق ايشان بيامرز، و از آنان به سبب نيكيهايي كه در حق من ميكنند، درگذر؛ گذشت و آمرزشي بايسته. و به شفاعت من، از آن دو خشنود باش؛ خشنودياي بكمال و شايسته. و با گرامي داشت خود، آنان را به سراي رستگاري و سلامت وارد كن.
اگر آمرزش تو پيش از من به ايشان رسيده است، پس آن دو را شفيع من گردان، و اگر آمرزش تو پيش از آن دو به من رسيده است، پس مرا شفيع ايشان كن، تا به لطف و مهرباني تو در خانهي گذشت و بخشش تو و در منزل آمرزش و رحمت تو گردهم آييم، كه تو داراي بخشش بزرگ و نعمت فراوان هستي، و تو مهربانترين مهرباناني. . دعای بیست و چهارم صحیفه سجادیه . موسسه موعود
[چهارشنبه 1399-03-14] [ 11:57:00 ق.ظ ]
لینک ثابت |