امام صادق علیه السلام فرمود: پدرم همواره می فرمود: چیزی بیشتر از گناه قلب را فاسد نکند. قلب مرتکب گناه می شود و بر آن اصرار می ورزد تا بالایش به پائینش می گراید.(سرنگون و وارونه میشود.)

امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ رگی نزند و پائی به سنگ نخورد و درد سر و مرضی پیش نیاید مگر به جهت گناهی و همین است که خدا عز وجل در کتابش فرماید:"هر مصیبتی به شما رسد، برای کاری است که به دست خود کرده اید و خدا از بسیاری هم گذشت می وند.” 30/ سوره 42.
سپس امام علیه السلام فرمود: آنچه خدا از آن می گذرد از آنچه از آن مواخذه می کند بیشتر است.
شرح: برخی از مفسرین گفته اند: آیه شریفه به مصیبت هایی اختصاص دارد که به نحو عقوبت و مجازات در دنیا از طرف خدای تعالی به انسان می رسد پس مصائب و بلاهایی را که برای کودکان و دیوانگان و مردمکبی گناه پیش می آید شامل نیست.

امیر المومنین علیه السلام فرمودند: تو که اعمال رسوا کننده مرتکب شده ئی خنده دندان نما مکن و کسی که گناهانی کرده از بلای شبگیر و پیش آمد ناگهانی نباید ایمن باشد.

ابی اسامه گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام فرمود: به خدا پناه برید از سطوتهای خدا در شب و روز.
عدض کردم: سطوتهای خدا چیست؟
فرمود: مواخذه بر گناه.

امام باقر علیه السلام فرمود: همه گناهان سخت است ولی سختترین آنها گناهانی است که بر آن گوشت و خون بروید؛ زیرا گناهکار بخشوده یا معذب گردد و جزء شخص پاک به بهشت وارد نشود.
شرح: چنین گناهکاری باید در برزخ و یا محشر عذاب کشد تا آن گوشت و خونش بریزد و تصفیه گردد و سپس وارد بهشت شود.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ملعون است ملعون کسی که پرستش دینار و درهم کندملعون است ملعون کسی که نابینائی را کور کند.(کسی که دینی را برای خود انتخاب نکرده و سرگردان است به کفر و ضلالت کشاند.) ملعون است ملعون کسی که با چارپائی نزدیکی کند.

ابوبصیر گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام فرمود: از گناهانی که ناچیزش انگارید بپرهیزید زیرا آنها نیز بازخواست کننده ایی دارد . شخصی از شما می گوید: گناهومی کنم و آمرزش می طلبم. و خدای عز و جل می فرماید: ” سنکتب ما قدموا و آثارهم و کل شیء احصیناه فی امام مبین” و باز فرماید:” انها ان تک مثقال حبه من خردل فتکن فی صخره او فی السماوات او فی الارض یات بها الله ان الله لطیف خبیر".

امام صادق علیه السلام فرمود: همانا گناه، بنده را از رزق و روزی محروم میدارد.

امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه مرد گناهی کند در دلش نقطه سیاهی برآید پس اگر توبه کند محو شود و اگر بر گناه بیفزاید آن سیاهی افزایش یابد تا بر دلش غالب شود سپس هرگز رستگار نشود.

امام باقر علیه السلام فرمود: همانا بنده از خدا حاجتی می خواهد که اقتضا دارد زود یا دیر برآورده شود سپس آن بنده گناهی مرتکب می شود و خدای تبارک و تعالی به فرشته می فرماید: “حاجتش را روا مکن و او را از آن محروم بدار زیرا در معرض خشم من درآمد و سزاوار محرومیت من گشت.”

ابوحمزه گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام فرمود: هیچ سالی کن بارانتر از سال دیگر نیست ولی خدا باران را به جائی که خواهد می فرستد چون مردمی مرتکب گناهان شوند خدای عزوجل بارانی را که در آن سال برای آنها مقدر فرموده از آنها بگرداند و به سوی بیابانهاوو دریاها و کوهها فرستد و همانا خدا “جعل” را در سوراخش عذاب کند به وسیله نگهداشتن باران از زمینی که او در آن است، برای گناهان مردمی که در آنجا باشند در صورتی که خدا برای جعل راهی در غیر محله گنهکاران قرار داده است.
سپس امام علیه السلام فرمود: ای صاحبان بینش عبرت گیرید.

امام صادق علیه السلام فرمود: همانا شخص گناهی مرتکب می شود و بر اثر آن از نماز شب محروم می شود و تاثیر کار بد در صاحبش از تاثیر چاقو در گوشت زودتر است.

حضرت ابوالحسن علیه السلام فرمود: بر خدا سزاوار است که هر خانه ای که در آن نافرمانیش کنند خرابش کند تا خورشید بر آن بتابد و پاکش کند.

رسول خدا صلی الله علیه و آلهوفرمود: همانا بنده ایی گاهی برای یکی از گناهانش صد سال حبس شود و همسران خود را بیند که در نعمت بهشت می خرامند.

امام صادق علیه السلام فرمود: پدرم علیه السلام می فرمود: خدا حکم قاطع و حتمی فرموده که نعمتی را که به بنده ایی مرحمت فرموده از او باز نگیرد مگر زمانی که بنده گناهی مرتکب شود که به سبب آن مستحق کیفر شود.

امام رضا علیه السلام فرمود: هرچند بندگان گناهان تازه ایی را که سابقه نداشته ایجاد کنند خدا برای آنها بلاهائی را که سابقه نداشته ایجاد کند.

حضرت ابوالحسن علیه السلام فرمود: خدای عزوجل یک منادی دارد که در هر روز و شب ندا کند:"مهلا مهلا ای بندگان خدا! از رفتن به سوی نافرمانی های خدا بایستید که اگر چارپایان چرنده و کودکان شیرخوار و پیران به رکوع رفته نبودند عذابی بر شما فرو می ریخت که نرم و کوبیده شوید.