عاقبت دنیا پرستی

خداشناسی


سپاس خداوندى را سزاست كه ستايش او در خلق آشكار،

و سپاهش پيروز،

و بزرگى او والا و بيكرانه است.


خدا را؛

براى نعمت هاى پى در پى،

و بخشش هاى بزرگش ستايش مى كنم،

خدايى كه؛

حلمش بزرگ و عفوش فراگير است،

در فرمانش عادل، و از گذشته و آينده با خبر است.

با علم خود جهان هستى را پديد آورده،

و با فرمان خود موجودات را آفريده است،

بى آن كه از كسى پيروى كند، و يا بياموزد،

و يا از طرح حكيم ديگرى استفاده نمايد،

در آفرينش پديده ها، دچار اشتباهى نشده،

و نه با حضور و مشورت گروهى، آفريده است.

 

پیامبر صلی الله علیه و آله از زبان حضرت علی


گواهى مى دهم كه محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بنده و فرستاده اوست،

هنگامى او را مبعوث فرمود كه مردم در گرداب جهالت فرو رفته بودند،

و در حيرت و سرگردانى به سر مى بردند،

هلاكت آنان را مهار كرده و به سوى خود مى كشيد،

و گمراهى بر جان و دلشان قفل زده بود.

 

نتیجه رعایت تقوی و خودسازی


اى بندگان خدا!

شما را به پرهيزكارى سفارش مى كنم،

كه حق خداوند بر شماست،

و نيز موجب حق شما بر پروردگار است.

از خدا براى پرهيزكارى يارى بخواهيد،

و براى انجام دستورات خدا از تقوا يارى جوييد،

زيرا تقوا، امروز سپر بلا، و فردا راه رسيدن به بهشت است،

راه تقوا روشن، و رونده آن بهرمند،

و امانت دارش خدا، كه حافظ آن خواهد بود.

تقوا همواره خود را بر امّت هاى گذشته (و حال) عرضه كرده و بر آينده نيز عرضه مى كند،

زيرا فرداى قيامت، همه به آن نيازمندند.

آنگاه كه در قيامت آفريده ها را گرد مى آورد

و آنچه باز داده است باز پس مى گيرد

و در باره همه نعمت ها مى پرسد،

پس چه اندكند آنان كه تقوا را برگزيدند

و بار آن را بدرستى بر دوش كشيدند

آرى!

پرهيزكاران تعدادشان اندك است

و شايسته ستايش خداوند سبحان كه فرمود «بندگان سپاسگزار من اندكند».

پس گوش جان را به نداى تقوا بسپاريد،

و براى بدست آوردن آن تلاش كنيد.

تقوا را به جاى آنچه از دست رفته به دست آوريد

و عوض هر كار مخالفى كه مرتكب شده ايد انتخاب كنيد،

با تقوا خواب خود را به بيدارى تبديل،

و روزتان را با آن سپرى كنيد،

دل هاى خود را با تقوا زنده كنيد،

و گناهان خود را با آن شستشو دهيد.

بيمارى هاى روان و جان خود را با تقوا درمان،

و خود را آماده سفر آخرت گردانيد،

از تباه كنندگان تقوا عبرت گيريد

و خود عبرت پرهيزكاران نشويد.


آگاه باشيد!

تقوا را حفظ كنيد

و خويشتن را با تقوا حفظ نماييد.

 

روزی حلال ( پرهيز از دنياى حرام)


برابر دنيا خويشتن دار و برابر آخرت دلباخته باشيد.

آن كس را كه تقوا بلند مرتبت كرد خوار نشماريد،

و آن را كه دنيا عزيزش كرد گرامى نداريد.

برق درخشنده دنيا شما را خيره نكند،

و سخن ستاينده دنيا را نشنويد.

به دعوت كننده دنيا پاسخ ندهيد،

و از تابش دنيا روشنايى نخواهيد،

و فريفته كالاهاى گران قدر دنيا نگرديد.

همانا برق دنياى حرام بى فروغ است،

و سخنش دروغ،

و اموالش به غارت رفتنى،

و كالاهاى آن تاراج شدنى است.

 

دنیای حرام


آگاه باشيد!

دنياى حرام چونان عشوه گر هرزه اى است كه تسليم نشود،

و مركب سركشى است كه فرمان نبرد،

دروغگويى خيانتكار، ناسپاس، حق نشناس،

دشمنى حيله گر،

پشت كننده اى سرگردان،

حالاتش متزلزل،

عزّتش خوارى،

جدّش بازى و شوخى،

و بلندى آن سقوط است.

خانه جنگ و غارتگرى، تبهكارى و هلاكت،

و سر منزل نا آرامى است،

جايگاه ديدار كردن ها و جدايى هاست.

راه هاى آن حيرت زا،

گريزگاهايش ناپيدا،

و خواسته هايش نوميد كننده و زيانبار است،

پناهگاه هاى آن دنيا انسان را تسليم مرگ مى كند،

و از خانه هاى خود بيرون مى راند،

و چاره انديشى هاى آن ناتوان كننده است.

 

 اقسام دنيا پرستان


نجات يافته اى مجروح،

يا مجروحى پاره پاره تن،

دسته اى سر از تن جدا،

و دسته اى ديگر در خون خود تپيده،

گروهى انگشت به دندان،

و جمعى از حسرت و اندوه دست بر دست مى مالاند،

برخى سر بر روى دست ها نهاده به فكر فرو رفته اند،

عدّه اى بر اشتباهات گذشته افسوس مى خورند و خويشتن را محكوم مى كنند،

و عدّه اى ديگر از عزم و تصميم ها دست برداشته اند،

چرا كه راه فرار و هر نوع حيله گرى بسته شده،

و دنيا آنها را غافلگير كرده است،

و كار از كار گذشته،

و عمر گرانبها هدر رفته است.

 

هيهات! هيهات!

آنچه از دست رفت گذشت،

و آنچه سپرى شد رفت،

و جهان چنانكه مى خواست به پايان رسيد.

«نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين، و هرگز ديگر به آنها مهلتى داده نشد.»

.

خطبه 191

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

موضوعات: ◀خطبه ها, ◀رزق و روزی, ◀ وصف دنیا و آخرت در نهج البلاغه, ◀ خودسازی در نهج البلاغه, ◀ پیامبر از زبان حضرت علی در نهج البلاغه, ◀ تقوا در نهج البلاغه, ◀خداشناسی در نهج البلاغه, ✔مطلب ندارد
[شنبه 1399-06-08] [ 10:05:00 ق.ظ ]