#غدیر

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

موسی علیه السلام به یوشع بن نون وصیت کرد و یوشع بن نون به فرزندان هارون وصیت کرد و به فرزندان خودش و فرزندان موسی وصیت نکرد.

همانا خدای تعالی صاحب اختیار است، هرکه را خواهد و از هر خاندانی که خواهد اختیار کند و موسی و یوشع، مردم را به وجود مسیح علیه السلام مژده دادند و چون خدای عزوجل مسیح را مبعوث ساخت.

مسیح علیه السلام به مردم گفت: “همانا پس از من پیغمبری که نامش “احمد” و از اولاد اسماعیل علیه السلام است خواهد آمد که مرا و شما را تصدیق می کند.”

و امر وصیت پس از عیسی در حوارییین مستحفظ جاری گشت و از این جهت خدا ایشان را مستحفظ نامیدکه نگهداری اسم اکبر به ایشان واگذار شد و آن کتابی است که علم هرچیز از آن دانسته شود و همراه پیغمبران صلوات الله علیهم بوده است.

 #غدیر

خدای تعالی فرماید: “و لقد ارسلنا رسلا من قبلک و انزلنا معهم الکتاب و المیزان"؛ کتاب همان اسم اکبر است و از آنچه به نام کتاب معروف است، تورات و انجیل و فرقان(قرآن) است ولی در آن کتاب (که همراه اوصیاء است) کتاب نوح (علیه السلام) و کتاب صالح و شعیب و ابراهیم علیهم السلام  است که خدای عزوجل خبر می دهد:” ان هذا لفی الصحف الاولی* صحف ابراهیم و موسی” همانا این در صحف نخستین است؛ یعنی صحف ابراهیم و موسی”

پس (اگر کتاب منحصر به تورات و انجیل و قرآن است) صحف ابراهیم کجاست؟

همانا صحف ابراهیم، اسم اکبر است و صحف موسی هم اسم اکبر است(که باید پیغمبر صلی الله علیه و آله سپارد) پس همیشه وصیت نسبت به عالمی پس از عالم دیگر جریان داشت تا آن را به محمد صلی الله علیه و آله رسانیدند و چون خدای عزوجل ، محمد صلی الله علیه و اله را مبعوث کرد، مستحفظین پسین به او اسلام آوردند و بنی اسرائیل تکذیبش نمودند.

او به سوی خدای عزوجل دعوت کرد و در راهش جهاد نمود تا آنکه خدای عزوجل به او امر فرستاد که فضیلت وصیت را آشکار کن.

پیغمبر عرض کرد: پرودگارا ! عرب مردمی خشن اند، در میان ایشان کتابی نبوده و برای آنها پیغمبری مبعوث نگشته و به فضیلت و شرف پیامبران آگاه نیستند. اگر من فضیلت اهل بیتم را به آنها بگویم ایمان نمی اورند پس خدای عزوجل فرمود:

” و لا تحزن علیهم” ” و قل: سلام فسوف یعلمون”

پیغمبر اندکی از فضیلت وصیش را تذکر داد و در دلها نفاق افتاد. رسول خدا صلی الله علیه و آله آن نفاق و گفتار ایشان بدانست.

#غدیر

خدای عزوجل فرمود: ” ای محمد! و لقد نعلم انک یضیق صدرک بما یقولون فانهم لا یکذبونک و لکن الظالمین به آیات الله یجحدون” یعنی بلکه بدون آنکه دلیلی داشته باشند انکار می کنند.  

رسول خدا صلی الله علیه و آله ایشان را الفت میداد و بعضی را یاور بعضی دیگر می ساخت و همیشه چیزی از فضیلت وصیش را به آنها گوش زد می کرد.

تا اینکه سوره (انشراح) نازل شد و پیغمبر زمانی که از مرگ خود آگاه شد و گزارش آن را شنید بر انها احتجاج کرد .

و خدا ی عز و جل فرمود:” چون فراغ یافتی در عبادت کوش و به سوی پروردگارت  راغب شو” می فرماید : ” چون (از تبلیغ رسالت) فراغ یافتی پرچم و نشانه ات (یعنی علی علیه السلام) را نصب کن و وصیتت را آشکار نما.

پیغمبر هم (در روز غدیر) فضیلت علی علیه السلام را آشکارا اعلام کرد و فرمود :” هرکس مولای او هستم، علی مولای او است. خدایا دوست او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار.” تا سه مرتبه.

.#غدیر

.

اصول کافی

جلد2

.

.