| وظیه کسانی که خداوند به آنها مال بخشیده شده است | ... | ||
(برخى از شارحان نوشتند كه اين خطبه بخشى از خطبه 126 مى باشد).
شناخت جايگاه بخشش و احسان
و اينها نيز تا هنگامى كه به آنها بخشش مى كند ادامه دارد. دست سخاوتمندى ندارد آن كس كه از بخشش در راه خدا بخل مى ورزد. آن كس كه خدا او را مالى بخشيد، پس «بايد»: به خويشاوندان خود بخشش نمايد، و سفره مهمانى خوب بگستراند، و اسير آزاد كند، و رنجديده را بنوازد، و مستمند را بهرمند كند، و قرض وامدار را بپردازد، و براى درك ثواب الهى، در برابر پرداخت حقوق ديگران، و مشكلاتى كه در اين راه به او مى رسد شكيبا باشد، زيرا به دست آوردن صفات ياد شده، موجب شرافت و بزرگى دنيا و درك فضائل سراى آخرت است «ان شاء الله». . خطبه 142 نهج البلاغه . موسسه اهل البیت
[دوشنبه 1399-05-20] [ 11:52:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|
|||
|
راح روح
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ وَفِی أَنفُسِکُمْ، أَفَلَا تُبْصِرُونَ |
