?دنیا نهایت دید انسان کوردل است، که هیچ چیزی را در ورای آن نمی بیند. اما چشم انسان بینا از دنیا می گذرد و می فهمد که آخرت در پشت آن است. از این رو انسان بصیر از دنیا دل می کند و به آخرت سفر می کند و انسان کوردل به دنیا دل می بندد و در آن می ماند اهل بصیرت از دنیا توشه بر می گیرد و فاقد بصیرت برای زندگی دنیا توشه فراهم می سازد.