?به خدا سوگند
اگر شب را تا صبح بر روی خار سعدان بیدار بمانم و با غل و زنجیر روی زمین کشیده شوم دوست تر دارم از اینکه روز قیامت خدا و پیامبرش را در حالی ملاقات کنم که به بعضی از بندگان ستم نموده و چیزی از اموال بی ارزش دنیا را غصب کرده باشم.
چگونه برای نفسی که به سرعت به سوی فرسودگی و کهنگی پیش می رود و مدت زمانی بلند زیر خاک خواهد ماند به کسی ستم کنم؟
.
.
خطبه 224
نهج البلاغه
.
.