نامه حضرت علی به ماموران جمع آوری مالیات

از بنده ی خدا علی امیر مومنان به ماموران جمع مالیات:

اما بعد!

هرکس از قیامتی که به سوی آن خواهد رفت، نترسد چیزی که در آن روز از عذاب نگاهش دارد برای خود پیش نفرستد.

آگاه باشید!

تکلیفی که بر عهده ی شماست آسان است و پاداش آن فراوان.

اگر در ستم و دشمنی که خداوند شما را از آن بازداشته، عقابی نبود که مردم از آن بترسند، ترکش به اندازه ای ثواب دارد که در ترک آن بهانه ای برای کسی نباشد.

پس!

میان خود و مردم با انصاف باشید

برای انجام نیازهایشان شکیبایی بورزید، که شما خزانه داران رعیت و وکیلان امت و سفیران پیشوایان هستید.

هیچ کس را به سبب نیازمندیش مرنجانید

از خواسته اش بازندارید.

برای گرفتن مالیات جامه ی تابستانی و زمستانی مردم و یا چارپایی که با آن کار می کنند یا بنده ی آنها را مفروشید.

کسی را برای گرفتن تازیانه مزنید.

به اموال هیچ کس، چه مسلمان نمازگزار و چه ذمی دست نزنید، مگر اسب و سلاحی نزد آنان بیابید که با آن بر مسلمانان تجاوز کنند، زیرا شایسته ی مسلمان نیست که اسب و سلاح را در دست دشمنان اسلام واگذارد تا سبب نیرومندی آنان علیه اسلام شود.

از خیرخواهی برای خویش دریغ مدارید.

از خوش رفتاری با سپاهیان و یاری رساندن به رعیت و تقویت دین باز مایستید.

آنچه در راه خدا بر شما واجب است به جا آورید.

زیرا خدای سبحان از ما و شما خواسته که تا می توانیم، سپاسش گوییم و با تمام نیرویمان یاریش دهیم.

هیچ نیرویی جز از جانب خدای تعالی نیست.

.

.

نامه 51

نهج البلاغه

.

.