پرودگارا!
آبرویم را به توانگری حفظ فرما
و شخصیتم را به تنگدستی مشکن که دست نیاز به سوی کسانی که خواهان روزی تو هستند بگشایم یا از مردم بد کردار مهربانی جویم یا به ستایش کسی که به من چیزی بخشیده دچار گردم یا به بد گویی از کسی که محرومم کرده گرفتار شوم.
در پس همه اینها امر بخشیدن و محروم کردن به دست توست.
.
.
خطبه 225
نهج البلاغه
.
.