تقسیم بندی موضوعی صحیفه سجادیه ( دعای بیست و یکم) | ... | ||
دعا به هنگام غم و اندوه
صفات خدا خدايا! اي كار ساز بندهي تنها و ناتون، و اي نگهدارندهي ما از هر چه سهمناك و وحشت زاست. گناهان من به تنهاييام كشانده و هيچ ياور و همراهي برايم نمانده. در برابر خشم تو ناتوان شدهام و كسي مددكار من نيست. ترس ديدار تو به جانم افتاده و تسكين دهندهاي براي آن نمييابم.
و اگر تو به تنهاييام افكني، چه كسي به ياريام بر ميخيزد، و اگر تو ناتوانم خواهي، چه كسي مرا توانا ميگردانَد.
جز پروردگار كسي پروردهي خود را پناه ندهد، و پيروز است كه انسان شكست خورده را امان تواند داد، و تنها جوينده است كه ميتواند از گريخته دستگيري كند.
همهي اينها به دستِ قدرت توست، و سرانجامِ هر گريز و فراري جز آستانِ تو نيست. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و گريز مرا پناهي فراهم كن و خواستهام را برآورده ساز.
اگر تو روي بزرگوار خود را از من بگرداني، يا فضل بسيارت را از من دريغ فرمايي، يا روزيات را از من بازداري، و يا رشتهي پيوند خود را از من بگسلي، باز هم براي رسيدن به هر يك از آرزوهايم راهي جز تو نمييابم، و به آنچه نزد توست، جز به ياري تو رسيدن نتوانم، كه من بندهي تو هستم و در اختيارت، و موي پيشانيام چون زمامِ من در دست توست.
حكم تو بر من جاري است. قضاي تو در حقّ من، عينِ عدالت است، و مرا ياراي آن نيست كه خود را فرمانبردار تو نخواهم و قدرتت را ناديده انگارم، و نتوانم خود را محبوب تو سازم و به خشنودي ات دست يازم، و به آنچه نزد توست، نخواهم رسيد مگر به طاعت و رحمت فراوانت.
اي معبود من! شب را به روز ميآورم و روز را به شب ميرسانم در حالي كه بندهي زبون تو هستم، و جز به ياري تو سود و زياني به خود نتوانم رساند، و با اين سخن عليه نَفْسِ خود گواهي ميدهم و به بيچارگيام اعتراف ميكنم. پس آنچه را به من وعده فرمودهاي، برآورده ساز، و هر چه را به من عطا كردهاي به كمال رسان، كه من بندهي تهيدستِ زارِ ناتوانِ رنجورِ بيسر و پايِ خوارِ فقيرِ ترسانِ پناهندهي تواَم.
وظیفه انسان در قبال نعمت ها و سختی ها
بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان مكن كه در برابر آنچه به من عطا كردهاي، به يادت نباشم، و در برابر آنچه به من بخشيدهاي، از احسانت غفلت ورزم، و از اجابت دعايم، اگر چه تأخير افتد، نااميد شوم؛ در هر حال كه باشم، در خوشي يا ناخوشي، در سختي يا آسايش، در عافيت يا بلا، در توانگري يا تنگ دستي، در بينوايي يا بينيازي.
بر محمد و خاندانش درود فرست و توفيقم ده كه در همه حال از تو به نيكي سخن گويم و به ستايشت كمر بندم و سپاسگزار تو باشم، تا به آنچه از دنيا به من عطا كردهاي دلخوش نگردم، و براي آنچه از من دريغ داشتهاي، اندوهگين نشوم. قلبم را جامهي تقوا بپوشان و تنم را به كاري كه بر من ميپسندي بگمار، و مرا در برابر آنچه به من روي آورَد، به فرمانبرداري خود مشغول بدار، تا آنچه را تو دشمن ميداري، دوست نپندارم، و آنچه را مايهي خشنودي توست، دشمن ندارم.
راه هدایت نفس
بر محمد و خاندانش درود فرست و قلبم را براي محبت خود تهي گردان، و به ياد كرد خود وادار، و با بيم خويش از ورطهي گناه بيرون آر، و ميلش را به سوي خود نيرومند ساز، و آن را به طاعت خود راغب فرما، و در راهي كه پيش تو محبوبتر است، به سوي خود روان گردان، و چنان كن كه تا زندهام، تنها به آنچه تو داري رغبت نمايد.
و چنان كن كه سرانجام اين راه رحمتِ تو باشد، و تنها در آنچه خشنودي تو در آن است وارد شوم، و بهشت تو جايگاه من گردد. مرا نيرويي ده كه بار خشنودي تو را به دوش كشم، و چنان كن كه تنها به سوي تو بگريزم و به آنچه نزد توست رغبت ورزم،
دعای دفع ظلم ظالمان
و در دلم انداز كه از مردمانِ بد كردار بترسم، و نصيبم كن كه با تو و دوستان تو و بندگان فرمانبرت خو بگيرم. بار منّت هيچ گنهكار و كافر را بر دوش من مگذار، و چنان كن كه آنان را بر من حقّ نعمتي نباشد و من به آنان محتاج نگردم، بلكه آرامش جان و دلبستگي و بينيازي و كفايت كارِ من تنها به دستِ تو و بندگان نيكوكارت باشد.
بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا همنشين و مددكار ايشان قرار ده. بر من منّت گذار كه با اشتياق به سوي تو آيم
شغل مناسب و روزی و كمر به كاري بندم كه دوست ميداري و مايهي خرسندي توست، كه تو بر هر كار توانايي و برآوردن اين خواستهها براي تو آسان است. . دعای21 صحیفه سجادیه . موسسه موعود
[شنبه 1399-03-03] [ 01:01:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|