http://www.shabestan.ir

راه گره گشایی مشکلات زندگی

خدايا، اي سرانجامِ نيك هزار نياز خواهي.
اي آن كه توفيق رسيدن به خواسته‌ها از توست.
اي آن كه در برابر نعمت‌هايت عوض نمي‌خواهي.
اي آن كه زلالِ بخشش خود را به منّت نهادن نمي‌آلايي.

اي آن كه تنها به تو بي‌نيازي توان جست و از تو بي‌نياز نتوان بود.
اي آن كه همگان به تو روي مي‌آورند و از تو روي بر نمي‌تابند.
اي آن كه خواسته‌هاي بسيار، گنجينه‌هاي نعمت را تهي نمي‌گرداند.
اي آن كه هيچ دستاويزي قانون حكمتت را دگرگون نمي‌سازد.

اي آن كه رشته‌ي نياز نيازمندان از تو بريده نمي‌شود.
اي آن كه بسياريِ دعاي خواهندگان تو را نمي‌رنجاند.

خود را به بي‌نيازي از آفريدگانت ستوده‌اي، و تو سزاوار اين بي‌نيازي هستي،
و آفريدگان را نيازمندِ خويش خوانده‌اي و آنان را سزاست كه نيازمند تو باشند.

هر كس كه سامان كار خويش را از تو بخواهد، و بخواهد كه تو او را بي‌نياز گرداني، خواسته‌ي خود را در آن جا كه بايد، جست و جو كرده و از راهي درست به يافتن آن برآمده است.
و هر كس كه حاجت خود نزد يكي از بندگانِ تو بَرَد و او را سبب كام‌يابيِ خويش پندارد، خود را در معرض نااميدي گذاشته است و مي‌سزد كه از نعمتِ تو بهره‌اي نبرد.

خدايا!

مرا از تو خواسته‌اي است كه خود از برآوردن آن ناتوانم و چاره‌جويي آن نتوانم، و نفسم مرا وسوسه مي‌كند كه برآوردن آن خواسته را از كسي خواهم كه او، خود، نياز از تو خواهد و در خواسته‌اش از تو بي‌نياز نباشد؛ و اين، خود لغزشي بود از لغزش‌هاي خطاكاران، و زمين خوردني چون زمين خوردنِ گنهكاران.

آن گاه به هشدار تو از خوابِ بي‌خبري به خود آمدم، و به توفيق تو، پس از لغزش برخاستم، و چون به راهم آوردي، ديگر زمين نخوردم و باز گرديدم،
و گفتم: پاك و منزّه است پروردگار من، چگونه مي‌شود نيازمندي از نيازمندي چون خود حاجت خواهد و تهي دستي نياز خواه تهي دستي گردد؟

پس اي معبود من!

با اشتياقِ تمام به سويت آمدم، و با اعتماد، دست اميد به دامانِ تو زدم،
و دانستم كه كوه خواسته‌هاي من، پيش توانگري تو، كوچك است، و انبوه چشمداشتِ من از تو، در برابر رحمت‌هاي تو اندك؛ گنجايش لطفِ تو بيش از نيازِ خواهندگان است، و دستِ بخشش تو بالاتر از همه‌ي دستان.

خدايا!

پس بر محمد و خاندانش درود فرست و به لطف خود با من آن كن كه بخشش بسيار تو را سزاوار است،

و به عدل خود با من آن مكن كه مرا شايسته است.

من نخستين كسي نيستم كه به تو روي آورد و تو او را نعمت دادي، حال آن كه سزوار رانده شدن بود،

و نخستين كسي نيستم كه دست خواهش به سويت دراز كرد و تو خواسته‌اش را برآوردي، حال آن كه سزاوار نااميدي بود.

خدايا!

پس بر محمد و خاندانش درود فرست و دعاي مرا اجابت كن و ندايم را پاسخ گو و بر زاري‌هاي من رحمت آور و آواز مرا بشنو.

مرا از خودت نااميد مساز، و رشته‌ي پيوند من با خودت را مگسل، و در اين نياز كه اكنون از تو مي‌خواهم، و هر نياز ديگر، مرا به ديگران حواله مكن.

و پيش از آن كه از اين جا برخيزم، خود، برآوردنِ خواسته‌ام را بر عهده بگير،

و با آسان كردن سختي‌ها بر من، نيازم را برآورده ساز و مرا به خواسته‌ام برسان،

و در هر كار، آنچه خير من در آن است، برايم مقدّر فرما.

خدايا!

بر محمد و خاندانش درود فرست؛ درودي پيوسته و بالنده؛ بي‌گسست و بي‌پايان، و اين درود را ياري رسانِ من و وسيله‌ي برآمدنِ حاجتم گردان، كه تو كارگشايِ نيكو خصالي.

اي پروردگارِ من!

خواهشم از تو اين است كه… [خواسته‌ي خود را به ياد مي‌آوري و به سجده مي‌روي و مي‌گويي:] بخشش بسيار تو خاطرم را آسوده و احسانت مرا به سوي تو راه نمود.

پس تو را به خودت و به محمد و خاندانش ـ كه درود تو بر آنان باد ـ سوگند مي‌دهم و از تو مي‌خواهم كه مرا دستِ تهي و نااميدي برنگرداني.

.

دعای 13

صحیفه سجادیه

.

موسسه موعود

ادامه مطلب :