| تقسیم بندی موضوعی صحیفه سجادیه (دعای 6) | ... | ||
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
فلسفه آفرینش شب و روز
شب و روز را به نيروي خود بيافريد و ميان آن دو به قدرت خود امتياز برقرار کرد و براي هر يک از آن دو حدّي محدود و مدّتي ممدود قرار داد. خدايي که؛ بنابر سنّت مقدر خود براي بندگان در تأمين وسائل تغذيه و پرورش ايشان هر يک از شب و روز را جايگزين آن ديگر مي‌سازد و هر يک از آن دو را بدون ديگري مي‌برد و برمي‌آورد و مي‌افزايد و مي‌کاهد. براي تأمين روزي بندگان و نشو و نماي ايشان شب و روز را جايگزين يکديگر مي‌سازد . پس شب را براي ايشان بيآفريده تا در آن از حرکات خسته کننده و فعاليت‌هاي آزار دهنده بيآسايند و آن را جامه‌اي ساخته که از به هر آسودن و غنودنش بپوشند تا موجب رفع خستگي و تجديد نيرو و نشاط‌شان باشد و به آن وسيله به کام دل خود برسند و روز را براي ايشان بينايي بخش و روشن‌گر بيآفريده تا در پرتو آن به تحصيل فضل و احسانش بکوشند و اسباب دست يافتن به روزي‌اش را فراهم سازند و در طلب آنچه رسيدن به نعمت عاجل دنياشان و درک سعادت آخرت‌شان در گرو آن است در عرصه زمين خدا روان گردند. او به همه اين تدبيرها کار ايشان را به سامان مي‌آورد و اعمال‌شان را مي‌آزمايد، و چگونگي احوال ايشان را در اوقات طاعتش و در منازل واجباتش و موارد احکامش همي نگرد. تا آن را که بد کرده‌اند به کيفر عمل خود برساند و آنان را که کار نيک کرده‌اند پاداش نيک دهد.
پس سپاس تو را بر آنکه پرده تاريکي شب را به نور صبح شکافتي و ما را از روشني روز بهره‌مند ساختي، و به منافع روزي‌ها بينا فرمودي، و از پيش آمدهاي آفات نگاه داشتي.
تبیین اوصاف خدا صبح کرديم و همه اشياء يکسره صبح کردند در حالي که همگي ملک توايم: از آسمان گرفته تا زمينش و هر چه در هر يک از آن دو پراکنده ساخته‌اي ساکن و جنبنده‌اش، ثابت و سيارش و آنچه در هوا برآمده، و آنچه در زير خاک پنهان شده.
در حالي که پادشاهي و سلطه‌ات ما را فرا مي‌گيرد و مشيت ما را به هم مي‌پيوندد، و به فرمان تو در کارها تصرّف مي‌نماييم، و در محيط تدبير تو در انقلاب و تحوّليم. از امور جز آنچه تو فرمان داده‌اي و از خير جز آنچه تو بخشيده‌اي در اختيار ما نيست،
ماهیت روز و اين، روزي نوين و تازه است. و او بر ما گواهي آماده است، اگر نيکي کنيم ما را با سپاس به درود مي‌کند، و اگر بدي کنيم از ما. به نکوهش جدا مي‌شود.
دعا در هر روز خدايا! بر محمّد و آلش رحمت فرست و؛ حسن مصاحبت اين روز را روزي ما ساز و از سوء مفارقتش به سبب ارتکاب نافرماني يا اکتساب گناه کوچک يا بزرگي نگاه‌دار. و بهره ما را از نيکي‌ها در آن سرشار کن، و ما را در اين روز از بدي‌ها بپيراي و از آغاز تا انجام آن را براي ما از ستايش و سپاس و مزد و اندوخته و فضل و احسان پر ساز.
رحمت ما را به سبب خودداري‌مان از گناه بر فرشتگان کرام الکاتبين کم و آسان ساز، و نامه‌هاي اعمال‌مان را از حسنات‌مان پُر کن و ما را نزد آن فرشتگان به کردارهاي بدمان رسوا مساز.
در هر ساعت از ساعات روز بهره‌اي از اعمال بندگانت و نصيبي از شکرت و گواه صدقي از فرشتگانت را براي ما مقرّر دار.
بر محمّد و آلش رحمت فرست و ما را از پيش رو و پشت سر و از جهات راست و چپ‌مان، و از همه جوانب‌مان نگاه‌دار: نگاه داشتني که از نافرماني تو باز دارنده، و به پيروي‌ات راهنما، و در راه محبتت به کار برده شده باشد.
بر محمّد و آلش رحمت فرست، و ما را در اين روزمان و اين شب‌مان و در همه روزهامان موفق‌دار، براي کار بستن خير، و دوري از شر، و شکر نعمت‌ها، و پيروي سنّت‌ها، و اجتناب از بدعت‌ها و امر به معروف، و نهي از منکر، و طرفداري اسلام، و نکوهش باطل، و خوار ساختن آن، و ياري حق و گرامي داشتن آن، و ارشاد گمراه، و معاونت ناتوان، و فريادرسي مظلوم.
بر محمّد و آلش رحمت فرست، و اين روز را مبارک‌ترين روزي قرار ده که دريافته‌ايم، و کامل‌ترين رفيقي که با او همراه شده‌ايم، و بهترين وقتي که در آن به سر برده‌ايم. و ما را از خشنودترين کساني از جمله خلق خود قرار ده، که شب و روز برايشان گذشته است: شاکرترين ايشان در برابر نعمت‌هايي که به او ارزاني داشته‌اي. و پايدارترين ايشان به شريعت‌هايت که پديد آورده‌اي. و خوددارترين ايشان از نواهي‌اي که از آن بر حذر ساخته‌اي.
تبیین اوصاف خداوند
همانا که من تو را گواه مي‌گيرم، و تو از گواه ديگر بي‌نياز کننده‌اي، و آسمان تو و زمين تو و آن فرشتگانت را که در آن دو مسکن داده‌اي و ساير آفريدگانت را در اين روز خود و اين ساعت خود و اين شب خود و اين مکان خود گواه مي‌گيرم که من شهادت مي‌دهم که تو ؛ به حقيقت آن خدايي هستي که معبودي جز تو نيست که بپا دارنده انصاف و عادل در حکم و مهربان به بندگان، و مالک ملک و رحيم به خلقي.
اوصاف پیامبر (صلی الله علیه و آله) و شهادت مي‌دهم که؛ محمّد بنده تو و فرستاده تو و برگزيده تو از خلق تو است. بار رسالت خود را به دوش او نهادي پس آن را ابلاغ کرد. و او را به پند دادن امتش فرمان دادي پس ايشان را پند داد.
بر محمّد و آلش رحمت فرست بيش از آنچه بر کسي از خلق خود رحمت فرستاده‌اي، و از جانب ما کامل‌ترين و بهترين پاداشي را که به کسي از بندگانت يا يکي از پيغمبرانت از جانب امتش داده‌اي به او پاداش ده. زيرا که تويي بسيار بخشنده نعمت بزرگ و آمرزنده گناه سترک. و تو از هر مهرباني مهربان‌تري. پس رحمت فرست بر محمّد و آل او که پاکيزگان و پاکان و نيکوکاران و سرآمد گزيدگانند. . دعای ششم صحیفه سجادیه . .
[دوشنبه 1399-01-11] [ 03:48:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
|||
|
راح روح
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ وَفِی أَنفُسِکُمْ، أَفَلَا تُبْصِرُونَ |
|
عکس های اخیر  |
|
