http://www.shabestan.ir
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
فلسفه آفرینش شب و روز
سپاس خداي را که؛
شب و روز را به نيروي خود بيافريد
و ميان آن دو به قدرت خود امتياز برقرار کرد
و براي هر يک از آن دو حدّي محدود و مدّتي ممدود قرار داد.
خدايي که؛
بنابر سنّت مقدر خود براي بندگان در تأمين وسائل تغذيه و پرورش ايشان هر يک از شب و روز را جايگزين آن ديگر ميسازد
و هر يک از آن دو را بدون ديگري ميبرد و برميآورد و ميافزايد و ميکاهد.
براي تأمين روزي بندگان و نشو و نماي ايشان شب و روز را جايگزين يکديگر ميسازد .
پس شب را براي ايشان بيآفريده تا در آن از حرکات خسته کننده و فعاليتهاي آزار دهنده بيآسايند و آن را جامهاي ساخته که از به هر آسودن و غنودنش بپوشند تا موجب رفع خستگي و تجديد نيرو و نشاطشان باشد و به آن وسيله به کام دل خود برسند
و روز را براي ايشان بينايي بخش و روشنگر بيآفريده تا در پرتو آن به تحصيل فضل و احسانش بکوشند
و اسباب دست يافتن به روزياش را فراهم سازند و در طلب آنچه رسيدن به نعمت عاجل دنياشان و درک سعادت آخرتشان در گرو آن است در عرصه زمين خدا روان گردند.
او به همه اين تدبيرها کار ايشان را به سامان ميآورد و اعمالشان را ميآزمايد، و چگونگي احوال ايشان را در اوقات طاعتش و در منازل واجباتش و موارد احکامش همي نگرد. تا آن را که بد کردهاند به کيفر عمل خود برساند و آنان را که کار نيک کردهاند پاداش نيک دهد.
خدايا!
پس سپاس تو را بر آنکه پرده تاريکي شب را به نور صبح شکافتي و ما را از روشني روز بهرهمند ساختي،
و به منافع روزيها بينا فرمودي،
و از پيش آمدهاي آفات نگاه داشتي.
تبیین اوصاف خدا
صبح کرديم و همه اشياء يکسره صبح کردند در حالي که همگي ملک توايم: از آسمان گرفته تا زمينش و هر چه در هر يک از آن دو پراکنده ساختهاي ساکن و جنبندهاش، ثابت و سيارش و آنچه در هوا برآمده، و آنچه در زير خاک پنهان شده.
صبح کرديم در قبضه قدرت تو،
در حالي که پادشاهي و سلطهات ما را فرا ميگيرد
و مشيت ما را به هم ميپيوندد،
و به فرمان تو در کارها تصرّف مينماييم،
و در محيط تدبير تو در انقلاب و تحوّليم.
از امور جز آنچه تو فرمان دادهاي و از خير جز آنچه تو بخشيدهاي در اختيار ما نيست،
ماهیت روز
و اين، روزي نوين و تازه است. و او بر ما گواهي آماده است، اگر نيکي کنيم ما را با سپاس به درود ميکند، و اگر بدي کنيم از ما. به نکوهش جدا ميشود.
دعا در هر روز
خدايا!
بر محمّد و آلش رحمت فرست و؛
حسن مصاحبت اين روز را روزي ما ساز
و از سوء مفارقتش به سبب ارتکاب نافرماني يا اکتساب گناه کوچک يا بزرگي نگاهدار.
و بهره ما را از نيکيها در آن سرشار کن،
و ما را در اين روز از بديها بپيراي
و از آغاز تا انجام آن را براي ما از ستايش و سپاس و مزد و اندوخته و فضل و احسان پر ساز.
خدايا!
رحمت ما را به سبب خودداريمان از گناه بر فرشتگان کرام الکاتبين کم و آسان ساز،
و نامههاي اعمالمان را از حسناتمان پُر کن
و ما را نزد آن فرشتگان به کردارهاي بدمان رسوا مساز.
خدايا!
در هر ساعت از ساعات روز بهرهاي از اعمال بندگانت و نصيبي از شکرت و گواه صدقي از فرشتگانت را براي ما مقرّر دار.
خدايا!
بر محمّد و آلش رحمت فرست
و ما را از پيش رو و پشت سر و از جهات راست و چپمان، و از همه جوانبمان نگاهدار: نگاه داشتني که از نافرماني تو باز دارنده، و به پيرويات راهنما، و در راه محبتت به کار برده شده باشد.
خدايا!
بر محمّد و آلش رحمت فرست،
و ما را در اين روزمان و اين شبمان و در همه روزهامان موفقدار،
براي کار بستن خير، و دوري از شر، و شکر نعمتها، و پيروي سنّتها، و اجتناب از بدعتها و امر به معروف، و نهي از منکر، و طرفداري اسلام، و نکوهش باطل، و خوار ساختن آن، و ياري حق و گرامي داشتن آن، و ارشاد گمراه، و معاونت ناتوان، و فريادرسي مظلوم.
خداوندا !
بر محمّد و آلش رحمت فرست،
و اين روز را مبارکترين روزي قرار ده که دريافتهايم،
و کاملترين رفيقي که با او همراه شدهايم،
و بهترين وقتي که در آن به سر بردهايم.
و ما را از خشنودترين کساني از جمله خلق خود قرار ده، که شب و روز برايشان گذشته است: شاکرترين ايشان در برابر نعمتهايي که به او ارزاني داشتهاي. و پايدارترين ايشان به شريعتهايت که پديد آوردهاي. و خوددارترين ايشان از نواهياي که از آن بر حذر ساختهاي.
تبیین اوصاف خداوند
خدايا !
همانا که من تو را گواه ميگيرم، و تو از گواه ديگر بينياز کنندهاي، و آسمان تو و زمين تو و آن فرشتگانت را که در آن دو مسکن دادهاي و ساير آفريدگانت را در اين روز خود و اين ساعت خود و اين شب خود و اين مکان خود گواه ميگيرم که من شهادت ميدهم که تو ؛
به حقيقت آن خدايي هستي که معبودي جز تو نيست
که بپا دارنده انصاف
و عادل در حکم
و مهربان به بندگان، و مالک ملک و رحيم به خلقي.
اوصاف پیامبر (صلی الله علیه و آله)
و شهادت ميدهم که؛
محمّد بنده تو و فرستاده تو و برگزيده تو از خلق تو است.
بار رسالت خود را به دوش او نهادي پس آن را ابلاغ کرد.
و او را به پند دادن امتش فرمان دادي پس ايشان را پند داد.
خدايا!
بر محمّد و آلش رحمت فرست
بيش از آنچه بر کسي از خلق خود رحمت فرستادهاي، و از جانب ما کاملترين و بهترين پاداشي را که به کسي از بندگانت يا يکي از پيغمبرانت از جانب امتش دادهاي به او پاداش ده.
زيرا که تويي بسيار بخشنده نعمت بزرگ و آمرزنده گناه سترک.
و تو از هر مهرباني مهربانتري.
پس رحمت فرست بر محمّد و آل او که پاکيزگان و پاکان و نيکوکاران و سرآمد گزيدگانند.
.
دعای ششم
صحیفه سجادیه
.
.
http://fazellankarani.com/persian/sahifa/?page=7