|
?"وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ” فصلت/ 51
و ما هر گاه به انسان (بیحوصله کم ظرف) نعمتی عطا کنیم رو بگرداند و (از شکر خدا) دوری جوید، و هر گاه شرّ و بلایی به او روی آورد آن گاه دایم زبان به دعا گشاید (و اظهار عجز نماید).
✔پیام ها
1- رفاه يا سختى در ميدان زندگى براى بروز و ظهور خصلتهاى آدمى و آفات روحى اوست. إِذا أَنْعَمْنا … وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ
2- رفاه، مايهى غفلت است. أَنْعَمْنا … أَعْرَضَ
3- نعمتها از خداست «أَنْعَمْنا» ولى حوادث تلخ نتيجه عملكرد يا خصلتهاى بد خود انسان است. «مَسَّهُ الشَّرُّ» (شرّ به خدا نسبت داده نشده است)
4- انسان تربيت نشده كم ظرفيّت است. «إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَرِيضٍ»
5- مشكلات و تنگناهاى زندگى در مقابل نعمتهاى اعطا شده از سوى خداوند به او اندك است. (براى نعمت كلمه «أَنْعَمْنا» آمده، ولى براى شرّ كلمه «مَسَّهُ» آمده كه به معناى تماس ساده است.)
6- «نَأى بِجانِبِهِ» يعنى به خاطر نعمت و رفاه مغرور شد و متكبرانه خود را كنار كشيد. كلمهى «عَرِيضٍ» به معناى پهن و كنايه از دعاى زياد است.
منبع: تفسیر نور
موضوعات: ✔آیات آرام بخش, ✔خدا خبر می دهد
[چهارشنبه 1397-05-10] [ 02:53:00 ب.ظ ]