خنده در مرگ مردی | ... | ||
خنده در مرگ مردی
(در پى جنازه اى مى رفت و شنيد كه مردى مى خندد.) گويى مرگ بر غير ما نوشته شده، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانى هستند كه به زودى باز مى گردند، در حالى كه بدن هايشان را به گورها مى سپاريم، و ميراثشان را مى خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه ايم آيا چنين است؟ كه اندرز هر پند دهنده اى از زن و مرد را فراموش مى كنيم و خود را نشانه تيرهاى بلا و آفات قرار داديم. . حکمت 122 نهج البلاغه . موسسه اهل البیت ستاد احیا فرهنگ مهدویت
[شنبه 1399-07-12] [ 09:52:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|