خنده در مرگ مردی

 خنده در مرگ مردی

 

(در پى جنازه اى مى رفت و شنيد كه مردى مى خندد.)

گويى مرگ بر غير ما نوشته شده،

و حق جز بر ما واجب گرديد،

و گويا اين مردگان مسافرانى هستند كه به زودى باز مى گردند،

در حالى كه بدن هايشان را به گورها مى سپاريم،

و ميراثشان را مى خوريم.

گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه ايم

آيا چنين است؟

 كه اندرز هر پند دهنده اى از زن و مرد را فراموش مى كنيم

و خود را نشانه تيرهاى بلا و آفات قرار داديم.

.

حکمت 122

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

موضوعات: ◀حکمت ها, ◀مرگ در نهج البلاغه, ✔مطلب ندارد
[شنبه 1399-07-12] [ 09:52:00 ق.ظ ]