(به امام خبر دادند كه شريح بن الحارث، قاضى امام، خانه اى به 80 دينار خريد، او را حضار كرده فرمود):

امام علی و  برخورد قاطعانه با خيانت كارگزاران

به من خبر دادند كه خانه اى با هشتاد دينار خريده اى،

و سندى براى آن نوشته اى،

و گواهانى آن را امضا كرده اند.

هشدار از دنیای حرام

(شريح گفت: آرى اى امير مؤمنان، امام عليه السّلام نگاه خشم آلودى به او كرد و فرمود):

اى شريح !

به زودى كسى به سراغت مى آيد كه به نوشته ات نگاه نمى كند،

و از گواهانت نمى پرسد،

تا تو را از آن خانه بيرون كرده و تنها به قبر بسپارد.

اى شريح!

انديشه كن كه آن خانه را با مال ديگران يا با پول حرام نخريده باشى،

كه آنگاه خانه دنيا و آخرت را از دست داده اى.

اما اگر هنگام خريد خانه، نزد من آمده بودى،

براى تو سندى مى نوشتم كه ديگر براى خريد آن به درهمى يا بيشتر، رغبت نمى كردى.

آن سند را چنين مى نوشتم:

اين خانه اى است كه بنده اى خوار آن را از مرده اى آماده كوچ خريده،

خانه اى از سراى غرور،

كه در محلّه نابود شوندگان،

و كوچه هلاك شدگان قرار دارد.

اين خانه به چهار جهت منتهى مى گردد:

يك سوى آن به آفت ها و بلاها،

سوى دوّم آن به مصيبت ها،

و سوى سوم به هوا و هوس هاى سست كننده،

و سوى چهارم آن به شيطان گمراه كننده ختم مى شود،

و در خانه به روى شيطان گشوده است.

اين خانه را فريب خورده آزمند،

از كسى كه خود به زودى از جهان رخت برمى بندد،

به مبلغى كه او را از عزّت و قناعت خارج و به خوارى و دنيا پرستى كشانده، خريدارى كرده است.

هر گونه نقصى در اين معامله باشد، بر عهده پروردگارى است

كه اجساد پادشاهان را پوسانده،

و جان جبّاران را گرفته،

و سلطنت فرعون ها چون «كسرى» و «قيصر» و «تبّع» و «حمير» را نابود كرده است.

آنان كه مال فراوان گرد آورده بر آن افزودند،

و آنان كه قصرها ساخته، و محكم كارى كردند،

طلا كارى كرده، و زينت دادند،

فراوان اندوختند، و نگهدارى كردند،

و به گمان خود براى فرزندان خود باقى گذاشتند

همگى آنان به پاى حسابرسى الهى،

و جايگاه پاداش و كيفر رانده مى شوند،

آنگاه كه فرمان داورى و قضاوت نهايى صادر شود.

«پس تبهكاران زيان خواهند ديد».

به اين واقعيّت ها عقل گواهى مى دهد

هر گاه كه از اسارت هواى نفس نجات يافته،

و از دنيا پرستى به سلامت بگذرد.

.

نامه 3

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت