مقصود از تسلیم شدن 

روایت اول)

سدیر گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: من دوستان شما را در حالی ترک گفتم (و به سوی شما آمدم) که اختلاف داشتند و از یکدیگر بیزارری می جستند.

فرمود: تو را با وضع آنها چکار؟ همانا مردم سه تکلیف دارند: شناختن ائمه و تسلیم بودن در برابر آنها و ارجاع اختلافات خود به ایشان.

روایت دوم)

امام صادق (علیه السلام) فرمود: اگر مردمی خدای یگانه بی شریک را عبادت کنند و نماز گزارند و زکات دهند و حج خانه خدا به جا آرند و ماه رمضان را روزه دارند و پس از همه اینها نسبت به چیزی که خدا یا رسولش کرده بگویند: «چرا برخلاف این نکرد؟» یا این معنی را در دل خود احساس کنند، به همین سبب مشرک باشند.

 سپس این آیه را تلاوت فرمود: «نه، به پروردگارت سوگند ایمان ندارند تا تو را در اختلافات خویش حاکم کنند، سپس در دلهای خویش از آنچه حکم کرده ای ملال و گرفتگی نیابند و بی چون و چرا گردن نهند» 65/4

سپس امام صادق علیه السلام فرمود: بر شما باد به تسلیم.

حقیقت تسلیم

روایت سوم)

زید شحام گوید: به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم : در نزد ما مردی است که نامش «کلیب» است او هر دستوری که از شما می رسد می گوید من تسلیمم از این رو ما او را «کلیب تسلیم» نامیده ایم.

حضرت به او رحمت فرستاد و سپس فرمود: می دانید تسلیم چیست؟ ما سکوت کردیم.

خودش فرمود: به خدا تسلیم فروتنی است . خدای عزوجل فرماید: «کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و د ر برابر پروزدگارشان فروتنی نمودند. 23/11»

روایت چهارم)

کامل تمار گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: «به راستی که مومنان رستگارانند 1/23» میدانی کیانند؟

عرض کردم: شما بهتر می دانید.

فرمود : به راستی که مومنان تسلیم شوندگان رستگارانند، تسلیم شوندگان همان نجبایند، پس مومن غریب است و خوش به حال غریبان.(یعنی چون مومن با  تسلیم کمیاب است پس او غریب است، زیرا هم انس ندارد و انسش تنها با خداست.)

روایت پنجم)

امام صادق (علیه السلام) می فرمود: هرکه را خوش آید که تمام مراتب ایمان را کامل کند، باید بگوید : گفتار من نسبت به هر موضوعی گفتار آل محمد است در آنچه (به واسطه تقیه یا عدم فهم مخاطب) پنهان کنند و در آنچه آشکار دارند در آنچه از ایشان به من برسد و در آنچه به من نرسد.

.

کافی،ج2

ترجمه مصطفوی

.

اين خطبه بخشى از خطبه 167 است كه در سال 35 هجرى در آغاز خلافت ايراد فرمود:

راه رستگارى:

قيامت پيش روى شما و مرگ در پشت سر، شما را مى راند. سبكبار شويد تا برسيد. همانا آنان كه رفتند در انتظار رسيدن شمايند.

(سید رضی مى گويد: اين سخن امام عليه السّلام پس از سخن خدا و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با هر سخنى سنجيده شود بر آن برترى دارد و از آن پيشى مى گيرد و از جمله «سبكبار شويد تا برسيد» كلامى كوتاهتر و پر معنى تر از آن شنيده نشده، چه كلمه ژرف و بلندى چه جمله پر معنى و حكمت آميزى است كه تشنگى را با آب حكمت مى زدايد. ما عظمت و شرافت اين جمله را در كتاب خود به نام «الخصائص» بيان كرده ايم).

خطبه21

نهج البلاغه

.

.