اجازه سخن به اهل بیت(علیهم السلام) در روز قیامت

عرض کردم:« روزی که روح و فرشتگان صف کشیده سخن نگویند… تا آخر آیه 38 سوره 78-که فرماید: مگر کسیکه خدا به و اجازه دهد و او درست گوید»

امام ابوالحسن علیه السلام فرمود: به خدا ما هستیم که روز قیامت اجازه داریم و درست گوئیم.

عرض کردم: آنگاه که گوئید، چه خواهید گفت؟

فرمود: بزرگی پروردگار خود گوئیم و بر پیغمبر خود درود فرستیم و از شیعیان خود شفاعت کنیم و پروردگار ما را رد نکند.

.

اصول کافی، ج2

ترجمه مصطفوی

بزرگترین حسرت روز قیامت

بزرگ ترين حسرت ها در روز قيامت، حسرت خوردن مردى است كه مالى را به گناه گرد آورد،

و آن را شخصى به ارث برد كه در اطاعت خداى سبحان، بخشش كرد،

و با آن وارد بهشت شد، و گرد آورنده اوّلى وارد جهنّم گرديد.

.

حکمت 429

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

بدترین توشه برای قیامت

بِئْسَ الزَّادُ إِلَى الْمَعَادِ،

الْعُدْوَانُ عَلَى الْعِبَادِ.

بدترين توشه براى قيامت،

ستم بر بندگان است.

.

حکمت 221

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

ارزش اخرت گرایی

 طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ،

وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ،

وَ قَنِعَ بِالْكَفَافِ،

وَ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ.

 خوشا به حال كسى كه به ياد معاد باشد،

براى حسابرسى قيامت كار كند،

با قناعت زندگى كند،

و از خدا راضى باشد.

.

حکمت 44

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

پيشگويى امام عليه السّلام نسبت به حوادث مهم شهر بصره

اى أحنف!

گويا من او را مى بينم كه با لشكرى بدون غبار و سر و صدا، و بدون حركات لگام ها، و شيهه اسبان، به راه افتاده،

زمين را زير قدم هاى خود چون گام شتر مرغان در مى نوردند.

پس واى بر كوچه هاى آباد و خانه هاى زينت شده بصره

كه بال هايى چونان بال كركسان و ناودان هايى چون خرطوم هاى پيلان دارد

واى بر اهل  بصره كه بر كشتگان آنان نمى گريند، و از گمشدگانشان كسى جستجو نمى كند.

دنیا

من دنيا را به رو، بر زمين كوبيده و چهره اش را به خاك ماليدم، و پيش از آنچه ارزش دارد، بهايش نداده ام،

و با ديده اى كه سزاوار است به آن نگريسته ام.

 وصف ترك هاى مغول

گويا آنان را مى بينم كه با رخسارى چونان سپرهاى چكّش خورده،

لباس هايى از ديباج و حرير پوشيده،

كه اسب هاى اصيل را يدك مى كشند و

آنچنان كشتار و خونريزى دارند

كه مجروحان از روى بدن كشتگان حركت مى كنند

و فراريان از اسير شدگان كمترند.

علی از زبان علی (علم غيب)
(يكى از اصحاب گفت: اى امير مؤمنان تو را علم غيب دادند. امام عليه السّلام خنديد و به آن مرد كه از طايفه بنى كلب بود فرمود)

اى برادر كلبى!

اين اخبارى كه اطّلاع مى دهم علم غيب نيست،

علمى است كه از دارنده علم غيب (پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) آموخته ام،

همانا علم غيب علم قيامت است،

و آنچه خدا در گفته خود آورده كه: «علم قيامت در نزد خداست، خدا باران را نازل كرده و آنچه در شكم مادران است مى داند، و كسى نمى داند كه فردا چه خواهد كرد و در كدام سرزمين خواهد مرد».

پس خداوند سبحان، از آنچه در رحم مادران است، از پسر يا دختر، از زشت يا زيبا، سخاوتمند يا بخيل، سعادتمند يا شقى آگاه است،

و از آن كسى كه آتشگيره آتش جهنّم است يا در بهشت همسايه و دوست پيامبران عليهم السّلام است، از همه اينها آگاهى دارد.

اين است آن علم غيبى (ذاتى) كه غير از خدا كسى نمى داند.

جز اينها، علومى است كه خداوند به پيامبرش تعليم داده (علم غيب اكتسابى) و او به من آموخته است،

پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم براى من دعا كرد كه خدا اين دسته  از علوم و اخبار را در سينه ام جاى دهد

و اعضاء و جوارح بدن من از آن پر گردد.

.

خطبه128

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

 وصف روز قيامت

قيامت روزى است كه خداوند همه انسان هاى گذشته و آينده را براى رسيدگى دقيق حساب و رسيدن به پاداش اعمال، گرد آورد.

همه فروتنانه به پاخيزند،

عرق از سر و رويشان و كنار دهانشان جارى است،

و زمين زير پايشان لرزان است،

نيكو حال ترين آنان كسى است كه جاى گذاشتن دو پايش را پيدا كند يا جايى براى آسوده ماندن بيابد.

 حکومت ظالمانه

فتنه هايى چون تاريكى شب كه نيرويى نمى تواند برابر آن بايستد،

و كسى نتواند پرچمهاى آن را پايين كشد،

به سوى شما مى آيد چونان شترى كه مهار شده و جهاز بر پشت آن نهاده و ساربان آن را كشانده و به سرعت مى راند.

فتنه جويان كسانى هستند كه ضربات آنها شديد و غارتگرى آنان اندك است.

مردمى با آنان جهاد مى كنند كه در چشم متكبّران خوار و در روى زمين گمنام و در آسمان ها معروفند.

در اين هنگام، واى بر تو اى بصره!

از سپاهى كه نشانه خشم و انتقام الهى است،

بى گرد و غبار و صدايى به تو حمله خواهند كرد

و چه زود ساكنانت به مرگ سرخ و گرسنگى غبار آلود دچار مى گردند.

.

خطبه 102

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ادامه »

ابن ابی یعفور گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: 

سه گروه هستند که در روز قیامت خدا با آنها سخن نگوید و پاکشان نکند و عذابی دردناک دارند:

1- هرکه ادعاء امامت از طرف خدا کند و حق نداشته باشد.

2- کسی که امام از طرف خدا را انکار کند.

3- آنکه معتقد باشد که این دو از اسلام بهره ئی دارند.

.

جلد2

اصول کافی

.

ترجمه مصطفوی

اين خطبه بخشى از خطبه 167 است كه در سال 35 هجرى در آغاز خلافت ايراد فرمود:

راه رستگارى:

قيامت پيش روى شما و مرگ در پشت سر، شما را مى راند. سبكبار شويد تا برسيد. همانا آنان كه رفتند در انتظار رسيدن شمايند.

(سید رضی مى گويد: اين سخن امام عليه السّلام پس از سخن خدا و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با هر سخنى سنجيده شود بر آن برترى دارد و از آن پيشى مى گيرد و از جمله «سبكبار شويد تا برسيد» كلامى كوتاهتر و پر معنى تر از آن شنيده نشده، چه كلمه ژرف و بلندى چه جمله پر معنى و حكمت آميزى است كه تشنگى را با آب حكمت مى زدايد. ما عظمت و شرافت اين جمله را در كتاب خود به نام «الخصائص» بيان كرده ايم).

خطبه21

نهج البلاغه

.

.

?نامه حضرت علی به ماموران جمع آوری مالیات

از بنده ی خدا علی امیر مومنان به ماموران جمع مالیات:

اما بعد!

هرکس از قیامتی که به سوی آن خواهد رفت، نترسد چیزی که در آن روز از عذاب نگاهش دارد برای خود پیش نفرستد.

.

.

نامه 51

نهج البلاغه

.

.

?بخشی از نامه حضرت علی به عثمان بن حنیف کارگزار بصره

خوشا به حال كسى كه وظيفه خود را نسبت به پروردگارش گزارده باشد و در بلاى خويش صابر باشد و شب هنگام خواب را بر چشم خود حرام كند، يا چون خواب بر او غلبه كند، زمين را نهالى و دستهاى خود را بالش سازد.

در ميان مردمى كه از وحشت قيامت شب را زنده داشته اند و از جامه خواب دورى گزيده اند و لبهايشان به ذكر پروردگارشان مى جنبد و گناهانشان در اثر آمرزش خواستن فراوانشان ناچيز گشته است. «اينان حزب خداوندند و حزب خداوند رستگارند.»
پس اى پسر حنيف، از خدا بترس. به همان چند قرص نان اكتفا كن تا از آتش رهايى يابى.
.
.
نامه45
نهج البلاغه
.
.
سایت اهل البیت

?".وَهُمْ يَصْطَرِخُونَرَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ ” فاطر/37

و آن کفّار در آتش دوزخ فریاد و ناله کنند که ای پروردگار، ما را (از این عذاب) بیرون آور تا بر خلاف گذشته به اعمال نیک بپردازیم. (خطاب شود) آیا شما را به اندازه‌ای عمر ندادیم که هر که اهل تذکر و پند شنیدن است در این مدت متذکر شود (و به توبه پردازد)؟ و آیا بیم دهندگان بر شما نیامدند؟ پس (امروز) عذاب دوزخ را بچشید که ستمکاران را هیچ یار و نجات دهنده‌ای نخواهد بود.

✔پیام ها

«صراخ» به معناى فرياد و ناله‌اى است كه با درخواست كمك همراه باشد.
1- به هر تقاضا و ناله‌اى نبايد اعتنا كرد، درخواست مجرم قابل پذيرش نيست.
«رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً» (خداوند مى‌فرمايد: «وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ» اگر برگردند، باز همان خلافكارى‌هاى خود را دارند.)
2- آن چه انسان را دوزخى مى‌كند، اعمال ناصالح است. «أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً»
3- همه‌ى سركشان، روزى به عجز و انابه خواهند افتاد. رَبَّنا أَخْرِجْنا …
4- آخرت محل جبران از دست داده‌ها نيست. أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ‌ …
5- بسيارى افراد در دنيا خيال مى‌كنند كارشان صالح است، امّا در روز قيامت‌
جلد 7 - صفحه 505
مى‌فهمند كه صالح نبوده و لذا مى‌گويند: پروردگارا! اگر از دوزخ نجات يابيم، عمل صالحى (نه مثل صالح نماهاى قبلى) انجام خواهيم داد. «غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ»
6- خداوند به همه‌ى مردم به مقدارى كه حجّت بر آنان تمام شود، عمر داده است. «أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ»
7- از دست دادن فرصت‌ها، موجب ظلم به خويش است. أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ‌ … فَما لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ
8- هدف از عمر، هوشيارى است و انسان غافل گويا عمر نكرده است. «أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ»
9- تذكّرِ لحظه‌اى كارساز نيست، زيرا هر مجرمى براى يك لحظه متذكّر مى‌شود؛ تذكّر بايد استمرار داشته باشد. «يَتَذَكَّرُ فِيهِ»
10- تا نذير نباشد، قهر الهى نيست. «جاءَكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُوا»
11- كسى‌كه به هشدارهاى انبيا توجّه نكند ظالم است. جاءَكُمُ النَّذِيرُ … فَما لِلظَّالِمِينَ‌
12- براى كفّار، شفاعت، دعا و ناله هيچ يك كارساز نيست. «مِنْ نَصِيرٍ»

منبع؛ تفسیر نور

۞ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ.” نحل/111

(یاد کن بر امت) آن روزی که (از شدت ابتلاء و سختی) هر نفسی می‌آید در حالی که (برای رفع عذاب) به جدل و دفاع از خود برمی‌خیزد، و هر کس را به جزاء عمل او کاملا می‌رسانند و بر آنها ستم نمی‌کنند.

✔پیام ها

1- قيامت، فراگير است و همه‌ى انسانها در آن روز حاضر مى‌شوند. «كُلُّ نَفْسٍ»
2- انسان در قيامت همه چيز و همه كس را فراموش مى‌كند و فقط در فكر نجات خود است. «تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها»
3- اعمال ما در دنيا محو نمى‌شود، بلكه عمل و آثارش باقى مى‌ماند. تُوَفَّى‌ … ما عَمِلَتْ‌
4- كيفر قيامت، نتيجه عمل خود انسان است نه ظلم يا انتقام. «ما عَمِلَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ»