| حق والی و رعیت بر یکدیگر | ... | ||
? نامه حضرت علی به فرماندهان لشکر از بنده ی خدا علی بن ابی طالب امیر مومنان به مرزبانان:
اما بعد! بر والی لازم است که؛ هرگاه امتیازی به دست آورد یا به نعمتی مخصوث گردید، رفتارش با رعیت دگرگون نشود بلکه نعمتی که خداوند بهره اش ساخته ، او را به بندگان نزدیکتر و به برادرانشان مهربان تر گرداند. آگاه باشید، حق شما بر من آن است که؛ جز اسرار جنگ، چیزی را از شما پنهان نسازم و جز در حکم خدا ، بدون مشورت با شما کاری نکنم. و حقی را که از آن شماست از موردش به تاخیر نیندازم و تا آن را به انجام نرسانم بازنایستم و همه شما نزد من درباره ی حق مساوی باشید.
و هرگاه چنین کردم نعمت خدا بر شما تثبیت شده و بر شما لازم است که؛ از من اطاعت کنید و از دستورم تخلف نکنید و در انجام کاری که به صلاح شماست کوتاهی نورزید و برای رسیدن به حق در امواج سختی هافرو روید.
و اگر شما در آنچه گفتم استوار نباشید؛ هیچ کس از شما نزد من خوارتر از کسی که به راه کج رفته، نخواهد بود. او را سخت کیفر می دهم و از عقوبتم رهایی نخواهد یافت. چنین عهدی را از هرکس امیر شما باشد، بگیرید و در آنچه خداوند کارهای شما را بدان اصلاح می کند ، از ایشان اطاعت کنید. والسلام. . . نامه 50 نهج البلاغه . .
[یکشنبه 1398-04-30] [ 06:24:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|
|||
|
راح روح
وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ وَفِی أَنفُسِکُمْ، أَفَلَا تُبْصِرُونَ |
