?نامه امام به معاویه (لعنه الله علیه) (در دنیاداری او)

اما بعد!

دنیا آدمی را از دیگر امور باز می دارد و به خود مشغول می سازد.

انسان دنیادار به متاعی از دنیا دست نمی یابد جزآنکه آزمندی و شیفتگی اش به آن می افزاید.

آنچه دنیا دار از دنیا به دست آورده او را از آنچه به دست نیاورده بی نیاز نمی کند. و در پی آن جدایی است از آنچه فراهم آورده و شکستن چیزی است که محکم کرده است.

اگر از گذشته اندرز گیری، باقی مانده را نگه توانی داشت.

والسلام

.

.

نامه49

نهج البلاغه

.

.