در برابر ستایش دیگران

وَ مَدَحَهُ قَوْمٌ فِي وَجْهِهِ، فَقَالَ (علیه السلام):

اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِي مِنْ نَفْسِي

وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْهُمْ؛

اللَّهُمَّ [اجْعَلْنِي] اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ

وَ اغْفِرْ [لِي] لَنَا مَا لَا يَعْلَمُونَ.

(آنگاه كه گروهى او را ستايش كردند فرمود:)

بار خدايا!

تو مرا از خودم بهتر مى شناسى،

و من خود را بيشتر از آنان مى شناسم،

خدايا مرا از آنچه اينان مى پندارند، نيكوتر قرار ده،

و آنچه را كه نمى دانند بيامرز.

.

حکمت 100

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت