وصف پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و اهل بيت عليهم السّلام

خداوند پيامبرش را با نورى درخشان،

و برهانى آشكار، و راهى روشن،

و كتابى هدايتگر بر انگيخت.

خانواده او نيكوترين خانواده،

و درخت وجودش از بهترين درختان است

كه شاخه هاى آن راست و ميوه هاى آن سر به زير و در دسترس همگان است،

زادگاه او مكه،

و هجرت او به مدينه پاك و پاكيزه است،

كه در آنجا نام او بلند شد

و دعوتش به همه جا رسيد.

قرآن

خدا او را با برهانى كامل و كافى (قرآن)

و پندهاى شفا بخش،

و دعوتى جبران كننده فرستاد.

کافران 

با فرستادن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شريعت هاى ناشناخته را شناساند،

و ريشه بدعت هاى راه يافته در اديان آسمانى را قطع كرد،

و احكام و مقرّرات الهى را بيان فرمود.

پس هر كس جز اسلام دينى را انتخاب كند

به يقين شقاوت او ثابت،

و پيوند او با خدا قطع،

و سقوطش سهمگين خواهد بود،

و سر انجامش رنج و اندوهى بى پايان

و شكنجه اى پردرد مى باشد.

بر خدا توكّل مى كنم، توكّلى كه بازگشت به سوى او باشد، و از او راه مى جويم، راهى كه به بهشت رسد و به آنجا كه خواست اوست بينجامد.

 سفارش به تقوا و عبرت از گذشتگان

بندگان خدا شما را به ترسيدن از خدا و فرمانبردارى او سفارش مى كنم

كه نجات فردا و مايه رهايى جاويدان است.

خدا آنگونه كه سزاوار بود شما را ترسانيد،

و چنانكه شايسته بود اميدوارتان كرد،

دنیا

و دنيا و بى اعتبارى آن و نابود شدنى بودن و دگرگونى آن را براى شما تعريف كرد.

پس از آنچه در دنيا شما را به شگفتى وامى دارد روى گردانيد،

زيرا كه مدت كوتاهى در آن اقامت داريد،

دنيا به خشم خدا نزديكترين و از خشنودى خدا دورترين جايگاه است.

پس اى بندگان خدا!

از غم و اندوه و سرگرمى هاى دنيا چشم برگيريد

زيرا شما به جدايى و دگرگونيهاى امور دنيايى يقين داريد،

و چونان دوست مهربانى كه نصيحت گر و كوشا براى نجات رفيقش تلاش كند، خويشتن را از دنيا دور نگهداريد.

و از آنچه بر گذشتگان شما رفت عبرت گيريد،

كه چگونه، بند بند اعضاى بدنشان از هم گسست،

چشم و گوششان نابود شد،

شرف و شكوهشان از خاطره ها محو گرديد،

و همه ناز و نعمت ها و رفاه ها و خوشى ها پايان گرفت،

كه نزديكى فرزندان به دورى و از دست دادنشان،

و همدمى همسران، به جدايى تبديل شد،

ديگر نه به هم مى نازند،

و نه فرزندانى مى آورند،

و نه يكديگر را ديدار مى كنند،

و نه در كنار هم زندگى مى كنند.

پس اى بندگان خدا!

بپرهيزيد، چونان پرهيز كسى كه به نفس خود چيره،

و بر شهوات خود پيروز،

و با عقل خود به درستى مى نگرد،

زيرا كه جريان انسان آشكار، پرچم بر افراشته، جادّه هموار، و راه، روشن و راست است.

.

خطبه 161

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

?"وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ” 47/ یس

و هرگاه به آنان گفته شود: از آن چه خداوند روزى شما كرده بخشش كنيد، كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند: آيا به كسانى غذا دهيم كه اگر خداوند مى‌خواست خودش به آنها غذا مى‌داد؟شما در گمراهى آشكارى هستيد.

✔پیام ها

1- توجّه به اين كه «آن چه داريم رزق الهى است نه ملك ما» بخشش را آسان مى‌كند. «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ»
2- كفر، سبب خود دارى از انفاق است. قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا … أَ نُطْعِمُ‌
3- كافر، رازق بودن خدا را مسخره مى‌كند. «لَوْ يَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ»
4- انفاق، نشانه ايمان است. (زيرا ترك انفاق از ويژگى‌هاى كفّار شمرده شده است). قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا … أَ نُطْعِمُ‌ …
5- كار انسان به جائى مى‌رسد كه كفر و بخل را راه درست و ايمان و انفاق را انحراف مى‌شمرد. «إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلالٍ مُبِينٍ»
6- افرادى كه بينش صحيح ندارند يا مى‌خواهند از زير بار مسئوليّت شانه خالى كنند، تمام انحرافات و عملكرد زشت خود را به گردن ديگران مى‌اندازند.

منبع؛ تفسیر نور