روان شناسی طلحه و زبیر از سوی امام علی

روانشناسى طلحه و زبير (در شورش بصره)


هر كدام از طلحه و زبير، اميدوار است كه حكومت را به دست آورد،

و ديده به آن دوخته

و رفيق خود را به حساب نمى آورد.

آن دو، نه رشته اى الهى را چنگ زدند و نه با وسيله اى به خدا روى آوردند.

هر كدام با كينه رفيق خود را بر دوش مى كشد،

كه به زودى پرده از روى آن كنار خواهد رفت.

به خدا سوگند!

اگر به آنچه مى خواهند برسند، اين جان آن را مى گيرد و آن، اين را از پاى در مى آورد.


هم اكنون گروهى سركش و نافرمان به پا خاسته اند (ناكثين)

پس خدا جويان حسابگر كجايند؟

سنّت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بر ايشان بيان گرديد

و اخبار امروز را به آنان گفته اند،

در حالى كه براى هر گمراهى علّتى و براى هر عهد شكنى بهانه اى وجود دارد.


سوگند به خدا!

من آن كس نيستم كه صداى گريه، و بر سر و سينه زدن براى مرده، و نداى فرشته مرگ را بشنود و عبرت نگيرد.

.

خطبه148

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

موضوعات: ◀خطبه ها, ◀طلحه و زبیر در نهج البلاغه, ◀جنگ جمل در نهج البلاغه, ✔مطلب ندارد
[چهارشنبه 1399-05-22] [ 12:30:00 ب.ظ ]