دو گرسنه سیری ناپذیر

مَنْهُومَانِ لَا يَشْبَعَانِ؛

طَالِبُ عِلْمٍ، وَ طَالِبُ دُنْيَا.

 دو گرسنه هرگز سير نشوند:

جوينده علم و جوينده مال.

.

حکمت 457

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

عوامل استحكام دين و دنيا 

 امام به جابر بن عبد اللَّه انصارى فرمود: 

اى جابر استوارى دين و دنيا به چهار چيز است:

1- عالمى كه به علم خود عمل كند،

2- جاهلى كه از آموختن سرباز نزند،

3- بخشنده اى كه در بخشش بخل نورزد،

4- فقيرى كه آخرت خود را به دنيا نفروشد.

پس هر گاه عالم علم خود را تباه كند، نادان به آموختن روى نياورد،

هر گاه بى نياز در بخشش بخل ورزد، تهيدست آخرت خويش را به دنيا فروشد.

اى جابر! كسى كه نعمت هاى فراوان خدا به او روى كرد، نيازهاى فراوان مردم نيز به او روى آورد،

پس اگر صاحب نعمتى حقوق واجب الهى را بپردازد،

خداوند نعمت ها را بر او جاودانه سازد،

و آن كس كه حقوق واجب الهى در نعمت ها را نپردازد،

خداوند، آن را به زوال و نابودى كشاند.

.

حکمت 372

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

ضرورت عمل بعد از علم

الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ،

فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ؛

وَ الْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ،

فَإِنْ أَجَابَهُ، وَ إِلَّا ارْتَحَلَ عَنْه.

 علم و عمل پيوندى نزديك دارند.

و كسى كه دانست بايد به آن عمل كند،

چرا كه علم، عمل را فراخواند،

اگر پاسخش داد مى ماند و گر نه كوچ مى كند.

.

حکمت 366

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

ضرورت عمل گرایی

 لَا تَجْعَلُوا عِلْمَكُمْ جَهْلًا،

وَ يَقِينَكُمْ شَكّاً؛

إِذَا عَلِمْتُمْ فَاعْمَلُوا،

وَ إِذَا تَيَقَّنْتُمْ فَأَقْدِمُوا.

 علم خود را نادانى،

و يقين خود را شك و ترديد مپنداريد،

پس هر گاه دانستيد عمل كنيد،

و چون به يقين رسيديد اقدام كنيد.

.

حکمت 274

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

گنجایش ظرف علم

كُلُّ وِعَاءٍ يَضِيقُ بِمَا جُعِلَ فِيهِ،

إِلَّا وِعَاءَ الْعِلْمِ، فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ.

هر ظرفى با ريختن چيزى در آن پر مى شود جز ظرف دانش

كه هر چه در آن جاى دهى، وسعتش بيشتر مى شود.

.

حکمت 205

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

 از علل سقوط عالم

رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ

وَ عِلْمُهُ مَعَهُ [لَمْ يَنْفَعْهُ] لَا يَنْفَعُهُ.

 
 چه بسا دانشمندى كه جهلش او را از پاى در آورد

و دانش او همراهش باشد امّا سودى به حال او نداشته باشد.

.

حکمت 107

نهج البلاغه

.

موسسه اهل البیت

ستاد احیا فرهنگ مهدویت

اوصاف امام رضا علیه السلام از زبان امام صادق علیه السلام

زید بن سلیط زیدی گوید: در بین راهی که به عمره می رفتیم به موسی بن جعفر علیه السلام برخوردم و عرض کردم: قربانت گردم، این مکان را که ما در آن هستیم به یاد می آورید؟

فرمود: آری! تو هم یادت می آید؟ عرض کردم: آری، من و پدرم شما را در اینجا ملاقات کردیم و امام صادق علیه السلام و برادران شما هم بودند. پدرم به امام صادق علیه السلام عرض کرد: پدر و مادرم به قربانت، شما همه امامان پاک هستید، ولی کسی از مرگ برکنار نمی ماند به من مطلبی بفرمائید که جانشین خود بازگویم تا گمراه نشود.

فرمود: آری ای ابا عبدالله (کنیه پدر زید است) اینان پسران منند و این سرور آنهاست. اوست که حکم  و فهم و سخاوت وشناسائی احتیاجات و اختلافات مردم را در امر دین ودنیایشان می داند و اخلاق و پاسخ دادنش نیکوست و او دری از درهای خدای عزوجل است و امتیاز دیگری دارد که از همه اینها بهتر است، پدر عرض کرد: آن چیست؟ پدر و مادرم به قربانت

حضرت فرمود: خدای عزوجل فریادرس  و پناه و علم و نور و فضیلت و حکمت این امت را از صلب او بیرون می آورد(یعنی امام هشتم علیه السلام) او بهترین مولود و بهترین کودک (زمان خود) است ، خدای عزوجل به وسیله او از خون ریزی جلوگیری کند و میان مردم آشتی دهد و پراکنده را گرد آورد و رخنه را اصلاح کند برهنه  را بپوشاند و گرسنه را سیر کند و هراسان را ایمن سازد؛ خدا به برکت او باران فرستد و بر بندگان ترحم کند او بهترین پیران و بهترین جوانان است، گفتارش حکمت و خاموشیش علم است؛ آنچه مردم در آن اختلاف دارند، فیصل دهد و پیش ازبلوغش بر فامیلش سروری کند.

.

.

اصول کافی جلد2 ص91 تا 92

ترجمه مصطفوی

.

.

??نص بر امامت امام محمد باقر علیه السلام

اسماعیل بن محمد گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: پیش از آنکه وفات علی بن الحسین علیهما السلام فرا رسد ، زنبیلی یا صندوقی را که نزد او بود ، بیرون آورد و فرمود: ای محمد! این صندوق را ببر .

پس آن را در میان چهار تن (که چهار طرفش را گرفته بودند) بردند . چون آن حضرت وفات کرد برادران امام باقر آمدند و ادعا کردند که از آنچه در میان صندوق بود، بهره ما را بده.
فرمود: به خدا که از بهره شما چیزی در آن نبود. اگر از بهره شما چیزی در آن می بودپدرم آن را به من نمی داد در آن صندوق، سلاح و کتب رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.(که از علائم امام علیه السلام است).

?حدیث دوم

عیسی بن عبد الله از جدش نقل کند که علی بن الحسین علیهما السلام در حال احتضار که تمام اولادش گردش بودند به آنها متوجه شد آنگاه به محمد بن علی رو کرد و فرمود: ای محمد! این صندوق را به خانه خود بر،
سپس گوید؛ ولی در آن صندوق درهم و دینار نبود، بلکه پر از علم و دانش بود.

.

.

اصول کافی

جلد 2

.

.

? حارث بن مغیره گوید؛ شنیدم امام صادق( علیه السلام) می فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
ما نسبت به امر و فهم و حلال و حرام در یک روش هستیم اما پیغمبر صلی الله علیه و آله و علی فضیلت خود را دارند.

?حضرت ابوالحسن علیه السلام فرمود:
ما خانواده در علم و شجاعت برابریم و در بخشیدن (علم و مال به مردم) به هر اندازه که دستور داریم، می بخشیم.
.
.
اصول کافی
ج2
.
.

?خصوصیات بارز امام کاظم

حضرتش در علم و حلم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود.
بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بی‌کران خویش تربیت می‌فرمود.
شبها بطور ناشناس در کوچه‌های مدینه می‌گشت و به مستمندان کمک می‌کرد. مبلغ دویست، سیصد و چهارصد دینار در کیسه‌ها می‌گذاشت و در مدینه میان نیازمندان قسمت می‌کرد.
کیسه‌های موسی بن جعفر در مدینه معروف بود و اگر به کسی یک صره (کیسه) می‌رسید بی‌نیاز می‌گشت. با این همه در اتاقی که نماز می‌گزارد جز بوریا و مصحف و شمشیر چیزی دیگری نیست

?تضرّع برای عقل

«مَنْ أَرادَ الْغِنی بِلا مال وَ راحَةَ الْقَلْبِ مِنَ الْحَسَدِ وَ السَّلامَةَ فِی الدّینِ فَلْیتَضَّرَعْ إِلَی اللّهِ فی مَسْأَلَتِهِ بِأَنْ یكْمِلَ عَقْلَهُ، فَمَنْ عَقَلَ قَنَعَ بِما یكْفیهِ وَ مَنْ قَنَعَ بِما یكْفیهِ اسْتَغْنی وَ مَنْ لَمْ یقْنَعْ بِما یكْفیهِ لَمْ یدْرِكِ الْغِنی أَبَدًا.»:

هر كس بینیازی خواهد بدون دارایی، و آسایش دل خواهد بدون حسد، و سلامتی دین طلبد، باید به درگاه خدا زاری كند و بخواهد كه عقلش را كامل كند، هر كه خرد ورزد، بدانچه كفایتش كند قانع باشد. و هر كه بدانچه او را بس باشد قانع شود، بی‌نیاز گردد. و هر كه بدانچه او را بس بُوَد قانع نشود، هرگز به بی‌نیازی نرسد.

امام موسی کاظم (علیه السلام)

#اسلام_محمدی_این_است
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد

?امام صادق (علیه السلام)؛

خدا هیچ علمی را به محمد (صلی الله علیه و آله) نیاموخت جز آنکه به او دستور داد که آن را به علی (علیه السلام) بیاموزد.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

? رزق و روزی طلبه ها و اهل علم به طور ویژه تضمین شده است

✔الْکَمَالُ‏ کُلُ‏ الْکَمَالِ‏ التَّفَقُّهُ‏ فِی الدِّینِ وَ الصَّبْرُ عَلَى النَّائِبَهِ وَ تَقْدِیرُ الْمَعِیشَهِ»؛ کمال انسان و بالاترین کمال او، عالم شدن در دین و صبر در بلا و اندازه‌گیری در زندگى است.

باور کنیم که خدا خرج زندگی را حتماً می‌دهد. معنا ندارد خداوند متعال کسی را خلق کند و خرج او را ندهد. خدا رزق و روزی پرنده‌ها و حشرات در زیر برف و یخ را هم می‌رساند، چه رسد روی زمین و چه رسد به روزی انسان‌ها. قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَ‏ اللَّهَ‏ هُوَ الرَّزَّاقُ‏ ذُو الْقُوَّهِ الْمَتینُ»

امّا اگر روش زندگی انسان، از قناعت و ساده زیستی تجاوز کند و به تجمّل‌گرایی برسد، شکی نیست که خداوند تعالی خرج تجمّل را نمی‌دهد، نه تنها نمی‌دهد، بلکه دشمن تجمّل‌گرایی است.

✔در روایات نیز علاوه بر رزق عموم مردم، رسیدن رزق و روزی طلبه‌ها و اهل علم، به‌صورت ویژه تضمین شده است. پیامبر اکرم«صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» در روایتی راجع به طالب علم می‌فرمایند: زندگی‌اش با برکت می‌شود و چیزی از روزی او کاسته نخواهد شد: «بُورِکَ لَهُ فِی مَعِیشَتِهِ وَ لَمْ یَنْقُصْ مِنْ رِزْقِهِ»[۱۵]. مرحوم شهید در منیه المرید روایت دیگری از آن حضرت نقل می‌کند که می‌فرمایند: «أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ تَکَفَّلَ‏ لِطَالِبِ‏ الْعِلْمِ‏ بِرِزْقِهِ خَاصَّهً عَمَّا ضَمِنَهُ لِغَیْرِهِ»؛ خداوند متعال همان‌طور که رساندن روزی همۀ بندگان را ضمانت کرده، به‌طور خاص و ویژه، متکفّل رزق و روزی طالب علم شده است.

✔علمای گذشته که آثار ارزشمندی برای ما گذاشته‌اند، معمولاً فقیر بوده‌اند و در برابر فقر، استقامت داشته‌اند. در تاریخ می‌خوانیم که فقر مرحوم شهید دوم«رحمت‌الله‌علیه» را برده بود، ولی با کارهایی نظیر هیزم کشی، امرار معاش می‌کرد. ایشان پنجاه‌وچهار سال بیشتر عمر نکرده و در این مدت، دویست جلد کتاب نوشته است. اگر تلاش و کوشش و صبر و استقامت او نبود، نمی‌توانست این همه کتاب ارزنده بنویسد.

خداوند متعال به حضرت داوود«سلام‌الله‌علیه» وحی کرد که من پنج چیز را در پنج چیز قرار دادم، امّا مردم در جای دیگر جستجو می کنند. یکی از آن پنج چیز این است که: «وَضَعْتُ الْعِلْمَ فِی الْجُوعِ وَ الْجَهْدِ وَ هُمْ یَطْلُبُونَهُ فِی الشِّبَع»[۱۲]؛ من علم را در گرسنگی و تلاش قرار دادم، امّا مردم در سیری به دنبال آن می‌گردند.

✔لذا اگر انسان قناعت داشته باشد، حتماً خداوند متعال رزق او را می‌رساند. کسانی که قناعت را تجربه کرده‌اند، می‌دانند که زندگی انسان در اثر قناعت، شاد و بانشاط و بدون غم و غصه و نگرانی و اضطراب همراه با عزّت و سربلندی است. معلوم است که وقتی انسان برای تجمّلات و تشریفات خود را بدهکار و محتاج دیگران نکند، خود را خوار و ذلیل نکند، وظیفه‌اش را هم به‌خوبی انجام دهد، اضطراب و نگرانی ندارد. در روایات می‌خوانیم: «عَزَّ مَنْ‏ قَنِعَ‏، و ذَلَ‏ مَنْ‏ طَمِع‏».

ایت الله مظاهری
درس اخلاق

#اسلام_محمدی_این_است
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد