مجموعه روایات باب انصاف و عدالت

روایت اول)

علی بن الحسین صلوات الله علیهما فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخر سخنرانی خود می فرمود: خوشا حال کسی که خلقش طیب و طبعش طاهر و باطنش شایسته و آشکارش نیکو باشد و زیادی مالش را بدهد و زیادی گفتارش را نگه دارد و از خود انصاف دهد.

روایت دوم)

امام صادق علیه السلام فرمود: کیست که برایم چهارچیز را در برابر چهارخانه در بهشت عهده دار شود؛

- انفاق کن و از فقر مترس.

- سلام را درجهان منتشر کن.

- بحث و جدل را رها کن اگرچه حق با تو باشد.

- خودت به مردم انصاف ده.

روایت سوم)

امام صادق علیه السلم می فرمود: سرور اعمال سه چیز است:

- انصاف دادن به مردم از خود تا آنجا که هر که خشنودت کند مثلش را برای مردم بخواهی.

- مواسات نمودن با برادرت در مال.

- یاد کردن خدا در هر حال و آن گفتن سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر فقط نیست بلکه هرگاه امر خدای عزّوجلّ به تو رو آورد عمل کنی و چون نهی اش به تو رسید ترک کنی.

روایت چهارم)

امام صادق علیه السلام  فرمود: سه کس روز قیامت از همه مخلوق به خدای عزّوجلّ نزدیکترند تا از حساب مردم فارغ شود:

- مردی که قدرتش او را وادار نکند که در خشم بر زیر دستانش ستم کند.

- مردی که میان دو کس میانجی شود و به اندازه جوی از یکی علیه دیگری طرفداری نکند

- مردی که حق را گوید چه به سود و چه به زیانش باشد.

روایت پنجم)

امام صادق علیه السلام فرمود: سخت ترین واجبات خدا را بر خلقش به شما خبر ندهم؟  سپس سه چیز را بیان فرمود که نخستینش انصاف دادن مردم از خود بود.

روایت ششم)

عربی خدمت پیغمبر صلی الله علیه و آله آمد و حضرت به سوی جنگی می رفت. عرب رکاب شترش را گرفت و گفت: یا رسول الله! به من عملی آموز که موجب بهشتم شود.

فرمود: هرگونه دوست داری مردم با تو رفتار کنند تو با آنها رفتار کن و هر چه را ناخوش داری مردم با تو کنند با آنها مکن.

روایت هفتم)

امام صادق علیه السلام فرمود: خدای عزوجل به آدم علیه السلام وحی فرمود: من تمام سخن را در چهار کلمه برایت جمع می کنم.

عرض کرد: پروردگارا آنها چیست؟

فرمود: یکی از آنِ من است و یکی از آنِ تو و یکی میان من و تو و یکی میان تو و مردم.

عرض کرد: آنها را بیان فرما تا بفهمم.

فرمود: اما آنچه از آنِ من است این است که مرا عبادت کنی و چیزی را شریکم نسازی

و اما آنچه از آن توست این است که پاداش عمل تو را بدهم زمانی که از همه وقت بدان نیازمندتری.

و اما آنچه میان من و تو است دعا کردن تو و اجابت من است.

و اما آنچه میان تو و مردم است این است که برای مردم بپسندی آنچه برای خود می پسندی و برای آنها نخواهی آنچه برای خود نخواهی.

روایت هشتم)

رسول خدا صلی الله عیه و آله فرمود: سه خصلت است که هر که هر سه یا یکی از آنها را داشته باشد در سایه عرش خدا باشد روزی که جز سایه او سایه ایی نباشد:

1-    مردی که به مردم دهد آنچه خودش از آنها می طلبد.

2-   مردی که گامی پیش و گامی پس نگذارد تا آنکه بداند خدا به آن راضی است.

3-    مردی که از برادر مسلمانش عیبی نگیرد جز آنکه آن عیب را از خود بزداید؛ زیرا عیبی از خود نزداید جز آنکه عیب دیگری برایش هویدا گردد و انسان در همین بس که به خود بپردازد نه به دیگران.

روایت نهم)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که در مالش با فقیر مواسات کند و به مردم از خود انصاف دهد او مومن حقیقی است.

روایت دهم)

امام صادق علیه السلام فرمود: دو تن هرگز در امری ستیز نکنند که یکی به دیگری انصاف دهد و او نپذیرد جز آنکه او را مغلوب سازد.

روایت یازدهم)

اما باقر علیه السلام فرمود: خدا را بهشتی است که جز سه کس در آن وارد نشوند یکی از آنها کسی است است که درباره خود به حق داوری کند.

.

اصول کافی، ج3

ترجمه مصطفوی