رابطه تشیّع و صبر 

روایت اول)

عبدالواحد بن مختار گوید: امام باقر(ع) فرمود: ای عبدالواحد! مردی که دارای این عقیده(مذهب تشیّع) باشد هر چه مردم درباره او گویند زیانی به او نرساند. اگرچه بگویند دیوانه است و اگر بر سر کوهی هم باشد خدا را عبادت کند تا مرگش برسد.

روایت دوم)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خدای تبارک و تعالی فرماید: اگر در روی زمین جز یک مومن نباشد، با او از همه مخلوقم بی نیازی جوی و از ایمانش همدمی برای او سازم که به هیچ کس محتاج نباشد.

روایت سوم)

امام باقر علیه السلام فرمود: کسی را که خدا به این امر (تشیّع) آشنا کرد چه باک داد از اینکه بر سر کوهی باشد و از گیاه زمین بخورد تا بمیرد.

روایت چهارم)

کلیب بن معاویه گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: برای مومن سزاوار نیست که از ترس وحشت با برادر و غیر برادرش مأنوس شود. مومن از نظر دینش عزیز است.(یعنی عزت و شرافت دینش از هر همدمی برای او بهتر و بالاتر است.)

روایت پنجم)

فضیل بن یسار گوید: خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم در مرضی که جز سرش باقی نمانده بود(در لغت عرب در مورد لاغری زیاد گفته می‌شود.) فرمود:«ای فضیل! من بسیار می‌گویم کسی را که خدا به این امر (تشیع) آشنا کرد اگر بر سر کوهی باشد تا مرگش برسد، زیانی نیست.

 ای فضیل بن یسار! مردم راه راست و چپ پیش گرفتند و ما و شیعیان ما به صراط مستقیم هدایت شدیم.

ای فضیل بن یسار! اگر میان مشرق و مغرب از آن مومن باشد خیر اوست و اگر اعضائش را تکه تکه کنند، خیر اوست.

ای فضیل بن یسار! خدا نسبت به مومن جزء خیر انجام ندهد.

ای فضیل بن یسار! کسی که هدف و همتش یک چیز(رضای خدا) باشد، خدا هدفش را کارگزاری کند و کسی که همتش به همه سو متوجه باشد خدا باک ندارد که در چه دره‌ای هلاک شود.(یعنی خدا هدایت و توفیقش را از او برگیرد و او را به خود و هوی نفسش واگذارد تا در راه یکی از ادیان جان سپارد.)

 .

اصول کافی، ج3

ترجمه و شرح مصطفوی

.

ادامه »

مجموعه روایات در باب کم بودن تعداد مومنان

روایت اول)

امام صادق علیه السلام می‌فرمود: زن مومن از مرد مومن کمیاب‌تر است و مرد مومن کمیاب تر از کبریت أحمر است کدامیک کبریت أحمر را دیده‌اید؟

روایت دوم)

کامل تمار گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام می فرمود: مردم همگی بمانند چهارپاپایانند. این جمله را سه بار تکرار می‌کرد. سپس می فرمود: جز اندکی از مومنین و مومن غریب است. این جمله را هم سه بار می فرمود.

روایت سوم)

امام صادق علیه السلام بأبی بصیر می فرمود: هان به خدا اگر من در میان شما سه تن مومن پیدا می کردم که حدیث مرا نگه دارند و فاش نکنند روا نمی دانستم هیچ حدیثی را از آنها نهان دارم.

روایت چهارم)

سماعه بن مهران گوید: بنده صالحی(موسی بن جعفر) صلوات الله علیه به من فرمود: ای سماعه! (مدعیان تشیع و دوستی ما) روی بسترهای خود آرمیدند و مرا به ترس انداختند(زیرا تقیه نکردند و فضائل ما را نزد هرکس گفتند).

هان! به خدا زمانی بود که در این دنیا جز یک تن خدا را نمی پرستید و اگر می بود خدا عزّوجلّ او را هم اضافه می کرد. در آنجا که می فرماید:«همانا ابراهیم امتی بود مطیع خدا و با روش مستقیم و از مشرکین نبود.»(16/120) تا خدا خواست بدین روش گذرانید. سپس خدا اسماعیل و اسحاق را انیس او ساخت و سه تن شدند.

هان! به خدا مومن کم است و اهل کفر بسیارند. می دانی چرا چنین است؟

عرض کردم: نمی دانم قربانت.

فرمود: (مدعیان تشیع) همدم مومنین شدند تا مومنین آنچه در دل دارند به آنها گویند و به این وسیله استراحت یابند و آرام گیرند.

شرح: حاصل مطلب اینکه مومنین حقیقی بسیار کم اند و اگر تو آنها را بسیار می بینی جهت اش این است که جمعی مومن نما به مومنین حقیقی درآمیخته و با آنها آمیزش می کنند و همان ایمان ظاهری و پوشالی آنها سبب می شود که مومنین حقیقی آنها را از خود دانند و با آنها سخن گویند و انس گیرند و از بسیاری مخالفین خود وحشت نکنند.

.

اصول کافی، ج3

شرح مصطفوی

.