?امام به عاصم بن زیاد که عبایی بر تن کرده و از دنیا دل کنده بود، می گوید:

ای دشمنک خویشتن!
شیطان پلید تو را گمراه ساخته. آیا به خانواده و فرزندانت رحم نمی کنی؟!
می پنداری خداوند چیزهای پاکیزه را برایت حلال کرده ولی خوش ندارد که از آنها بهره مند شوی؟

عاصم گفت: ای امیرالمومنان! تو خود لباس خشن بر تن می کنی و غذایی ناگوار می خوری؟
امام فرمود: وای بر تو! من مانند تو نیستم، زیرا خداوند بر پیشوایان عادل واجب کرده که زندگی خود را در سطح مردم ضعیف قرار دهند تا فقر مستمندان آنان را دچار اندوهی هلاکتبار نکند.
.
.
خطبه209
نهج البلاغه
.
.

?حضرت علی (ع) هنگامی که در بصره با عیادت علاءبن زیاد حارثی آمد، وقتی خانه ی او را وسیع و بزرگ دید، فرمود:

با این خانه ی بزرگ در دنیا چه می کنی، حال آنکه در آخرت به آن نیازمندتر خواهی بود؟
آری، اگر بخواهی با این خانه به آخرت دست یابی، در آن خانه میهمانی ده، صله ی رحم به جای آور و حقوق آن را در مصارفش بپرداز.
در این صورت به وسیله ی این خانه به آخرت دیت یافته ای.
.
.
خطبه 209
نهج البلاغه
.
.

?دشنام

من خوش ندارم که شما دشنام دهنده باشید. اگر شما رفتار آنان را افشا کنید و حالشان را بازگو نمایید گفتارتان صوابتر و عذرتان پذیرفته تر خواهد بود.
بهتر است به جای ناسزا گفتن بگویید: “خداوندا، خون های ما و خون های ایشان را از اینکه بر زمین بریزد حفظ کن و روابط میان ما و آنان را اصلاح فرما. این گروه را هدایت نما و از گمراهی نجات ده تا کسی جاهل به حق است آن را بشناسد و کسی که شیفته ی گمراهی است از آن بازایستد.”
.
.
خطبه 208
.
.

?من حق ندارم شما را به کاری که میل ندارید، وادار سازم.
.
.
خطبه 208
.
.

?ای گروه شیعه!
با سوره “انا انزلناه” با(اهل سنت) مخاصمه و مباحثه کنید تا پیروز شوید.
به خدا که آن سوره پس از پیغمبر، حجت خدا است بر مردم.
و آن سوره سرور دین شماست و نهایت دانش ماست.(زیرا در آن شب مکنونات علمی برای ما هویدا می شود)

?ای گروه شیعه!
با آیات “حم و الکتاب المبین انا انزلناه فی لیله مبارکه انا کنا منذرین” مخاصمه کنید، زیرا این آیات مخصوص والیان امر امامت است بعد از پیغمبر (صلی الله علیه و آله)

?ای گروه شیعه!
خدای می فرماید: “هیچ امتی نیست مگر آنکه بیم رسانی در میان آنها بوده است”
شخصی گفت: “ای ابا جعفر! بیم رسان است محمد (ص)”
فرمود: درست گفتی ولی آیا پیغمبر در زمان حیاتش چاره ئی از فرستادن نمایندگان در اطراف زمین داشت؟
گفت : نه
امام فرمود: به من بگو مگر فرستاده پیغمبر بیم رسان او نیست چنانکه خود پیغمبر (ص) فرستاده خدای عزوجل و بیم رسان او بود؟
گفت : چرا
فرمود: همچنین پیغمبر (ص) برای پس از مرگ خود هم فرستاده و بیم رسان دارد، اگر بگوئی ندارد لازم آید که پیغمبر آنهائی را که در صلب مردان امتش بودند، ضایع کرده باشد.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?خدایا!

آنچه را از قضای خود که ما از آن اکراه داریم، محبوب قلبمان کن
و آنچه را از حکم تو سخت می پنداریم بر ما آسان ساز
و گردن نهادن به آنچه از مشیت و اراده ات بر ما وارد آورده ای به ما الهام فرما تا تاخیر آنچه را که تعجیل فرمودی و تعجیل آنچه را که تاخیر انداختی، دوست نداریم.
و هر آنجه که محبوب توست ناپسند ندانیم
و آنچه را تو نمی پسندی انتخاب نکنیم.
.
.
دعای 33
صحیفه سجادیه
.
.

?خدایا!
بر محمد و آل او درود فرست

و در حقم به خیر حکم کن
شناخت آنچه را که برایمان اختیار کردی به ما الهام فرما
دلهره شک را از ما دور کن
ما را دچار فروماندگی از معرفت آنچه برایمان اختیار کرده ای مکن.
.
.
دعای 33
صحیفه سجادیه
.
.

?ای مردم!

پیش از آنکه بدن هایتان را از دنیا خارج کنند، دلهایتان را از آن خارج کنید.
مقداری برای آخرت پیش فرستید تا برایتان ذخیره شود و تمام دارایی خود را برجای نگذارید که به زیان شماست.

خطبه 203
.
.

?ای مردم!
در راه هدایت از کمی رهروانش وحشت مکنید، که مردم بر سر سفره ای نشسته اندکه زمان سیری آن اندک و مدت گرسنگی آن بس طولانی است.

خطبه 201
نهج البلاغه
.
.

?"أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ”
فزون طلبى (و تفاخر) شما را سرگرم كرد.

✔پیام ها؛

1_«تكاثر» از «كثرت» به معناى فزون‌طلبى و فخرفروشى به ديگران به واسطه كثرت اموال و اولاد است.
2_«أَلْهاكُمُ» از «لهو» به معناى سرگرم شدن به امور جزئى و ناچيز است كه انسان را از اهداف بلند باز دارد.

3- فزون طلبى و فخرفروشى انسان را به كارهاى بيهوده و عبث مى‌كشاند. «أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ»
4- فزون‌طلبى، عامل غفلت از حساب قيامت است. «أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ- لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ»

5- تكاثر و تفاخر، كيفر سختى دارد. أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ … لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ‌
6_كسانى‌كه به دنيا سرگرم هستند، هرگز به درجه يقين نمى‌رسند. «لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ»

7_حضرت على عليه السلام در خطبه 221 نهج البلاغه، بعد از تلاوت اين سوره مطالبى دارند كه ابن ابى الحديد در شرح آن مى‌گويد: در طول پنجاه سال، بيش از هزار بار اين خطبه را خوانده‌ام و عظمت اين خطبه به قدرى است كه سزاوار است بهترين گويندگان عرب جمع شوند و اين خطبه برايشان تلاوت شود و همه به سجده افتند، همانگونه كه هنگام تلاوت بعضى از آيات قرآن، همه به سجده مى‌افتند.

8_اقسام تکاثر
?تكاثر در عمر. چنان كه بعضى دوست دارند هزار سال عمر كنند. «يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ»
?تكاثر در مال. قرآن مى‌فرمايد: برخى افراد به دنبال جمع مال و شمارش آن هستند. «الَّذِي جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ»
?تكاثر در مسكن. قرآن در مقام سرزنش بعضى مى‌فرمايد: در دامنه هر كوهى ساختمان‌هاى بلند بنا مى‌كنيد. «أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ»
?تكاثر در شهوت. اسلام براى مسئله جنسى، راه ازدواج را تجويز كرده و بهره‌گيرى از همسر را بدون ملامت شمرده: «إِلَّا عَلى‌ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ» و ارضاى شهوت از غير راه ازدواج را تجاوز دانسته است. «فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ»
.
.
منبع؛ تفسیر نور
.
.

هر مکری گناهی است و هر گناهی نوعی کفر و انکار. در روز قیامت هر نیرنگ بازی پرچم و نشانه ای دارد که با آن شناخته می شود.
.
.
خطبه 200
نهج البلاغه
.
.

?اهمیت زکات

زکات در کنار نماز وسیله ی تقرب به خداوند قرار داده شد، هر کس زکات را با رغبت بپردازد برای او کفاره ی گناهان و سپر نگهدارنده ی از آتش دوزخ خواهد بود.
کسی که زکات را با بی میلی ادا کند و از خدا امید برتر داشته باشد از سنت اسلام بی خبر است و عملش تباه شده و پشیمانی بلند مدتی در انتظارش می باشد.
.
.
خطبه 199
نهج البلاغه
.
.

?اهمیت نماز و ره آور آن

امر نماز را مراعات کنید و بر آن محافظت نمایید،و فراوان به جای آورید… که نماز بر مومنان فریضه ای است دارای وقت مخصوص. مگر پاسخ دوزخیان را نشینیدید که وقتی از آنان پرسیده می شود: “چه چیز شما را وارد جهنم کرد؟ می گویند: ما از نماز گزاران نبودیم. “
نماز گناهان را همچون برگ درختان می ریزد و ریسمان معصیت را از گردن گناهکاران می گشاید.
کسانی از مومنان قدر نماز را شناختند که زیور و زیبایی متاع دنیا و چشم روشنی هایی چون فرزندان و اموال آنان را از نماز بازنداشت.
.
.
خطبه 199
نهج البلاغه
.
.

?حضرت علی (علیه السلام)؛

هرگاه تیمی و عدوی (ابوبکر و عمر) خدمت پیغمبر (ص) بودند و آن حضرت سوره “انا انزلناه” را با خشوع و گریه تلاوت می فرمود، می گفتند؛ “چقدر در این سوره دلت می سوزد”
پیغمبر(ص) می فرمود؛ “برای آنچه چشمم دیده و دلم فهمیده و نیز برای آنچه دل این شخص (حضرت علی (ع)) پس از من در میابد".
آنها می گفتند: “مگر شما چه دیده ای و او چه می بیند؟”
حضرت برای آنها روی خاک می نوشت:” تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر”
سپس می فرمود؛ پس از اینکه خدای عز وجل فرماید “هر امری” دیگر چیزی دیگر باقی می ماند؟
می گفتند: نه
می فرمود: می دانید آنکه هر امری بر او نازل می شود کیست؟
می گفتند: تو هستی رسول خدا
می فرمود: آری، اما شب قدر بعد از من هم می باشد؟
می گفتند: آری
می فرمود: در شبهای قدر پس از من هم آن امر نازل می شود؟
می گفتند: آری
می فرمود: به چه کسی نازل می شود؟
می گفتند: نمی دانیم.
پیغمبر دست بر سر من می گذاشت و می فرمود: اگر نمی دانید بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.
سپس آن دو نفر شب قدر دا بعد از رسول الله (صلی الله علیه و .آله) می شناختند بواسطه هراس سختی که در دل آنها می افتاد.
.
.
اصول کافی، ج1

?امام صادق (علیه السلام)؛

در آن میان که پدرم طواف کعبه می نمود مردی نقاب زده ناگهان پیدا شد و هفت شوط او را قطع کرد و او را به خانه کنار صفا آورد…
آنمرد گفت: “مبادا که در جواب سول من زبانت چیزی بگوید که در دلت چیز دیگری باشد.”
[پدرم] فرمود؛ “این کار را کسی می کند که در دلش دو علم مختلف باشد و خدای عزوجل از علمی که در آن اختلاف باشد امتناع دارد. “

شرح؛ واقع و حقیقت در هر موضوعی یک چیز است و کسیکه به واقع و حقیقت عالم باشد همیشه یک چیز می گوید، هیچ گاه دو گفتار مخالف از او شنیده نمی شود.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?بار خدایا!

شیطان مهارم را در بدبینی و ضعف یقین به دست گرفته، از این رو از بدرفتاری او و پیروی نفسم از این موجود خطرناک شکایت دارم،
و از چیرگی او برخودم از تو پناه می جویم
و به تو زاری می کنم تا مکر او را از من بگردانی.
.
.
دعای 32
صحیعه سجادیه

?بارخدایا!

از تو می خواهم که برای بدست آوردن روزی راهی آسان فرارویم قرار دهی
و مرا به اندازه ای که برایم مقرر کرده ای قانع ساز
و به سهم خودم در آنچه قسمتم کرده ای خشنود کن
و آنچه از جسم و عمرم صرف شده در راه طاعت خود به حساب آر.

دعای 32
صحیفه سجادیه
.
.

?کسی که جبرئیل مامور رساندن سلام به او بود

اصبغ بن نباته گفت : ” درباره ی سلمان فارسی از امیر المومنان (علیه السلام) پرسیدم که در حق او چه می فرمایید؟
فرمودند: چه بگویم در حق مردی که از طینت ما آفریده شده و روح او به روح ما نزدیک است و خدا تعالی او را به آغاز و پایان و آشکار و نهان و ظاهر و باطن همه دانش ها مخصوص ساخت.
من به محضر رسول خدا (ص) رفتم در جایی که سلمان شرف حضور داشت، اعرابی وارد شد و سلمان را از جایی که نشسته بود دور کرد و خود به جای او نشست که رسول اکرم (ص) از این حرکت برآشفت و از فرط خشم ، عرق از پیشانیش می چکید و دو چشم مبارکش سرخ شد و فرمود: “ای اعرابی! آیا مردی را که خدای تعالی او را در آسمان و پیغمبرش در زمین دوست می دارند، کنار می زنی؟
ای اعرابی! آیا به کنار می زنی مردی را که هیچ گاه جبرئیل به نزد من نیامد جز آن که از پرودگارم مرا مامور ساخت به او سلام برسانم؟
ای اعرابی! همانا سلمان از من است هرکه او به او ستم کند به من ستم کرده و هر که او را بیازارد مرا آزرده و هر که او را دور سازد مرا دور ساخته و هرکس به او نزدیک شود به من نزدیک گشته است.
ای اعرابی! در حق سلمان، غلط میندیش زیرا خدای تعالی به من فرمان داد که به علم بلاها و مرگ ها و علم نسب ها و نژاد ها و فصل خطاب او را آگاه سازم. “."1

✔سلمان، نمونه یک سیاست مدار مسلمان
✔ مهمترین عامل تشیع ایرانیان
✔ نماد نفی تبعیض نژادی در اسلام
✔سمبل کامل تربیت اسلامی
✔نقطه وحدت تمام مسلمانان
✔واسطه فیض ایرانیان با مرکز وحی
و…
✔ شیعه ای مغفول مانده از یاران علی

#سلمان_فارسی_را_به_ایرانیان_بشناسانیم

1_مجلسی،1/646

?إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ «6»
وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ «7»
وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8»

«6» همانا انسان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس است. «7» و بى‌شك بر اين (ناسپاسى) گواه است. «8» و همانا او علاقه شديدى به مال دارد.
سوره عادیات

✔پیام ها

1- ناسپاسى و مال دوستى انسان را در برابر جبهه حق قرار مى‌دهد. وَ الْعادِياتِ‌ … إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ … لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ
2- شهداى جبهه‌ها و امدادهاى الهى را فراموش نكنيد. «إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»

3- پيروزى و امنيّت انسان را مغرور مى‌كند، هشدار لازم است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»
4- وجدان انسان آگاه است؛ حتى در مواردى كه عذر و بهانه مى‌آورد خود مى‌داند كه چه كاره است. «وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ»

5- در فرهنگ اسلامى، ثروت و مال خير است. «إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ»
6_ علاقه به مال، امرى فطرى است، آنچه مذموم است علاقه افراطى است كه انسان از يك سو دست به هر نوع درآمدى مى‌زند و از سوى ديگر حقوق واجب الهى را نمى‌پردازد. «لَشَدِيدٌ»

منبع؛ تفسیر نور
.
.