مجموعه روایات درباره بی نیازی از مردم

روایت اول)

امام صادق علیه السلام فرمود: شرافت مومن به شب زنده داری و عزتش به بی نیازی از مردم است. چون یکی از شما خواهد از پرودگارش درخواستی داشته باشد و به او عطا شود، باید از مردم مایوس شود و امیدی جز به خدا نداشته باشد چون خدای عزّوجلّ این را از دلش بداند هر چه از خدا بخواهد به او عطا کند.

روایت دوم)

علی بن الحسین صلوات الله علیهما فرمود: تمام خیر و نیکی را دیدم که در بریدن طمع از دست مردم است و هرکه هیچ امیدی به مردم نداشته باشد و امرش را در هر کاری به خدای عزّوجلّ واگذارد خدای تعالی در هرچیزی او را اجابت کند.

روایت سوم)

امام صادق علیه السلام می فرمود: حاجت خواستن از مردم موجب سلب عزت و رفتن حیا گردد و ناامیدی از آنچه دست مردم است موجب عزت مومن در دینش است و طمع فقری است حاضر و آماده.

روایت چهارم)

احمد بن محمد بن ابی نصر گوید: به امام رضا علیه السلام عرض کردم: قربانت گردم برایم به اسماعیل ابن داوود کاتب توصیه ایی بنویسید. شاید از او بهره ایی ببرم.

فرمود: مرا دریغ آید که مانند تویی چنین چیزی طلب کند. تو بر مال من تکیه کن.

روایت پنجم)

امیر المونین صلوات الله علیه می فرمود: باید در دلت احتیاج به مردم و بی نیازی از ایشان پیدا گردد و احتیاج به آنها در نرم زبانی و خوش رویی ات باشد و بی نیازی ات از آنها در حفظ آبرو و نگهداری عزتت باشد.

.

اصول کافی، ج3

ترجمه مصطفوی