?قرآن شفاعت کننده ای است که از او بپذیرند و گوینده ایست که تصدیق شود.
?با قرآن خدا را بشناسید.
?نظر خود را (اگر مخالف قرآن است) متهم کنید و هواهای خود را (که در برابر قرآن است) خیانتکار شمارید.
?از قرآن برای خود نصیحت بخواهید.
?آواز دهنده ای در روز قیامت آواز می دهد:” هر بذر افشانی در دنیا امروز گرفتار بذری است که افشانده و دچار عاقبت کاری است که کرده، جز آنان که بذر قرآن در عرصه ی وجود خویش کاشتند.”

خطبه 176
نهج البلاغه

?می پندارد و مدعی است که به خدا امید دارد. به خدای بزرگ سوگند که دروغ می گوید. چرا نشانه های امیدش در رفتارش آشکار نیست؟ زیرا هرکس امیدوار باشد اثر امیدش در رفتارش معلوم می گردد.
در کار بزرگ به خدا امید دارد و در کارهای کوچک چشم امیدش به مردم است اما آن اندازه که حق بندگان را پاس می دارد حق خداوند را رعایت نمی کند!
چه شده که حق خداوند کمتر از حق بندگان خدا رعایت می شود؟
آیا بیم آن داری که در امیدی که به حق بسته ای برخطا باشی؟
یا او را شایسته امید بستن نمی بینی؟
اگر از یکی از مردم بترسد چندان از او حساب می برد که از خدا حساب نمی برد.
او ترسش از بندگان را نقد و ترسش از خدا را نسیه و وعده ای تحقق نیافته شمرده است.

خطبه 160

خانه و خیمه ای نمی ماند جز آنکه ستمگران غم و اندوه و رنج و محنت را در آن وارد سازند.
به زودی خداوند از ستمگران انتقام می کشد: خوردنی را به خوردنی، نوشیدنی را به نوشیدنی
در برابر هر طعام گوارا لقمه ای تلخ و در برابر هر جرعه شیرین جامی جانگداز و زهرآگین.
درونشان بیمناک و بیرونشان در معرض تیغ تیز،
آنان مرکب خطاها و شتران بارکش گناهانند.
خطبه158، نهج البلاغه

✔تصویر متعلق است به #پدر_یمنی در استان صعده در کنار پیکر دوکودک شهیدش که در اثر حمله هوایی ائتلاف بر منزلشان،جان خود را از دست داده اند که در شبکه های اجتماعی بازتاب گسترده ای داشته است.
⁉چگونه می توان #امام_زمان را در یمن یاری داد؟

?در روزگار ناپایدار برای دوران ماندگار توشه فراهم سازید.
که شما را به توشه برگرفتن هدایت کرده اند.
و به کوچ کردن فرمان داده اند.

?بندگان خدا!
روزگار همان گونه که بر پیشینیان گذشت بر بقیه نیز بگذرد.
آنچه هست برای همیشه باقی نمی ماند.
در آخر همان گونه عمل می کند که در آغاز کرد.

?ای علی!
دیری نپاید که مسلمانان پس از من با اموالشان آزموده می شوند
آنان با دینداری خود بر خدا منت می گذارند
از قهر و خشمش خود را ایمن می شمارند
با شبهه های دروغین و هواهای غفلت آفرین حرام او را حلال ساخته، شراب را به نام آب انگور و رشوه را به اسم هدیه و ربا را به عنوان معامله ی مباح می شمارند.

خطبه 157 نهج البلاغه

? بدان که هر ظاهری باطنی مانند خود دارد. آنچه ظاهرش پاک است باطنی پاک دارد و آنچه ظاهرش پلید است باطنش نیز پلید است.
پیامبر راستگو(صلی الله علیه و آله) فرمود: ” گاه شود که خداوند بنده را دوست و عملش را دشمن دارد و گاه شود که عمل را دوست و فاعل آن را دشمن دارد.”
بدان که هر عملی را درختی است و هیچ درختی بی نیاز از آب نیست و آب ها مختلفند. هر آنچه آبیاریش نیکو باشد نهالش نیکو و میوه اش شیرین است و هر آنچه آبیاریش آلوده باشد نهالش آلوده و میوه اش تلخ است.

?از جمله احکام حتمی خداوند در قرآن کریم آن است که طاعات و عبادات شخص فایده ای به حالش ندارد، هر چند خود را در عبادت به رنج افکنده و در کارهایش اخلاص ورزیده باشد اگر وقتی از دنیا می رود و خدایش را ملاقات می کند یکی از این گناهان بر گردن او باشد و از آن توبه نکرده باشد آنکه:

?در عبادتی که خداوند بر بندگان واجب ساخته برای او شریک قرار دهد.
?با کشتن یک انسان بی گناه آتش خشم خود را خاموش نماید.
?کار زشتی که از او سر زده به دیگری نسبت دهد.
?حاجت خود را با گذاشتن بدعتی در دین خدا برآورده سازد
?با مردم دو رویی یا دوزبانی کند.

خطبه 153

?فتنه از گذر گاهی مخفی و ناپیدا روی می آورد و سختی و زشتی آن در پایان آشکار می گردد. آغازش همچون دوران جوانی(با سرعت و نشاط) است وآثارش همچون آثار بر جای مانده در سنگ های سخت (ماندگار و دیرپا)

خطبه 151

چه روزگاران که در اسرار پنهان مرگ اندیشیدم ولی خداوند می خواست که همچنان پوشیده بماند! هیهات این دانشی است پوشیده و نهفته در خزانه ی اسرار.

خطبه 149

ای مردم! آن که خیر خود را از خداوند بخواهد توفیق یابد.
بدانید راه رستگاری را نشناسید مگر از کسانی که آن را رها کرده اند.
و هرگز به پیمان قرآن وفا نکنید مگر آن گاه که بدانید چه کسانی آن را شکسته اند.
پس همه اینها را از اهلش بجویید که آنان زنده کننده ی دانش و کشنده ی نادانی هستند.(اهل بیت)

خطبه 147

?کسی که به ناحق و بی جا به کسی که سزاوار احسان نیست نیکی کند بهره ای نمی برد جز ستایش مردم پست و تعریف انسانهای شرور و گفتار افراد نادان.
و این نیز تا زمانی ادامه دارد که احسان او باقی است. می گویند: “چه دست بخشنده ای دارد” حال آنکه این شخص از بخشیدن و احسان در راه خدا خودداری می کند و بخل می ورزد.

خطبه 142 نهج البلاغه
#اسلام_محمدی_این_است

?وظیفه انسانهایی که “دستشان به دهنشان می رسد”

کسی که خدا مالی به او عنایت کرد باید با آن صله ی رحم به جا آورد،
مهمانی خوبی برگزار کند،
اسیر و گرفتار را آزاد سازد،
به تهیدست و بدهکار بدهد
و باید برای برخورداری از پاداش خداوند، در برابر پرداخت حقوق واجب( مثل خمس و زکات)
و مشکلاتی که در این راه است شکیبایی ورزد
زیرا به دست آوردن این صفات موجب شرافت و بزرگی دنیا
و نیل به فضایل آخرت است اگر خدا بخواهد.

خطبه 142 نهج البلاغه.
#اسلام_محمدی_این_است

?خداوندا!
ما به سوی تو رو آوردیم تا از آنچه تو خود میدانی به تو شکایت کنیم به هنگامی که تنگناهای کمرشکن راه چاره را بر ما بسته و خشکسالی های مشقت بار ما را به درگاه تو کشانده و امور دشوار ما را خسته و ناتوان ساخته و فتنه های پی در پی بر ما فرود آمده
خداوندا !
باران و برکت و روزی و رحمت خود را بر ما بگستران
بارانی که عطش زمین را بزداید و محصولی فراوان از آن بدست آید
بارانی که زمین های هموار را به آن آبیاری کنی و وادی ها و رودخانه ها را به جریان اندازی و درختان را پر برگ سازی و قیمت ها را پایین آوری
“انک علی ما تشاء قدیر”

خطبه 143 نهج البلاغه

خداوند بندگانش را وقتی که مرتکب گناهی می شوند به؛
کاسته شدن میوه ها
وباز داشتن برکات
و فروبستن خزاین خیرات می آزماید
تا توبه کنده ای توبه کند و گناهکاری دل از گناه برکند و پندگیرنده ای پند گیرد و خودداری کننده ای از گناه باز ایستد.

خداوند سبحان استغفار را موجب فراوان شدن روزی و نزول رحمت بر خلایق قرار داد و فرمود: “از خداوند آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است تا از آسمان برایتان پی در پی باران فرستد و شما را به اموال و فرزندان مدد دهد.” نوح/10_12

نهج البلاغه خطبه 143

?باطل آن است که بگویی شنیدم و حق آن است که بگویی دیدم.

خطبه 141 نهج البلاغه

? به خدا قسم اگر او گناهی بزرگ یا کوچک هم مرتکب نشده باشد همین جرات و جسارت بر عیب جویی از مردم بزرگترین گناه است.

خطبه 140 نهج البلاغه

?ای بنده خدا !
در بیان عیب کسی مشتاب که شاید خداوند گناه او را بخشوده باشد.

خطبه 140 نهج البلاغه

?ای مردم!

آن کس که بداند برادرش در امر دین استوار است و در راه راست قرار دارد نباید سخن بیهوده ی مردن را در حق او بشنود. بدانید که تیرانداز گاهی تیر می اندازد ولی به هدف نمی خورد و حال آنکه سخن بی اثر نماند ولی باطل آن از بین می رود و خداوند شنوا و شاهد است.

خطبه 141 نهج البلاغه

? آنان که گناه ندارند و به لطف خدا از آلودگی برکنارند شایسته است که بر اهل گناه رحمت آورند و حال شکر و سپاسگزاری بر ایشان غالب باشد تا از عیب جویی دیگران بازشان دارد.
هرکس از شما که از عیب دیگری آگاه است باید به خاطر عیبی که در خودش هست و می داند، از عیب جویی دیگران دست بردارد.

خطبه 140 نهج البلاغه

… نباید بخیل باشد تا بر تصاحب اموال مسلمین حریص گردد
نباید چاهل باشد تا به واسطه جهل خود مردم را گمراه سازد
نباید جفاکار باشد تا در اثر ستم خود حقوق مردم را ادا نکند
نباید از چرخش قدرت و انتقال آن از کسی به کسی دیگر بترسد تا گروهی را بی جهت بر گروهی مقدم دارد
نباید در حکم و داوری رشوه خوار باشد تا حقوق مردم را ضایع کند و آن را به صاحبش نرساند
نباید سنت پیامبر را تعطیل کند که در این صورت گرفتار هلاکت می گردد.

خطبه 131 نهج البلاغه

?پیشینیانت که ثروت اندوختند و از کم شدنش ترسیدند و با آرزوی دراز و دور شمردن مرگ خود را از عاقبت وخیم کارهایشان ایمن پنداشتند.

خطبه 132 نهج البلاغه

ادامه »

کسی که جامه ی تقوا را بر دل بپوشاند به اعمال خیر بر دیگران پیشی گیرد، و عملش ثمربخش باشد. پس بهره ای که از تقوا به شما می رسد غنیمت شمارید و برای بهشت کاری درخور آن انجام دهید.

خطبه 132 نهج البلاغه

?دنیا نهایت دید انسان کوردل است، که هیچ چیزی را در ورای آن نمی بیند. اما چشم انسان بینا از دنیا می گذرد و می فهمد که آخرت در پشت آن است. از این رو انسان بصیر از دنیا دل می کند و به آخرت سفر می کند و انسان کوردل به دنیا دل می بندد و در آن می ماند اهل بصیرت از دنیا توشه بر می گیرد و فاقد بصیرت برای زندگی دنیا توشه فراهم می سازد.

اینان همان قوم ستمکارند در میانشان لجن فتنه و زهر عقرب کشنده است.

خطبه 137 نهج البلاغه

?اگر درهای آسمانها و زمین ها بر بنده ای بسته شود آن گاه او تقوا را پیش گیرد خداوند راه نجاتی برایش می گشاید.

خطبه 130

?هنگامى که امام (عليه السلام) از دو حادثه مهم آينده (شورش اصحاب الزنج و فتنه مغول) با ذکر خصوصيات، خبر داد : «يکى از ياران آن حضرت عرض کرد : اى اميرمؤمنان ! شما داراى علم غيب هستيد»
علم غیب آگاهی از قیامت و چیزهایی است که خداوند در این آیه برشمرده است:"علم قیامت نزد خداست و اوست که باران فرو می فرستد و آنچه را در رحم هاست می داند و کسی نمی داند فردا چه خواهد اندوخت و کسی نمی داند در چه سرزمینی خواهد مرد… لقمان/34″.
خداوند سبحان آنچه را در رحم مادران است می داند: پسر است یا دختر، که زشت است یا زیبا، با سخاوت است یا بخیل، شقاوتمند است یا سعادتمند، هیزم آتش دوزخ است و یا در بهشت دوست و همنشین پیامبران است این علم غیبی است که فقط خدا آن را می داند و غیر از آن دانشی است که خداوند آن را به پیامبر(ص) آموخت و او نیز به من تعلیم داد و از خداوند خواست که در سینه ام ضبط شود و دلم آن را در درون خود جای دهد.

خطبه 128 نهج البلاغه

✔نکته

از مجموع اين عبارات، به خوبى استفاده مى شود که اوّلاً علم غيب علم ذاتى است که مخصوص خداوند است ولى علم آموختنى و اکتسابى و اعطايى، علم غيب ناميده نمى شود بلکه آن چيزى است که خدا به پيامبرش تعليم داده و پيامبر (صلى الله عليه وآله) آن را به کسى که شايسته دانسته است آموخته است و ثانياً اين علوم آموختنى نيز استثنائاتى دارد که پنج مورد آن در آيه شريفه آخر سوره «لقمان» آمده است و اينها مصداق علم غيبى است که خداوند آن را به هيچ کس نياموخته است.

پيام امام اميرالمؤمنين عليه‏ السلام، ج‏5

همواره در راه میانه، قدم بردارید و با اکثریت همگام و همراه باشید زیرا دست خدا بر سر جماعت است.
از پراکندگی و تفرقه بپرهیزید زیرا کسی که خود را از مردم جدا ساخته طعمه شیطان است همان گونه که گوسفند جدا از گله شکار گرگ می باشد.

خطبه 127 نهج البلاغه

?ما اشخاص را داور نکردیم، بلکه قرآن را داور و حکم قرار دادیم. و این قرآن فقط خطوطی است که نوشته شده و میان دو جلد قرار گرفته با زبان سخن نمی گوید بلکه ترجمانی نیاز دارد و این اشخاصند که از جانب او سخن می گویند.

خطبه 125

ادامه »

?پرداخت مال به کسی که استحقاق ندارد تبذیر و اسراف است.چنین کاری فرد را در دنیا بالا می برد اما در آخرت پست خواهد شد.
آنکه ثروت خود را به ناحق و نزد غیر مستحق مصرف کرد خداوند از سپاس گذاری همان مردم محروم ساخت و دوستی آنان را متوجه دیگری نمود، و اگر روزی بلغزد و محتاج یاری آنان شود همان مردم بدترین رفیق و پست ترین دوست او خواهند بود.

خطبه 126

برای روزی عمل کنید که اندوخته ها برای آن روز ذخیره می شود، و نهان ها در آن آشکار می گردد.

خطبه120 نهج البلاغه

?بدانید نام نیکی که خداوند از انسان در میان مردم باقی گذارد، بهتر از ثروتی است که شخص برای کسی که او را سپاس نمی گوید به ارث می گذارد.

خطبه 120 نهج البلاغه

?نه مال خود را در راه کسی که آن را روزی شما کرده بخشیدید و نه جان خویش را در راه کسی که آن را آفریده به خطر افکندید… خدا را در میان بندگانش گرامی نمی دارید(با ارتکاب گناه).
از جای گرفتن در منزل کسانی که پیش از شما زیستند عبرت گیرید و از جدا شدن از نزدیکترین برادرانتان پند پذیرید.

خطبه 117 نهج البلاغه

?اگر از اموری که بر شما پنهان است می دانستید آنچه را که من می دانستم سر به صحرا می گذاشتید، بر کارهایتان می گرستید، همچون داغدیدگان بر سر و سینه می کوفتید و اموال خود را بی نگهبان و سرپرست وا می گذاشتید و هر کس در اندیشه ی خویش می بود و به دیگری توجه نمی کرد.
ولی شما آنچه را به یادتان آوردند فراموش کردید و از آنچه شما را پرهیز دادند و ترساندند خود را ایمن دانستید در نتیجه رای شما سرگردان و کارتان بی سر و سامان شد.

خطبه 116 نهج البلاغه

?عجز انسان از درك فرشتگان (فرشته مرگ):

آيا هنگامى كه فرشته مرگ به خانه اى در آمد، از آمدن او آگاه مى شوى؟ آيا هنگامى كه يكى را قبض روح مى كند او را مى بينى؟

بلکه می دانی جان جنین را چگونه در شكم مادر مى ميراند؟ آيا از راه اندام مادر وارد مى شود يا روح به اجازه خداوند به سوى او مى آيد يا همراه كودك در شكم مادر به سر مى برد؟
آن كس كه آفريده اى چون خود را نتواند وصف كند، چگونه مى تواند خداى خويش را وصف نمايد؟

خطبه 112

?مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ.

هر شخص گرفتارى را نمى توان سرزنش کرد

✔ سرچشمه گرفتارى ها و مشکلات و مصائبى که دامن گير انسان مى شود کاملاً مختلف است; گاه نتيجه مستقيم اعمال انسان است که بر اثر ندانم کارى ها، سستى ها، تنبلى ها و استفاده نکردن به موقع از فرصت ها دامان او را گرفته است. به يقين چنين شخصى درخور سرزنش است،

?ولى گاه مى شود که اين مشکلات کفاره گناهان انسان است و خداوند مى خواهد او را به اين وسيله در دنيا پاک کند. چنين کسى گرچه به سبب گناهش درخور سرزنش است ولى چون مشمول لطف الهى شده سزاوار ملامت نيست

و? گاه سرچشمه آن آزمايش هاى الهى است که خدا مى خواهد با آن مشکل و گرفتارى بنده خود را پرورش دهد که همچون فولاد آبديده در کوره حوادث مقاوم سازد و يا همچون طلاى ناخالصى را که به کوره مى برند تا خالص گردد او را خالص سازد در اينجا نيز جاى سرزنش نيست.

شرح : پیام امام امیر المومنین ( مکارم شیرازی )

ادامه »