مجموعه روایات درباره اخلاص

روایت اول)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: همانا خداست و شیطان، حق است و باطل، هدایت است و گمراهی، راه راست است و ناامیدی، دنیا است و آخرت، حسنات است و سیئات، پس هرچه حسنات است از خداست و هر چه سیئات است از شیطان است(لعنه الله علیه و اله).

روایت دوم)

سفیان بن عبینه گوید: امام صادق علیه السلام راجع به قول خدای عزوجل:«تا بیازماید شما را که کدامیک نیکو کردارترید»2سوره67.

فرمود: مقصور پرکردارتر نیست بلکه مقصود درست کردارتر است و درستی همانا ترس از خدا و نیت صادق و کار نیک است.

سپس فرمود: پایداری بر عمل تا خالص ماند، سختتر از خود عمل است و

عمل خالص آن است که نخواهی هیچ کس جز خدای عز و جل تو را بر آن بستاید.

همانا نیت همان عمل است. سپس این قول خدای عز و جل را تلاوت فرمود:« بگو همگی طبق روش خود عمل می کنند.»84سوره17 یعنی طبق نیت.

روایت سوم)

سفیان گوید: از آن حضرت پرسیدم قول خدای عزوجل را:« جز کسی که با دل سالم نزد خدا آید.» 89سوره26 .

فرمود: دل سالم کسی دارد که پرودگارش را ملاقات کند در حالی که جز خدا احدی در دلش نباشد و هر دلی که در آن شرکی یا شکی باشد ساقط است و زهد دنیا را اختیار کردند تا دلشان برای آخرت فارغ باشد.

 روایت چهارم)

امام باقر علیه السلام فرمود: هیچ بنده ای چهل روز ایمانش را به خدای تعالی خالص نگرداند  یا فرمود: هیچ بنده ئی ذکر خدا را در چهل روز نیکو انجام ندهد جز آنکه خدای عز و جل او را نسبت به دنیا زاهد سازد و درد و داروی دنیا را به او بنماید پس حکمت را در دلش ثابت کند و زبانش را با آن گویا سازد.

سپس تلاوت فرمود: کسانی که گوساله پرستیدند به زودی خشم پروردگارشان با ذلت در زندگی دنیا به آنها برسد افترا بندان را اینگونه جرا میدهیم.» 152سوره7. از این رو هیچ بدعت گزاری را نبینی جز اینکه ذلیل است و هیچ افترا زننده به خدا و پیغمبر و اهل بیتش صلوات الله علیهم را نبینی جز اینکه ذلیل است.

.

اصول کافی، ج3

ترجمه مصطفوی

?از جمله احکام حتمی خداوند در قرآن کریم آن است که طاعات و عبادات شخص فایده ای به حالش ندارد، هر چند خود را در عبادت به رنج افکنده و در کارهایش اخلاص ورزیده باشد اگر وقتی از دنیا می رود و خدایش را ملاقات می کند یکی از این گناهان بر گردن او باشد و از آن توبه نکرده باشد آنکه:

?در عبادتی که خداوند بر بندگان واجب ساخته برای او شریک قرار دهد.
?با کشتن یک انسان بی گناه آتش خشم خود را خاموش نماید.
?کار زشتی که از او سر زده به دیگری نسبت دهد.
?حاجت خود را با گذاشتن بدعتی در دین خدا برآورده سازد
?با مردم دو رویی یا دوزبانی کند.

خطبه 153