مجموعه روایات درباره فروخوردن خشم (کظم غیظ)

روایت اول)

علی بن الحسین علیهما السلام فرمود: دوست ندارم که به جای نرم خوئی و فروتنی، شتران سرخ مو داشته باشم و هیچ جرئه ایی ننوشیدم که ان را دوست داشته باشم از جرعه خشمی که طرف را بدان کیفر ندهم.

روایت دوم)

امام صادق علیه السلام فرمود: نیکو جرعه ایست خشم برای کسی که بر آن صبر کند. پاداش بزرگ در برابر بلای بزرگ است و خدا مردمی را که دوست دارد گرفتارشان سازد.

روایت سوم)

موسی بن جعفر علیه السلام فرمود: در برابر دشمن نعمت(یعنی حسودان) صبر کن؛ زیرا کسی را که نسبت به تو خدا را نافرمانی کرده هرگز نتوانی بهتر از طاعت خدا نسبت به او تلافی کنی.

روایت چهارم)

امام صادق علیه السلام فرمود: فرو خوردن خشم از دشمن در زمان دولت و اقتدار آنها، تقیه و احتیاطی است برای کسی که دوراندیشی کند و به معرض بلای دنیا درنیاید و مخاصمه نمودن و دشنام دادن دشمنان در زمان اقتدار انها بدون مراعات تقیه، ترک دستور خداست  پس با مردم مدارا کنید تا عمل شما نزد انها بزرگ و فربه شود و با آنها دشمنی مکنید که بر گردن خود سوارشان کنید و خوار و زبون گردید.

روایت پنجم)

امام صادق علیه السلام می فرمود: هر که خشمی را فروخورد که بتواند آن را اعمال کند، خدا روز قیامت دلش را از رضای خود پر کند.

روایت ششم)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: دوست ترین راه بنده به سوی خدای عزّوجلّنوشیدن دو جرعه است؛ 1-جرعه خشمی که با خویشتن داری ردش کند. 2-جرعه مصیبتی که با صبرش برگرداند.

روایت هفتم)

امام صادق علیه السلام  فرمود: هیچ جرئه ایی بنده ننوشد که نزد خدای تعالی محبوبتر باشد از جرعه خشمی که هنگام گردشش در دل بنوشد به وسیله صبر یا خویشتن داری.

.

اصول کافی، ج3

ترجمه مصطفوی