#غدیر

?امام صادق علیه السلام فرمودند؛

چون رسول خدا صلی الله علیه و آله از حجه الوداع بازگشت، جبرئیل علیه السلام بر او نازل شد و گفت : “یا ایها الرسول! بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس ان الله لا یهدی القوم الکافرین". مائده، آیه69

پیغمبر مردم را فریاد زد تا گرد آمدند و دستور داد تا خارهای بوته های خار را تراشیدند.
سپس آن حضرت صلی الله علیه و آله فرمود: من کنت مولاه فعلی مولاه ، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه _سه بار تکرار کردند_

پس خار نفاق در دل آن مردم افتاد و گفتند : خدا _جل ذکره- هرگز چنین امری بر محمد نازل نکرده بلکه او میخواهد بازوی پسر عمویش را بلندکند.

(غدیر)
چون پیغمبر به مدینه وارد شد انصار نزد او آمدند و گفتند : ای رسول خدا ،خدای _جل ذکره_ به ما احسان فرمود و از برکت تشریف فرمائی شما در میان ما، به ما شرافت بخشید و دوست ما را شاد و دشمن ما را سرکوب کرد اکنون واردین نزد شما می آیند و بسا چیزی نداری که به آنها عطا کنی و موجب شماتت دشمن می شود. ما دوست داریم که شما یک سوم اموال ما را قبول فرمائی تا اگر از مکه اشخاصی بر شما وارد شدند برای عطاء به آنها چیزی داشته باشی.

رسول خدا صلی الله علیه و آله جوابی به ایشان نداد و منتظر بود که از پروردگارش چه دستور برسد.

تا آنکه جبرئیل علیه السلام این آیه را آورد :“قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی” و پیغمبر اموال ایشان را نپذیرفت.

باز منافقان گفتند: خدا این را بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل نکرده و او مقصودی جز بلند کردن بازوی پسرعموی خویش و تحمیل خاندان خود بر ما ندارد. دیروز می گفت : هرکس من مولای او هستم علی مولای اوست و امروز می گوید بگو من برای پیغمبری از شما مزدی جز دوستی خویشان نمی خواهم.
سپس آیه خمس بر پیغمبر نازل شد و باز آنها گفتند : می خواهد اموال و غنیمت ما را به آنها دهد.

سپس جبرئیل علیه السلام نزد آن حضرت آمد و گفت : ای محمد ! وظیفه پیغمبریت را انجام دادی و عمرت به آخر رسید اکنون اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوت را به علی علیه السلام بسپار؛ زیرا من هرگز زمین را خالی نگذارم از دانشمندی که اطاعت و ولایت من به وسیله او شناخته شود و او برای کسانی که در میان وفات پیغمبر گذشته تا آمدن پیغمبر آینده متولد می شوند حجت باشد.

پس پیغمبر اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوت را به عنوان وصیت به علی سپرد و او را به هزار کلمه و هزار باب وصیت فرمود که از هر کلمه و بابی هزار کلمه و باب گشوده میشد.

.#غدیر

.

جلد2

اصول کافی

.

.#غدیر

#غدیر

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

موسی علیه السلام به یوشع بن نون وصیت کرد و یوشع بن نون به فرزندان هارون وصیت کرد و به فرزندان خودش و فرزندان موسی وصیت نکرد.

همانا خدای تعالی صاحب اختیار است، هرکه را خواهد و از هر خاندانی که خواهد اختیار کند و موسی و یوشع، مردم را به وجود مسیح علیه السلام مژده دادند و چون خدای عزوجل مسیح را مبعوث ساخت.

مسیح علیه السلام به مردم گفت: “همانا پس از من پیغمبری که نامش “احمد” و از اولاد اسماعیل علیه السلام است خواهد آمد که مرا و شما را تصدیق می کند.”

و امر وصیت پس از عیسی در حوارییین مستحفظ جاری گشت و از این جهت خدا ایشان را مستحفظ نامیدکه نگهداری اسم اکبر به ایشان واگذار شد و آن کتابی است که علم هرچیز از آن دانسته شود و همراه پیغمبران صلوات الله علیهم بوده است.

 #غدیر

خدای تعالی فرماید: “و لقد ارسلنا رسلا من قبلک و انزلنا معهم الکتاب و المیزان"؛ کتاب همان اسم اکبر است و از آنچه به نام کتاب معروف است، تورات و انجیل و فرقان(قرآن) است ولی در آن کتاب (که همراه اوصیاء است) کتاب نوح (علیه السلام) و کتاب صالح و شعیب و ابراهیم علیهم السلام  است که خدای عزوجل خبر می دهد:” ان هذا لفی الصحف الاولی* صحف ابراهیم و موسی” همانا این در صحف نخستین است؛ یعنی صحف ابراهیم و موسی”

پس (اگر کتاب منحصر به تورات و انجیل و قرآن است) صحف ابراهیم کجاست؟

همانا صحف ابراهیم، اسم اکبر است و صحف موسی هم اسم اکبر است(که باید پیغمبر صلی الله علیه و آله سپارد) پس همیشه وصیت نسبت به عالمی پس از عالم دیگر جریان داشت تا آن را به محمد صلی الله علیه و آله رسانیدند و چون خدای عزوجل ، محمد صلی الله علیه و اله را مبعوث کرد، مستحفظین پسین به او اسلام آوردند و بنی اسرائیل تکذیبش نمودند.

او به سوی خدای عزوجل دعوت کرد و در راهش جهاد نمود تا آنکه خدای عزوجل به او امر فرستاد که فضیلت وصیت را آشکار کن.

پیغمبر عرض کرد: پرودگارا ! عرب مردمی خشن اند، در میان ایشان کتابی نبوده و برای آنها پیغمبری مبعوث نگشته و به فضیلت و شرف پیامبران آگاه نیستند. اگر من فضیلت اهل بیتم را به آنها بگویم ایمان نمی اورند پس خدای عزوجل فرمود:

” و لا تحزن علیهم” ” و قل: سلام فسوف یعلمون”

پیغمبر اندکی از فضیلت وصیش را تذکر داد و در دلها نفاق افتاد. رسول خدا صلی الله علیه و آله آن نفاق و گفتار ایشان بدانست.

#غدیر

خدای عزوجل فرمود: ” ای محمد! و لقد نعلم انک یضیق صدرک بما یقولون فانهم لا یکذبونک و لکن الظالمین به آیات الله یجحدون” یعنی بلکه بدون آنکه دلیلی داشته باشند انکار می کنند.  

رسول خدا صلی الله علیه و آله ایشان را الفت میداد و بعضی را یاور بعضی دیگر می ساخت و همیشه چیزی از فضیلت وصیش را به آنها گوش زد می کرد.

تا اینکه سوره (انشراح) نازل شد و پیغمبر زمانی که از مرگ خود آگاه شد و گزارش آن را شنید بر انها احتجاج کرد .

و خدا ی عز و جل فرمود:” چون فراغ یافتی در عبادت کوش و به سوی پروردگارت  راغب شو” می فرماید : ” چون (از تبلیغ رسالت) فراغ یافتی پرچم و نشانه ات (یعنی علی علیه السلام) را نصب کن و وصیتت را آشکار نما.

پیغمبر هم (در روز غدیر) فضیلت علی علیه السلام را آشکارا اعلام کرد و فرمود :” هرکس مولای او هستم، علی مولای او است. خدایا دوست او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار.” تا سه مرتبه.

.#غدیر

.

اصول کافی

جلد2

.

. 

#غدیر

?زید بن جهم هلالی گوید: شنیدم امام صادق (علیه السلام) می فرمود:

چون امر ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام نازل شد و پیغمبر صلی الله علیه و آله فرموده بود به لقب “امیر المومنین” به علی سلام کنید.

ای زید! از جمله تاکیداتی که خدا در آن روز بر آن دو نفر (ابوبکر و عمر) نمود، این بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله به آنها فرمود: ” برخیزید و به عنوان “امیر المومنین” به علی سلام کنید.

آن دو نفر گفتند:"ای رسول خدا! این امر از جانب خدا است یا از جانب رسولش؟”

رسول خدا صلی الله علیه و آله به آنها فرمود: از جانب خدا و رسولش.

#غدیر

پس خدای عزوجل این آیه را نازل فرمود: ” و لا تنقضوا الایمان بعد توکیدها و قد جعلتم الله علیکم کفیلا ان الله یعلم ما تفعلون"…

“لیبینّ لکم یوم القیامه ما کنتم فیه تختلفون* لو شاء الله لجعلکم امه واحده و لکن یضل من یشاء و یهدی من یشاء و لتسالن یوم القیامه عما کنتم تعملون* و لا تتخذوا ایمانکم دخلا بینکم فتزل قدم بعد ثبوتها”

“و برای اینکه در روز قیامت آنچه را در آن اختلاف دارید برای شما واضح سازد. اگر خدا می خواست شما را یک امت کرده بود. ولی هر که را خواهد گمراه کند و هر که را خواهد هدایت کند و از آنچه می کرده اند، بازخواست می شوید. سوگندهایتان را میان خود دست آویز نیرنگ مکنید، مبادا قدمی پس از استواریش بلغزد." 

.#غدیر

.

اصول کافی

جلد2

.

.

?اب الجارود گوید: شنیدم امام باقر (علیه السلام) می فرمود: 

خدای عزوجل پنج چیز بر بندگان واجب ساخت و آنها چهار چیزش را گرفتند و یکی را رها کردند.

عرض کردم: قربانت گردم آنها را برای من نام می بری؟

فرمود: نماز؛ و مردم نمی دانستند چگونه نماز بخوانند تا جبرئیل علیه السلام نازل شد و گفت : ای محمد! وقتهای نماز را به آنها خبر ده.

سپس زکات؛ جبرئیل گفت : ای محمد راجع به زکات آنها را خبر ده چنانکه راجع به نماز خبر دادی.

سپس روزه نازل شد . چون روز عاشورا می آمد پیغمبر صلی الله علیه و آله به دهات اطراف خود کسی می فرستاد تا آن روز را روزه بگیرند سپس روزه ماه رمضان میان شعبان و شوال نازل شد.

سپس امر به حج رسید. و جبرئیل علیه السلام فرود آمد و گفت : چنانکه درباره نماز و زکات و روزه به مردم خبر دادی، درباره حج هم خبر ده.

سپس امر به ولایت رسید و آن امر روز جمعه در عرفه رسید و خدای عزوجل آیه ” الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی” را نازل کردو کمال دین به سبب ولایت علی ابن ابی طالب علیه السلام بود.

.

.

اصول کافی

جلد2

.

. 

#غدیر

?ابوبصیر گوید خدمت امام باقر (علیه السلام) نشسته بودم که مردی به آن حضرت عرض کرد؛ 

مرا از ولایت علی خبر ده که آن از جانب خدا هست یا از جانب پیغمبر؟

حضرت خشمگین شد و فرمود: “وای بر تو! پیغمبر از خدا بیمناکتر از آن است که چیزی را که خدا دستورش نداده بگوید، بلکه ولایت علی را خدا واجب ساخت چنانکه نماز و زکات و روزه و حج را واجب ساخت.”

.#غدیر

.

اصول کافی

جلد2

.

.#غدیر

ابوبصیر گوید از امام صادق (علیه السلام) درباره قول خدای عزوجل ” خدا را فرمان برید و پیغمبر و کارداران خود را فرمان برید” 59 سوره نساء پرسیدم.

فرمود:  درباره علی بن ابطالب و حسن و حسین علیهم السلام نازل شده است (زیرا در آن زمان همان سه نفر از ائمه حاضر بودند).

?به حضرت عرض کردم مردم می گویند: چرا نام علی و خانواده اش در کتاب خدا عزوجل برده نشده؟

فرمود: به آنها بگو آیه نماز بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) نازل شد و سه رکعتی و چهار رکعتی آن نام برده نشد تا اینکه پیغمبر صلی الله علیه و آله خود برای مردم بیان کرد و آیه زکات بر آن حضرت نازل شد و نام برده نشد که زکات از هر چهل درهم، یک درهم است تا اینکه خود پیغمبر آن را برای مردم شرح داد و امر به حج نازل شد و به مردم نگفت هفت دور طواف کنید تا اینکه خود پیغمبر صلی الله علیه و آله برای آنها توضیح داد.

آیه “اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم” نازل شد و درباره علی و حسن و حسین هم نازل شد. پس پیغمبر صلی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام فرمود: “و که را من مولا و آقایم، علی مولا و آقای اوست".

و باز فرمود: درباره کتاب خدا و اهل بیتم به شما سفارش می کنم. من از خدای عزوجل خواسته ام که میان آنها جدائی نیندازد تا آنها را در سر حوض به من رساند. خدا خواسته مرا عطا کرد.

و نیز فرمود: شما چیزی به آنها نیاموزید که آنها از شما داناترند.

و باز فرمود: آنها شما را از در هدایت بیرون نکنند و به در گمراهی وارد نسازند.

اگر پیغمبر خاموشی می گزید و درباره اهل بیت اش بیان نمی کرد، آل فلان و آل فلان آن را برای خود ادعا می کردند ولی خدای عزوجل برای تصدیق   پیغمبرش بیان آن حضرت را (که مقصود آل پیغمبر است نه آل فلان و فلان) در کتابش نازل فرمود: “همانا خدا می خواهد ناپاکی را از شما اهل این خانه ببرد و پاکیزه تان کند.” 33 سوره احزاب.

???

اثبات امامت سایر امامان

سپس زمانی که امامت حسین (علیه السلام) رسید معنی و تاویل “و اولوا الارحام بعضهم اولی ببعض فی کتاب الله"؛ جاری گشت و بعد از حسین به علی بن الحسین رسید و بعد از علی بن الحسین به محمد بن علی رسبد. 

آنگه امام فرمود: مقصود از ناپاکی همان شک است، به خدا که ما درباره پرودگار خود هرگز شک نکردیم.

.

.

اصول کافی

جلد 2

.

.

?امام صادق (علیه السلام) فرمود: 

بعد از امام حسن و امام حسین (علیهما السلام)، امامت هرگز به دو برادر نمی رسد و از دوران علی بن الحسین چنانکه خدای تبارک و تعالی فرماید گشت: “خویشاوندان در کتاب خدا به یکدیگر سزاوارتر ند” انفال 75، احزاب 6

پس از دوران علی بن الحسین علیه السلام امامت جز در میان فرزندان و فرزندان آنها نباشد.

.

.

^{اصول کافی}

^جلد2

.

.

?عبدالاعلی گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم؛

کسی که منصب امامت را غصب کرده و به ناحق ادعا می کند، چه دلیلی بر رد اوست؟

فرمود؛ راجع به حلال و حرام از او بپرسند. 

سپس به من رو کرد و فرمود؛ سه دلیل هست که جز در صاحب امر امامت فراهم نیاید:

1_ سزاوارترین مردم است نسبت به امام پیش از خود (به لحاظ خویشاوندی

2_ سلاح در نزد اوست

3_ و وصیت امام سابق درباره او مشهور است به طوری که چون در شهر امام وارد شوی و از عموم مردم و کودکان هم که بپرسی فلان امام به چه شخصی وصیت کرده؟ می گویند به فلان پسر فلان.

.

.

اصول کافی

جلد2

.

.

?معاذ بن کثیر گوید؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود؛

امر وصیت از آسمان در مکتوبی بر محمد  (صلی الله علیه و آله) نازل شد و مکتوب سر به مهر جز راجع به وصیت بر محمد(صلی الله علیه و آله) نازل نگشت.

جبرئیل (علیه السلام) عرض کرد؛ این است وصیت تو درباره امتت نزد اهل بیتت.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود؛ کدام اهل بیتم؟

گفت؛ برگزیده خدا از میان ایشان و ذریه او

و این وصیت برای این است که علی علم نبوت را از تو ارث ببرد، چنانکه ابراهیم به ارث داد و میراث این علم برای علی (علیه السلام) و ذریه تو از پشت اوست.

آن مکتوب چند مخر داشت. علی (علیه السلام) مهر اول را گشود و به آنچه در آن بود عمل کرد. سپس حسن (علیه السلام) مهر دوم را گشود و به آنچه در آن مامور شده بود عمل کرد. چون حسن وفات کرد ، حسین (علیه السلام) مهر سوم را گشود. دید در آن نوشته است: “جنگ کن و بکش و کشته می شوی و مردمی را برای شهادت با خود ببر برای ایشان شهادتی جز همراه تو نیست.”

او هم عمل کرد و چون خواست درگذرد پیش از آن مکتوب را به علی بن الحسن (علیه السلام) داد او مهر چهارم را گشود و دید در آن نوشته است : “سکوت کن و چون علم در پرده شد سر به زیر انداز “

چون او خواست وفات کند و درگذرد آن را به محمد بن علی داد. او مهر پنجم را گشود دید در آن نوشته است: “کتاب خدای تعالی را تفسیر کن و پدرت را تصدیق نما و ارث امامت را به پسرت بده و امت را نیکو تربیت کن و به حق خدای عز و جل قیام کن و در حال ترس و امنیت حق را بگو و جز از خدا مترس”

او هم عمل کرد و سپس آن را به شخص بعد از خود داد.

معاذ گوید؛ من عرض کردم؛ قربانت گردم آن شخص شمائید؟

فرمود؛ ای معاذ! من از چیزی باک ندارم جز اینکه بروی و علیه من روایت کنی (یعنی آری منم)

عرض کردم؛ من از خدائی که این مقام را از پدرانت به تو رسانیده است خواستارم که تا پیش از وفات شما، مانند آن را. با ولادت عطا کند.

فرمود؛ ای معاذ! چنین کرده است. 

عرض کردم؛ او کیست؟ قربانت گردم

فرمود؛ این شخص خوابیده و با دستان خود اشاره به عبد الصالح (موسی بن جعفر) کرد که خوابیده بود.

???

?حریز گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم؛ قربانت گردم با وجود احتیاجی که مردم به شما دارند چقدر عمر شما اهل بیت کوتاه و اجل شما خانواده به یکدیگر نزدیک است؟

فرمود؛ برای هر یک از ما صحیفه و مکتوبی است که آنچه در مدت عمرش راجع به برنامه کارش احتیاج دارد در آن نوشته است، چون امر و دستوراتی که در آن است پایان یابد امام می فهمد که اجل او رسیده است. سپس پیغمبر (صلی الله علیه و آله) نزد او آید و خبر مرگش را به او گوید و آنچه نزد خدا دارد به او گزارش دهد.

امام حسین (علیهم السلام) مکتوبی را که به او دادند،قرائت کرد و خبر مرگی که در پیش داشت برایش تفسیر شد ولی چیزهائی در آن مکتوب باقی بود که هنوز انجام نشده بود.او برای جنگ بیرون رفت.

و چیزهائی که باقی بود این بود که ملائکه یاری کردن او را از خدا خواسته اند و خدا اجازه فرموده است . ملائکه مهیا و آماده جنگ شدند و در انتظار بودند تا اینکه آن حضرت شهید شد. ملائکه فرود آمدند در زمانی که عمر آن حضرت تمام شده و شهید گشته بود.

ملائکه گفتند؛ پروردگارا! تو به ما اجازه فرود آمدن و یاریش را دادی ولی ما فرود آمدیم و تو قبض روحش کردی؟!

خدا به ایشان وحی کرد؛ شما بر سر قبر او باشید تا او را ببینید که بیرون آمده است آنگاه یاریش کنید. اکنون گریه کنید بر او از دست رفتن یاری او. زیرا شما برای یاری او و گریه بر او اختصاص یافته اید.

پس ملائکه آن ملائکه برای عزاداری امام حسین و برای افسوس از دست دادن یاریش گریستند و چون بیرون آید(رجعت) یاور او باشند. 

.

.

اصول کافی

جلد2

.

.

یکی از اصحاب گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: چه زمانی امام، امامت و رسیدن امر را به خود می فهمد؟
فرمود: در آخرین دقیقه زندگی امام پیشین.
.
.
اصول کافی
ج2
.
.

? حارث بن مغیره گوید؛ شنیدم امام صادق( علیه السلام) می فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
ما نسبت به امر و فهم و حلال و حرام در یک روش هستیم اما پیغمبر صلی الله علیه و آله و علی فضیلت خود را دارند.

?حضرت ابوالحسن علیه السلام فرمود:
ما خانواده در علم و شجاعت برابریم و در بخشیدن (علم و مال به مردم) به هر اندازه که دستور داریم، می بخشیم.
.
.
اصول کافی
ج2
.
.

?معلی بن خنیس گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره قول خدای عز وجل “خدا شما را امر می کند که امانتها را به صاحبانشان رد کنید” 64 سوره4، پرسیدم،
فرمود؛ خدا امام پیشبن را دستور می دهد که هر چه نزد اوست (از کتابها، علم و سلاح) به امام بعد از خود رد کند.
.
.
اصول کافی
ج2
.
.

#غدیر
?عمر بن اشعث گوید؛ شنیدم امام صادق (علیه السلام) می فرمود؛
شما گمان می کنید هرکس از ما امامان که وصبت می کند، به هرکس که بخواهد وصیت می کند؟!
نه به خدا، چنین نیست، بلکه امر امامت عهد و فرمانی است از جانب خدا و رسولش (صلی الله علیه و آله) برای مردی پس از مردی (از خانواده ما) تا به صاحبش برسد.(یعنی برسد به امام دوازدهم)
.
.
اصول کافی
ج2
.
.#غدیر

? جابر جعفی گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمود:
ای جابر! همانا خدای تبارک و تعالی مخلوق را سه دسته آفرید؛ “و کنتم ازواجا ثلاثه فاصحاب المیمنه ما اصحاب المیمنه و اصحاب المشامه ما اصحاب المشامه و السابقون السابقون اولئک المقربون ” 6_11سوره واقعه

السابقون: همان رسولان خدا و مخصوصین درگاه او از میان مخلوق می باشند که خدا در ایشان پنج روح قرار داده است:
1-ایشان را به روح القدس موید ساخت و به وسیله آن همه چیز را بدانند و بشناسند.(و بار نبوت کشد.)
2- ایشان را با روح ایمان موید ساخت و با آن از خدای عزوجل بترسند.(و عدالت بورزد)
3- آنها را به روح قوه موید ساخت و با آن بر اطاعت خدا توانائی یافتند.( و با آن قیام و کوشش کنند.)
4_ آنها را به روح شهوت موید ساخت و با آن اطاعت خدا را خواستند و از نافرمانی اش کراهت یافتند.(و با آن بخورد و بیاشامد و با زنان حلال خود نزدیکی کند.)
5- در ایشان روح حرکت نهاد که همه مردم با آن رفت و آمد کنند.(یعنی جنبش و تکاپو داشته باشد.)

و در اصحاب یمین:
1- ایشان را با روح ایمان موید ساخت و با آن از خدای عزوجل بترسند.
2- آنها را به روح قوه موید ساخت و با آن بر اطاعت خدا توانائی یافتند.
3_ آنها را به روح شهوت موید ساخت و با آن اطاعت خدا را خواستند.
4- در ایشان روح حرکت نهاد که همه مردم با آن رفت و آمد کنند.

??شرح
کلمه روح در این حدیث شریف به معنی قوه و نیروئی است باطنی و معنوی که منشا آثار است، زیرا رفت و آمد انسان و ترس او از خدا و شناختن و دانستن چیزها، آثار و اعمالی است که از انسان بروز می کند و این آثار ناچار باید مبدا و علت ایی داشته باشد.

? در حدیث دیگری از همین باب، جابر از امام باقر (علیه السلام) گوید:…. پیغمبران و اوصیاء به وسیله روح القدس امور و مطالب زیر عرش را تا زیر خاک بدانند.
سپس فرمود: ای جابر! چهار روح اخیر را پیش آمد و آفت رسد ولی روح القدس بازی و یاوه گری نکند.

??شرح
مراد از آفت و پیش آمد این است که گاهی آنها را مانعی عارض می شود که از تاثیر باز می مانند و یاوه گری می کنند اما روح القدس مبدا علم است و همیشه حقایق را بدون کم و کاست به پیغمبران و امامان می فهماند.

? در حدیث دیگری امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
چون پیغمبر (صلی الله علیه و آله) وفات کند، روح القدس از او به امام منتقل شود و روح القدس خواب و غفلت و یاوه گری و تکبر ندارد و چهار روح دیگر خواب و غفلت و یاوه گری دارند. به وسیله روح القدس همه چیز درک می شود.

? در احادیث دیگری واژه “روح” در آیه ” و کذلک اوحینا الیک روحا من امرنا ما کنت تدری ما الکتاب و لا الایمان” به روح القدس تفسیر شده است.

ابوبصیر گوید: از امام صادق (علیه السلام) قول خداوند متعال ” و کذلک اوحینا الیک روحا من امرنا ما کنت تدری ما الکتاب و لا الایمان” آیه 52 سوره49 را پرسیدم. فرمود:
آن مخلوقی است از مخلوقات خدای عزوجل، بزرگتر از جبرئیل و میکائیل که همراه میغمبر صلی الله علیه و آله است. به او خبر می دهد و رهبری اش می کند و همراه امامان پس از وی هم می باشد.

? در حدیث دیگری امام (علیه السلام) فرمودند: … از زمانی که خدای عزوجل آن روح را بر محمد صلی الله علیه و آله فرو فرستاده، به آسمان بالا نرفته و آن روح در ما هست.

? در حدیث دیگری امام صادق ( علیه السلام) فرمودند: … [روح] همراه هیچ یک از پیغمبران گذشته جزء محمد صلی الله علیه و آله نبوده است و آن همراه ائمه می باشد و ایشان را رهبری می کند، چنان نیست که هر چه طلب شود، بدست آید.( یعنی همراهی این روح یا پیغمبر و امامان فضلی از سوی خداوند متعال است و با طلب و کوشش بدست نمی آید.)

?در حدیث دیگری حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: … خدای تعالی به پیغمبرش صلی الله علیه و آله می فرماید: “اتی امر الله فلا تستعجلوه سبحانه و تعالی عما یشرکون ینزل الملائکه یالروح” پس روح غیر از ملائکه صلوات علیهم است.
.
.
تمام احادیث از باب” ارواح موجود در ائمه” از ج2 اصول کافی است.
به ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی
.
.

?حارث بن مغیره گوید امام باقر (علیه السلام) فرمود؛
علی (علیه السلام) محدث بود.
عرض کردم: می فرمائید پیغمبر بود؟
امام با دست خود جواب منفی داد. سپس فرمود: بلکه مانند همدم سلیمان علیه السلام (جناب آصف بن برخیا) یا همدم موسی علیه السلام ( جناب یوسع بن نون یا جناب خضر) یا مانند ذو القرنین بود. مگر به شما خبر نرسیده است که خود علی فرمود: در میان شما هم مانند ذو القرنین هست.

?? شرح
“محدث"، در لغت به معنی کسی است که با او حدیث و خبر تازه گویند و در لسان اخبار امام (علیه السلام) را محدث گویند ، زیرا خدای تعالی علوم و اخبار آسمانی را به وسیله الهام یا صدای فرشته به او می رساند ولی امام شخص فرشته را نمی بیند اما پیغمبر (صلی الله علیه و آله) او را می دید.

محمد بن مسلم گوید؛ کلمه محدث نزد امام صادق(علیه السلام) ذکر شد،
حضرت فرمود؛ محدث کسی است که صدا را بشنود و شخص را نبیند.
به حضرت عرض کردم ؛ قربانت گردم! امام از کجا می فهمد که آن کلام فرشته است؟
فرمود؛ آرامش و وقاری به او عطا می شود که می فهمد آن کلام فرشته است.

? امام صادق (علیه السلام) در حدیث دیگری در همین باب می فرماید؛
ما خزانه دار علم خدائیم، ما مترجم امر خدائیم، ما مردمی معصوم هستیم، خدای تبارک و تعالی مردم را به فرمان بری ما امر فرموده و از نافرمانی ما نهی کرده است، ما حجت رسائیم بر هر که زیر آسمان و روی زمین است.
.
.

تمامی احادیث و مطالب،از جلد2 اصول کافی
با ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی
.
.

?علامه مجلسی بیان می کنند؛

تفویض به چند معنا استعمال می شود؛

الف) تفویض در امر آفرینش و روزی دادن مخلوق و زنده کردن و تربیت و میراندن آنها که غلات چنین ویژگی هایی را برای امامان قائل بودند.
چنین عقیده ای کفر است و معتقدین به آن از زمره مسلمانان خارجند.

ب) تفویض در امر سیاست و تادیب و تکمیل و تعلیم مردم که خداوند انها را به پیامبر و امامان واگذار کرده است و همچنین امر کردن مردم به اطاعت از خودشان نسبت به آنچه خواهند و نخواهند و در آنچه صلاح دانند و صلاح ندانند.
چنین تفویضی را عقل قبول دارد.
.
.
شرح حدیث اول از جلد 2
اصول کافی
.
.

?امام صادق (علیه السلام)؛

خدای عزوجل پیغمبرش را به محبت خود تربیت کرد و سپس فرمود؛ “تو دارای خلق عظیمی هستی” 4؛68
پیغمبر خدا کار را به علی واگذار کرد و او را امین شمرد، شما تسلیم شدید(شیعیان) و آن مردم انکار کردند (اهل سنت) به خدا ما شما را دوست داریم که هرگاه بگوئیم بگوئید و هرگاه سکوت کنیم، سکوت کنید، و ما واسطه میان شما و خدای عزوجل هستیم. خدا برای هیچ کس در مخالفت امر ما خیری قرار نداده است.
.
.
اصول کافی
ج2
.
.

?امام باقر (علیه السلام)؛

خدا تبارک و تعالی آن مصیبات را برای ایشان مقدر فرموده و از مرحله قضا و امضا و حتم گذرانیده و در اختیار خود آنها گذاشته بود و پس از آنکه خود آنها آن مصیبات را اختیار کردند، خدا هم آن را به مرحله اجرا گذاشت پس علی و حسن و حسین (علیهم السلام) با خبری که قبلا از پیغمبر (صلی اله علیه و آله) شنیده بودند و می دانستند، قیام کردند و هرکس از ما هم که سکوت کند، سکوتش از روی علم و بصیرت است.

و ایشان در حدیث دیگری می فرمایند؛
خدای تعالی نصرت خود را بر امام حسین (علیه السلام) فرود آورد تا آنجا که میان آسمان و زمین قرار گرفت سپس او را مخیر ساخت که او پیروزی و یا ملاقات خدا را انتخاب کند، آن حضرت ملاقات خدای تعالی را اختیار کرد.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?امام موسی کاظم (علیه السلام)؛

علم ما به سه جهت رسائی دارد؛ گذشته، آینده، پدید شونده
اما گذشته برای ما تفسیر شده (اخبار گذشته را پیامبر برای ما توضیح داده است)
اما آینده نوشته شده (در جامعه و مصحفی که نزد ماست)
اما پدید شونده از راه الهام به دل و تاثیر در گوش باشد وآن بهترین دانش ماست.

توضیح؛ امام صادق در حدیثی دیگر می فرمایند که وارد شدن به دل الهام است و تاثیر در گوش امر فرشته است.
.
.
اصول کافی، ملد 1
.
.

?امام صادق (علیه السلام)؛

خدا هیچ علمی را به محمد (صلی الله علیه و آله) نیاموخت جز آنکه به او دستور داد که آن را به علی (علیه السلام) بیاموزد.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?مردی از اهل فارس به حضرت ابوالحسن (علیه السلام) عرض کرد؛
شما علم غیب می دانید؟
امام فرمود، حضرت ابوجعفر (علیه السلام) فرمود؛ چون علم الهی برای ما گشوده شود، بدانیم و چون از ما گرفته شود، ندانیم.
علم را از خدای عزوجل است که آن را با جبرئیل(ع) در میان گذارد و جبرئیل آن را به محمد (صلی الله علیه و آله) به راز گوید و محمد به هر که خواهد به راز گوید.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?امام صادق (علیه السلام)؛

هر امامی که نداند چه بر سرش می آید (از خیر و شر و بلا و عافیت)و به سوی چه می رود(مرگ یا شهادت)، او حجت خدا بر خلقش نیست.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?امام صادق (علیه السلام)؛

برای ما در هر شب جمعه شادی و سروری است. چون شب جمعه شود، پیغمبر (صلی الله علیه و آله) به عرش خدا برآید و ائمه (ع) برآیند و ما نیز با ایشان برآئیم. پس ارواح ما به بدنهایمان بازنگردد، مگر با علمی که استفاده شده باشد و اگر چنین نباشد، علم ما نابود گردد.

?ایشان در حدیث دیگری می فرمایند ؛

هرگاه بنای افزایش علم باشد، اول آنرا به پیغمبر (ص) عرضه کنند، سپس بر امامان تا برسد به ما.

?ایشان در حدیث دیگری می فرمایند؛

خدای تبارک و تعالی را دو گونه علم است:
1- علمی که ملائکه و پیغمبران و رسولانش را به آن آگاه ساخته، پس آنچه ملائکه و رسولان و پیغمبران اش را به آن آگاه ساخته، ما هم میدانیم.
2- علمی که به خودش اختصاص داده و هرگاه در موضوعی از آن علم بدا حاصل شود، ما را آگاه سازد و بر امامان پیش از ما هم عرضه شود.
.
.
اصول کافی، جلد 1
.
.

?ای گروه شیعه!
با سوره “انا انزلناه” با(اهل سنت) مخاصمه و مباحثه کنید تا پیروز شوید.
به خدا که آن سوره پس از پیغمبر، حجت خدا است بر مردم.
و آن سوره سرور دین شماست و نهایت دانش ماست.(زیرا در آن شب مکنونات علمی برای ما هویدا می شود)

?ای گروه شیعه!
با آیات “حم و الکتاب المبین انا انزلناه فی لیله مبارکه انا کنا منذرین” مخاصمه کنید، زیرا این آیات مخصوص والیان امر امامت است بعد از پیغمبر (صلی الله علیه و آله)

?ای گروه شیعه!
خدای می فرماید: “هیچ امتی نیست مگر آنکه بیم رسانی در میان آنها بوده است”
شخصی گفت: “ای ابا جعفر! بیم رسان است محمد (ص)”
فرمود: درست گفتی ولی آیا پیغمبر در زمان حیاتش چاره ئی از فرستادن نمایندگان در اطراف زمین داشت؟
گفت : نه
امام فرمود: به من بگو مگر فرستاده پیغمبر بیم رسان او نیست چنانکه خود پیغمبر (ص) فرستاده خدای عزوجل و بیم رسان او بود؟
گفت : چرا
فرمود: همچنین پیغمبر (ص) برای پس از مرگ خود هم فرستاده و بیم رسان دارد، اگر بگوئی ندارد لازم آید که پیغمبر آنهائی را که در صلب مردان امتش بودند، ضایع کرده باشد.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?حضرت علی (علیه السلام)؛

هرگاه تیمی و عدوی (ابوبکر و عمر) خدمت پیغمبر (ص) بودند و آن حضرت سوره “انا انزلناه” را با خشوع و گریه تلاوت می فرمود، می گفتند؛ “چقدر در این سوره دلت می سوزد”
پیغمبر(ص) می فرمود؛ “برای آنچه چشمم دیده و دلم فهمیده و نیز برای آنچه دل این شخص (حضرت علی (ع)) پس از من در میابد".
آنها می گفتند: “مگر شما چه دیده ای و او چه می بیند؟”
حضرت برای آنها روی خاک می نوشت:” تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر”
سپس می فرمود؛ پس از اینکه خدای عز وجل فرماید “هر امری” دیگر چیزی دیگر باقی می ماند؟
می گفتند: نه
می فرمود: می دانید آنکه هر امری بر او نازل می شود کیست؟
می گفتند: تو هستی رسول خدا
می فرمود: آری، اما شب قدر بعد از من هم می باشد؟
می گفتند: آری
می فرمود: در شبهای قدر پس از من هم آن امر نازل می شود؟
می گفتند: آری
می فرمود: به چه کسی نازل می شود؟
می گفتند: نمی دانیم.
پیغمبر دست بر سر من می گذاشت و می فرمود: اگر نمی دانید بدانید، آن شخص پس از من این مرد است.
سپس آن دو نفر شب قدر دا بعد از رسول الله (صلی الله علیه و .آله) می شناختند بواسطه هراس سختی که در دل آنها می افتاد.
.
.
اصول کافی، ج1

?امام صادق (علیه السلام)؛

در آن میان که پدرم طواف کعبه می نمود مردی نقاب زده ناگهان پیدا شد و هفت شوط او را قطع کرد و او را به خانه کنار صفا آورد…
آنمرد گفت: “مبادا که در جواب سول من زبانت چیزی بگوید که در دلت چیز دیگری باشد.”
[پدرم] فرمود؛ “این کار را کسی می کند که در دلش دو علم مختلف باشد و خدای عزوجل از علمی که در آن اختلاف باشد امتناع دارد. “

شرح؛ واقع و حقیقت در هر موضوعی یک چیز است و کسیکه به واقع و حقیقت عالم باشد همیشه یک چیز می گوید، هیچ گاه دو گفتار مخالف از او شنیده نمی شود.
.
.
اصول کافی، ج1
.
.

?امام باقر (علیه السلام)؛

جز دروغگو هیچ کس از مردم ادعا نکند که تمام قرآن را چنانکه نازل شده، جمع کرده است و کسی جز علی بن ابیطالب و امامان پس از وی (علیهم السلام) آن را چنانکه خدای تعالی فرستاده، جمع و نگهداری نکرده اند.
.
.
اصول کافی،
جلد1
.
.

?امام باقر (علیه السلام)؛
علمی که به آدم (ع) فرود آمده بالا نرفت و علم به ارث منتقل می شود…و عالمی نمیرد جز اینکه کسی را که مانند او یا آنچه خدا خواهد(علم کمتر یا بیشتر از آن عالم)بداند به جا گذارد.

?امام باقر(ع)؛
مردم رطوبت را می مکند و نهر بزرگ را رها می کنند. عرض شد: نهر بزرگ چیست؟ فرمودند: رسول خداست… همانا خدای عزوجل سنتهای تمام پیغمبران را از آدم تابرسد به محمد(صلی الله علیه و آله) برای او گرد آورد… و رسول خدا (ص) تمام آنرا به امیر المونین(ع) تحویل داد.

اصول کافی، ج1، کتاب الحجه

✔شرح؛ خداوند متعال موضوع انتقال علم را در بشر با اسباب و شرایطی مقرر فرموده ..انسان را با زبانی گویا و گوشی شنوا و چشمی بینا خلق فرمود تابتواند آنچه را می داند به دیگران بگوید و آنها بشنوند و بیاموزند و نیز نوشتن با قلم را به او آموخت تا بتواند معلومات خود را در صفحه ای نقش کند و آیندگان پس از خود را از آن بهره مندسازد.
سید جواد مصطفوی
.
.
.

?"اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المومنون”
در عمل باشید که خدا و رسولش و مومنان کردار شما را میبیند.

?امام صادق(ع) در تفسیر آیه مذکور فرمودند؛ “[یعنی] در هر بامداد کردار بندگان نیکوکار و فاسق بر رسول خدا(ص) عرضه می شود، پس برحذر باشید.”

?عبدالله بن ابان که نزد حضرت رضا(ع) منزلتی داشت، گوید به آن حضرت عرض کردم:"برای من و خانواده ام بدرگاه خدا دعا بفرما. فرمود: مگر من دعا نمیکنم؟ بخدا که اعمال شما در هر صبح و شام بر من عرضه می شود… مگر تو کتاب خدا عزوجل را نمی خوانی که فرماید: بگو در عمل کوشید که خدا و رسولش و مومنان کردار شما را نی بینند. بخدا که آن مومن علی بن ابی طالب است.”
اصول کافی، جلد1
.
.

?"ان فی ذلک لایات للمتوسمین”
در آن نشانه هایی برای باریک بینان است.

?پیامبر(صلی الله علیه و آله) در تفسیر آیه فرمودند؛ “از زیرکی مومن پروا کنید، زیرا که او با نور خدا می بیند.”
?و در حدیثی دیگر امام صادق (ع) فرمودند؛ “مائیم باریک بینان”

اصول کافی، ج1

هر دو روایت صحیح است و در طول هم قرار دارد زیرا مومنان در راستای پرتو نور اهل بیت و آنان در راستای پرتو نور خداوند عز وجل قرار دارند.
.
.