?"…أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ ۚ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ ۖ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ” زمر/38

“… آيا در آن چه از غير خدا مى‌خوانيد نظر و انديشه كرده‌ايد؟! (راستى) اگر خداوند نسبت به من ضررى را اراده كند آيا اين بت‌ها مى‌توانند آن ضرر را برطرف كنند، يا (اگر) خداوند براى من لطف و رحمتى را بخواهد، آيا آنها مى‌توانند مانع آن رحمت شوند؟» بگو: «خداوند براى من كافى است. اهل توكّل تنها بر او توكّل مى‌نمايند.”

✔پیام ها

1- كسى لايق پرستش است كه قدرتِ رساندن سود و دفع زيان را داشته باشد.
«هَلْ هُنَّ كاشِفاتُ‌- هَلْ هُنَّ مُمْسِكاتُ»
2- دفع ضرر مهم‌تر از جلب منفعت است. ( «كاشِفاتُ ضُرِّهِ» قبل از «مُمْسِكاتُ رَحْمَتِهِ» آمده است).
3- توكّل تنها بر خداوند جايز است. (كلمه‌ى‌ «عَلَيْهِ» قبل از «يَتَوَكَّلُ» آمده كه بيانگر انحصار است).
4- خداوند از هر جهت پيامبرش را تكفّل و كفايت مى‌كند. «حَسْبِيَ اللَّهُ» (كلمه‌ «حَسْبِيَ» مطلق آمده كه شامل همه چيز مى‌شود).

منبع؛ تفسیر نور

? “أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ” زمر/36

آيا خداوند براى بنده‌اش كافى نيست؟ و مردم تو را از غير خدا مى‌ترسانند.

✔پیام ها

1- اگر انسان بنده‌ى خدا شد، بيمه مى‌شود و خداوند امور او را كفايت و كفالت مى‌كند. «أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ»
2- در برابر تهديدهاى دشمنان، با ياد امداد و تكفّل الهى، خود را آرام كنيم. «أَ لَيْسَ اللَّهُ بِكافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَكَ»
3- ابزار كافران، ايجاد محيط رعب و وحشت است. «يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ»

منبع؛ تفسیر نور

?ما اشخاص را داور نکردیم، بلکه قرآن را داور و حکم قرار دادیم. و این قرآن فقط خطوطی است که نوشته شده و میان دو جلد قرار گرفته با زبان سخن نمی گوید بلکه ترجمانی نیاز دارد و این اشخاصند که از جانب او سخن می گویند.

خطبه 125

ادامه »

?پرداخت مال به کسی که استحقاق ندارد تبذیر و اسراف است.چنین کاری فرد را در دنیا بالا می برد اما در آخرت پست خواهد شد.
آنکه ثروت خود را به ناحق و نزد غیر مستحق مصرف کرد خداوند از سپاس گذاری همان مردم محروم ساخت و دوستی آنان را متوجه دیگری نمود، و اگر روزی بلغزد و محتاج یاری آنان شود همان مردم بدترین رفیق و پست ترین دوست او خواهند بود.

خطبه 126

?"وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ” 47/ یس

و هرگاه به آنان گفته شود: از آن چه خداوند روزى شما كرده بخشش كنيد، كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند: آيا به كسانى غذا دهيم كه اگر خداوند مى‌خواست خودش به آنها غذا مى‌داد؟شما در گمراهى آشكارى هستيد.

✔پیام ها

1- توجّه به اين كه «آن چه داريم رزق الهى است نه ملك ما» بخشش را آسان مى‌كند. «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ»
2- كفر، سبب خود دارى از انفاق است. قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا … أَ نُطْعِمُ‌
3- كافر، رازق بودن خدا را مسخره مى‌كند. «لَوْ يَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ»
4- انفاق، نشانه ايمان است. (زيرا ترك انفاق از ويژگى‌هاى كفّار شمرده شده است). قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا … أَ نُطْعِمُ‌ …
5- كار انسان به جائى مى‌رسد كه كفر و بخل را راه درست و ايمان و انفاق را انحراف مى‌شمرد. «إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلالٍ مُبِينٍ»
6- افرادى كه بينش صحيح ندارند يا مى‌خواهند از زير بار مسئوليّت شانه خالى كنند، تمام انحرافات و عملكرد زشت خود را به گردن ديگران مى‌اندازند.

منبع؛ تفسیر نور

بار الها درود فرست بر ..

روحانیون از ملائکه ات ..
اصناف فرشتگانی که آنان را به خود اختصاص داده ای و به وسیله تقدیس خود ایشان را از خوردنی و آشامیدنی بی نیاز نمو ده ای ..
خزانه داران باران ..
ملکی که از فریاد زجرش غرش رعدها شنیده (می)شود ..
وکیل خزینه های باد ..
فرشتگانی که دانه های برف و تگرگ را بدرقه می کنند ..
آنان که بر کوهها گماشته شده اند تا از جا درنروند ..
آنان که وزن آبها و اندازه بارانهای سیل آسا و رگبارهای متراکم را به آنان آموخته ای
آنان که گرفتاری ناخوشایند و گشایش خوشایند برای (اهل زمین) می آورند ..
بر رومان آزمایش کننده مردگان در گور ..
و بر هر فرشته ای که نامش را یاد نکرده ایم و از قدرش در پیشگاه تو خبر نداریم و نمی دانیم او را به چه کاری گماشته ای..
————————————-
پی نوشت؛
«رومان فتان القبور» یعنی ملکی که صاحبان قبر را برای امتحان و آزمایش طلب می کنند. و آن طور که گفته شده است: این ملک قبل از منكر و نكير وارد قبر می شود و صاحب قبر را می آزماید، اگر نيكوكار بود منكر و نكير را آگاه مي سازد كه هنگام سؤال با او به نرمى رفتار نمايند و اگر بد كار بوده به آنان خبر مي دهد.

دعای سوم صحیفه سجادیه

?وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَهُمْ نَذِيرٌ لَيَكُونُنَّ أَهْدَىٰ مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُمْ نَذِيرٌ مَا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا"42 “اسْتِكْبَارًا فِي الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّيِّئِ ۚ وَلَا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ ۚ فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ ۚ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا ۖ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا"43 فاطر

و (مشركان) با سخت‌ترين سوگندها، به خدا سوگند ياد كردند كه اگر هشدار دهنده‌اى به سراغشان بيايد از هر يك از امّت‌هاى ديگر هدايت يافته‌تر شوند؛ پس همين كه هشدار دهنده‌اى برايشان آمد، جز نفرت (از حقّ) چيزى بر آنان نيفزود.42

(نفرت آنان از حقّ) به خاطر استكبار در زمين و نيرنگ بدشان بود، و نيرنگ بد جز اهلش را فرا نگيرد، پس آيا آنان جز سنّت (خداوند را در مورد قلع و قمع) پيشينيان انتظار دارند؟ با آنكه براى سنّت و قانون الهى هرگز جايگزينى نخواهى يافت، و هرگز براى سنّت الهى تغييرى نخواهى يافت.

✔پیام ها

1- مشركان، خدا را قبول داشتند و او را مقدّس مى‌شمردند و به او سوگند ياد مى‌كردند. «أَقْسَمُوا بِاللَّهِ»
2- به هر سوگندى نمى‌توان اعتماد كرد. أَقْسَمُوا بِاللَّهِ‌- فَلَمَّا جاءَهُمْ‌ …
3- به عمل كار بر آيد، به سخنرانى نيست. ادّعا زياد ولى عمل كم است. «أَقْسَمُوا- إِلَّا نُفُوراً»
4- براى هدايت مردم، بشارت و انذار هر دو لازم است، ليكن براى جامعه‌ى منحرف انذار مهم‌تر است. (كلمه‌ى‌ «نَذِيرٌ» دو بار آمده است)
5- «تبديل» يعنى چيزى را بَدَل چيز ديگر قرار دادن، مثل تيمم بدل از غسل، ولى «تحويل» به معناى تصرف در زمان يا مكان يا شكل و قالب يك چيز است بدون آنكه چيزى را جايگزين آن كنيم.
6- سرچشمه‌ى فرار و نفرت از راه انبيا يا استكبار است يا حيله. (شايد استكبار از سوى كفّار و حيله از سوى منافقان باشد و شايد استكبار بستر حيله‌گرى خود مستكبر باشد). اسْتِكْباراً … وَ مَكْرَ السَّيِّئِ‌
7- نتيجه حيله به خود انسان برمى‌گردد (عقوبت و كيفر تكبّر و حيله به ديگرى منتقل نمى‌شود.) «لا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ‌ إِلَّا بِأَهْلِهِ»
بَد مكن كه بد افتى‌
چَه مَكَن كه خود افتى‌
8- خداوند در جامعه قانون‌ها و سنّت‌هاى ثابتى را مقرّر كرده است كه در تمام اقوام و ملّت‌ها جريان دارد، نظير سنّت آزمايش، سنّت امداد مؤمنان و سنّت‌ كيفر حيله‌گران و مستكبران. آرى، خوشبختى و بدبختى و عزّت يا سقوط جامعه، در گرو پيروى از سنّت‌هاى الهى يا ترك آنهاست. فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا … تَحْوِيلًا
9- تاريخ داراى نظام و قانون ثابت است. (با نگاه به گوشه‌اى از تاريخ مى‌توان قانونِ گوشه‌ى ديگر تاريخ را به دست آورد.) «فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا»

منبع؛ تفسير نور

?"يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ” فاطر/15

ای مردم، شما همه به خدا فقیر و محتاجید و تنها خداست که بی‌نیاز و غنیّ بالذّات و ستوده صفات است.

✔پیام ها

1- هيچ كس از خدا بى نياز نيست. «يا أَيُّهَا النَّاسُ»
2- همه‌ى موجودات فقيرند، ليكن چون انسان ادّعا و سركشى مى‌كند بايد مهار شود. «يا أَيُّهَا النَّاسُ»
3- نقش واسطه‌ها و وسايل و علل را قبول داريم، امّا تمام اسباب و علل نيز در تأثيرگذارى به او محتاجند. «هُوَ الْغَنِيُّ»
4- غنّى واقعى و مطلق و كامل، تنها اوست. «وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ»
5- معمولًا اغنيا، محبوب نيستند و در تيررس جسارت‌ها، حسادت‌ها، رقابت‌ها و سرقت‌ها هستند امّا خداوند، غنى حميد است. «وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ»
6- خداوند غناى خود را در راه رفع نياز و نفع مخلوقات به كار مى‌برد و لذا مورد ستايش است. «الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ»

منبع؛ تفسير نور

?".وَهُمْ يَصْطَرِخُونَرَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ ” فاطر/37

و آن کفّار در آتش دوزخ فریاد و ناله کنند که ای پروردگار، ما را (از این عذاب) بیرون آور تا بر خلاف گذشته به اعمال نیک بپردازیم. (خطاب شود) آیا شما را به اندازه‌ای عمر ندادیم که هر که اهل تذکر و پند شنیدن است در این مدت متذکر شود (و به توبه پردازد)؟ و آیا بیم دهندگان بر شما نیامدند؟ پس (امروز) عذاب دوزخ را بچشید که ستمکاران را هیچ یار و نجات دهنده‌ای نخواهد بود.

✔پیام ها

«صراخ» به معناى فرياد و ناله‌اى است كه با درخواست كمك همراه باشد.
1- به هر تقاضا و ناله‌اى نبايد اعتنا كرد، درخواست مجرم قابل پذيرش نيست.
«رَبَّنا أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً» (خداوند مى‌فرمايد: «وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ» اگر برگردند، باز همان خلافكارى‌هاى خود را دارند.)
2- آن چه انسان را دوزخى مى‌كند، اعمال ناصالح است. «أَخْرِجْنا نَعْمَلْ صالِحاً»
3- همه‌ى سركشان، روزى به عجز و انابه خواهند افتاد. رَبَّنا أَخْرِجْنا …
4- آخرت محل جبران از دست داده‌ها نيست. أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ‌ …
5- بسيارى افراد در دنيا خيال مى‌كنند كارشان صالح است، امّا در روز قيامت‌
جلد 7 - صفحه 505
مى‌فهمند كه صالح نبوده و لذا مى‌گويند: پروردگارا! اگر از دوزخ نجات يابيم، عمل صالحى (نه مثل صالح نماهاى قبلى) انجام خواهيم داد. «غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ»
6- خداوند به همه‌ى مردم به مقدارى كه حجّت بر آنان تمام شود، عمر داده است. «أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ فِيهِ»
7- از دست دادن فرصت‌ها، موجب ظلم به خويش است. أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ‌ … فَما لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ
8- هدف از عمر، هوشيارى است و انسان غافل گويا عمر نكرده است. «أَ وَ لَمْ نُعَمِّرْكُمْ ما يَتَذَكَّرُ»
9- تذكّرِ لحظه‌اى كارساز نيست، زيرا هر مجرمى براى يك لحظه متذكّر مى‌شود؛ تذكّر بايد استمرار داشته باشد. «يَتَذَكَّرُ فِيهِ»
10- تا نذير نباشد، قهر الهى نيست. «جاءَكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُوا»
11- كسى‌كه به هشدارهاى انبيا توجّه نكند ظالم است. جاءَكُمُ النَّذِيرُ … فَما لِلظَّالِمِينَ‌
12- براى كفّار، شفاعت، دعا و ناله هيچ يك كارساز نيست. «مِنْ نَصِيرٍ»

منبع؛ تفسیر نور

?مَا يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا ۖ وَمَا يُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ” فاطر/2

دری که خدا از رحمت به روی مردم بگشاید هیچ کس نتواند بست و آن در که او ببندد هیچ کس جز او نتواند گشود، و اوست خدای بی‌همتای با حکمت و اقتدار.

✔پیام ها
1- در دنيا همه مردم از رحمت الهى برخوردارند. «يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ»
2- رحمت الهى قبل از قهر اوست. (كلمه‌ى‌ «يَفْتَحِ» قبل از «يُمْسِكْ» آمده است.)
3- دادن‌ها و گرفتن‌هاى خداوند، همراه با حكمت است. «يَفْتَحِ‌- يُمْسِكْ‌- الْحَكِيمُ»
4- نعمت‌هاى الهى، داراى خزاينى است كه گوشه‌اى از آن به روى انسان باز مى‌شود. «يَفْتَحِ‌- مُرْسِلَ»
5- چشمداشت به غير خدا بيهوده است، اگر او نخواهد هيچ قدرتى كارائى ندارد. «فَلا مُمْسِكَ‌- فَلا مُرْسِلَ»
6- اراده‌ى خداوند خلل‌ناپذير است. ما يَفْتَحِ‌ … فَلا مُمْسِكَ لَها وَ ما يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ‌

منبع؛ تفسیر نور

برای روزی عمل کنید که اندوخته ها برای آن روز ذخیره می شود، و نهان ها در آن آشکار می گردد.

خطبه120 نهج البلاغه

?بدانید نام نیکی که خداوند از انسان در میان مردم باقی گذارد، بهتر از ثروتی است که شخص برای کسی که او را سپاس نمی گوید به ارث می گذارد.

خطبه 120 نهج البلاغه

?"وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ ۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ” سبا/ 21

ابليس هيچ گونه تسلّط و غلبه‌اى بر آنان (كه از او پيروى كردند) نداشت.(كار او تنها وسوسه است) تا معلوم كنيم كسى را كه به آخرت ايمان دارد (و در برابر وسوسه‌هاى او مقاومت مى‌كند) از كسى كه نسبت به آخرت در ترديد است، و پروردگارت بر همه چيز نگهبان است.

✔پیام ها

1- شيطان نمى‌تواند انسان را مجبور كند و پيروى مردم از ابليس بر اساس اختيار و تصميم خود آنان است. «وَ ما كانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطانٍ»
2- ايمان به قيامت، سدّى است در برابر شيطان. «لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ»
3- فلسفه‌ى وجود شيطان و وسوسه‌هاى او، ايجاد چند راه پيش روى انسان و قدرت انتخاب و آزمايش اوست. إِلَّا لِنَعْلَمَ‌ …
4- انسان با ترديد و تزلزل، راه سلطه‌ى شيطان را بر روى خود باز مى‌كند. ما كانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطانٍ‌ … مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِي شَكٍ‌
5- انسان در انتخاب راه و عمل، اختيار دارد. «مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْها فِي شَكٍّ»
6- در علم خداوند، نسيان و سهو راه ندارد. «حَفِيظٌ》
7- توجّه به اين كه خداوند به هر چيز عالم و حافظ و مراقب و گواه است، مراد از جمله‌ى‌ لِنَعْلَمَ‌ … متمايز ساختن و مشخص كردن است، يعنى تا بر انسان و ديگران معلوم كنيم كه مؤمن كيست و كافر كيست، يا جدا كنيم پيروان ابليس را از مؤمنان.

منبع؛ تفسیر نور

“?وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ” سبا/6
و كسانى كه به آنان علم داده شده، آن چه را از جانب پروردگارت به تو نازل شده حقّ مى‌بيند كه به راه خداى عزيز ستوده هدايت مى‌كند.

✔پیام ها

1- علم به انسان ديد و بينش مى‌دهد. «وَ يَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ»
3- دانشمندان، علم خود را از خدا بدانند. «أُوتُوا الْعِلْمَ»
4- نشانه‌ى علم واقعى دريافتن حقّانيّت قرآن و پذيرفتن آن است. بدون علم و معرفت، حقّ‌شناسى ممكن نيست. «أُوتُوا الْعِلْمَ‌- هُوَ الْحَقَّ»
5- عالم حقيقى، آن چه را از سوى خدا نازل شده مى‌پذيرد. «الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ»
6- نزول وحى، از شئون ربوبيّت خداوند است. أُنْزِلَ‌ … مِنْ رَبِّكَ‌
7- ميزان حقّ، وحى و قرآن است. أُنْزِلَ إِلَيْكَ‌ … هُوَ الْحَقَ‌
8- راه انبيا راه عزّت و شرف است. «صِراطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»
10- قدرتمندان دنيا معمولًا محبوب نيستند ولى خداوند قدرتمند محبوب و مورد ستايش است. «الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»

منبع؛تفسیر نور

?نه مال خود را در راه کسی که آن را روزی شما کرده بخشیدید و نه جان خویش را در راه کسی که آن را آفریده به خطر افکندید… خدا را در میان بندگانش گرامی نمی دارید(با ارتکاب گناه).
از جای گرفتن در منزل کسانی که پیش از شما زیستند عبرت گیرید و از جدا شدن از نزدیکترین برادرانتان پند پذیرید.

خطبه 117 نهج البلاغه

?اگر از اموری که بر شما پنهان است می دانستید آنچه را که من می دانستم سر به صحرا می گذاشتید، بر کارهایتان می گرستید، همچون داغدیدگان بر سر و سینه می کوفتید و اموال خود را بی نگهبان و سرپرست وا می گذاشتید و هر کس در اندیشه ی خویش می بود و به دیگری توجه نمی کرد.
ولی شما آنچه را به یادتان آوردند فراموش کردید و از آنچه شما را پرهیز دادند و ترساندند خود را ایمن دانستید در نتیجه رای شما سرگردان و کارتان بی سر و سامان شد.

خطبه 116 نهج البلاغه

امام صادق (علیه السلام):
“نزد خداوند منزلت و مقامی است که جز از طریق درخواست به آن نخواهی رسید و اگر برد لب از نیایش فرو بندد و درخواست نکند چیزی به او عطا نخواهد شد، پس سوال و نیایش کن که مورد عطا و بخشش قرار خواهی گرفت … هیچ دری کوبیده نمی شود مگر آن که سرانجام به روی انسان گشوده شود. “

کافی، ج2

الکسیس کارل (انسان شناس معروف) می گوید:"هیچ ملتی در تاریخ به سقوط و زوال قطعی نیفتاد مگر آنکه قبلا دعا را ترک کرده و خود را برای مرگ آماده نمود … دعا عمیقترین آثار را به روح و فطرت انسان می گذارد و او را آن چنان رشد می دهد که جامعه، محیط، و وراثت بر او تنگی می کند… چنین به نظر می رسد که نیایش و دعا اگر با تمام شرایطش انجام بگیرد هرچه نیایشگر بخواهد به دست می آورد و هر دری را بکوبد به رویش گشوده می گردد.”

گلن کلارک؛"دعا سطح عملیاتش عمیقتر از انتقال فکر است.”
بنابراین نیایش درهایی به روی فکر و قلب انسانی بازنموده و اندیشه هایی تازه و بی سابقه در مغز نیایشگر پدید می آورد. این جاست که در برابر پیشامدها، مرض ها، مشکلات علمی، جواب ها و راه حل های آسان و مفیدی می یابد و هرگز درمانده و حیران نمی شود و از کج اندیشی و کج روی مصون می گردد.
دکتر لاباخ می گوید:"وقتی دعا می کنید کاغذ و قلم را دم دست داشته باشید، وقتی خدا فکری را در ذهن شما خطور می دهد آن را یادداشت کرده و مد نظر داشته باشید تا بتوانید به مرحله عمل درآورید.”

ارتباط مستقیم مغز و فکر نیایشگر با مبدا بی نهایت علم و قدرت و آفریدگار فکر و خرد است. دعا به ما کمک می کند تا صحیحتر و دقیقتر بیندیشیم و راه صواب را از خطا تشخیص دهیم و به دنبال آن مشکلات فردی و اجتماعی را حل نماییم.
گلن کلارک می نویسد:"دعا سطح عملیاتش عمیقتر از انتقال فکر است.”

ادامه »

انسانی که ادراک کرده آنچه هست برایش قانع کننده و کافی نیست دعا می کند تا به آنچه باید باشد برسد؛ این چنین شخصی همیشه تشنه و مشتاق آینده ای ایده آل و بهتر از آنچه هم اکنون هست می باشد.

نیایش، درخواست کمال، مقام، موقعیت و هرچیزی است که باید با لیاقت و کاردانی به دست نیایشگر آید. تکرار دعا و خواستن مانند شعاری است که در روح انسان اثر می گذارد و در او نیروی امید و عشق و علاقه به وجود می آورد و او را در راه رسیدن به آن هدف به تکاپو و جنبش وا می دارد.

ادامه »

✒ ” در آن هنگام که شادی ها و اطمینان و کرنش ما به غیر خداوند از حد می گذرد… پس از لحظه ای خود را در سراشیبی نوعی از اندوه و یاس مبهم که برای آن نیز علت روشنی را نمی بینیم در میابیم.
هیچ می دانید آن لحظه چه بوده است؟!
این همان لحظه ای است که روح بدون اینکه ما را آگاه سازد، سوی دیگر این جهان پناهنده گشته و با نیایش اسرار آمیزی گفته است:
“خداوندا! این انسان ضعیف، خود را در بادهای هیجان شادی ها و اطمینان به غیر از تو از دست داده است و اینک از گم کردن خود اندوهناک است . عنایتی فرما و او را بار دیگر به سوی خویش باز گردان.”

عارفه عابده بانو امین

برگرفته از کتاب؛ زندگانی بانوی ایرانی

ای درد اگر تو نماینده خدایی که برای آزمایش من قدم به زمین گذاشته ای تو را می پرستم تو را در آغوش می کشم و هیچ گاه شکوه نمی کنم.
بگذار بند بندم از هم بگسلد، هستیم در آتش درد بسوزد و خاکسترم به باد سپرده شود باز هم صبر می کنم و خدای بزرگ را عاشقانه می پرستم.
ای خدا این آزمایش های دردناکی که فرا راه من قرار داده ای این شکنجه های کشنده ای را که بر من روا داشته ای همه را می پذیرم.
خدایا با غم و درد انس گرفته ام. آتش بر من سلامت شده و شکست و ناملایمات عادی گشته است.
خطر و مرگ ، دوستان صادق من شده اند از ملاقاتشان لذت می برم و مصاحبتشان را آرزو می کنم.
خدایا، کودک که بودم از بلندی آسمان و ستارگان درخشنده اش لذت می بردم اما امروز از آسمان لذت می برم زیرا بدون آن خفه می شوم زیرا اگر وسعت و عظمت آن از شدت درد روحیم نکاهد دیگر خفه می شوم.

مناجات نامه شهید چمران

ادامه »

از تو می خواهم به حق خاصان از فرشتگانت و شایستگان از بندگانت که برای ما سپری قرار دهی که ؛
ما را از هلاکت ها برهاند.
و از آفات برکنار دارد
و از بلاهای سخت نگهداری کند
و هم اینکه آرامش خود را بر ما نازل کنی
و چهره های ما را به انوار محبتت پر فروغ گروانی
و ما را در پناهگاه محکمت پناه دهی

یا ارحم الراحمین

منجات خمسه عشره ؛ چهاردهم

?"فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ” روم/60

پس تو صبر پیشه کن، که وعده خدا البته حق و حتمی است و مراقب باش که مردم بی‌علم و یقین و ایمان (مقام حلم و وقار) تو را به خفت و سبکی نکشانند…

✔پیام ها

1- ايمان به وعده‌هاى الهى، عامل صبورى است. «فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ»
2-جوّسازى افراد بى‌دين، نبايد در تصميم‌گيرى ما اثر كند. لا يَسْتَخِفَّنَّكَ‌ …
3- اگر لطف و هشدار و تعليم الهى نباشد، انبيا نيز آسيب‌پذيرند. «لا يَسْتَخِفَّنَّكَ»
4- يكى از طرفندهاى دشمنان، سبك كردن رهبر است. «لا يَسْتَخِفَّنَّكَ»
5- كسانى به فكر تضعيف و تحقير رهبر هستند كه به راه حقّ يقين ندارند. «الَّذِينَ لا يُوقِنُونَ»
6- كسى‌كه صبر نكند، خفيف مى‌شود. «فَاصْبِرْ … لا يَسْتَخِفَّنَّكَ‌»

تفسیر نور

?بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ روم/آیات 5و6

به یاری خدا، که خدا هر که را بخواهد نصرت و فیروزی می‌بخشد و اوست که مقتدر و مهربان است.
این وعده خداست که خدا هرگز خلاف وعده نکند، و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند.

✔پیام ها

1- با يك شكست، مأيوس نشويد.
3- در پيروزى‌ها و شكست‌ها، محوريّت توحيد فراموش نشود.
4- هم پيروزى را از او بدانيم و هم ساز و برگ نظامى را.

تفسیر نور

?عجز انسان از درك فرشتگان (فرشته مرگ):

آيا هنگامى كه فرشته مرگ به خانه اى در آمد، از آمدن او آگاه مى شوى؟ آيا هنگامى كه يكى را قبض روح مى كند او را مى بينى؟

بلکه می دانی جان جنین را چگونه در شكم مادر مى ميراند؟ آيا از راه اندام مادر وارد مى شود يا روح به اجازه خداوند به سوى او مى آيد يا همراه كودك در شكم مادر به سر مى برد؟
آن كس كه آفريده اى چون خود را نتواند وصف كند، چگونه مى تواند خداى خويش را وصف نمايد؟

خطبه 112

از هر لذتی به جز ذکر تو
از هر آسایشی جز همدمی با تو
از هر شادمانی به غیر قرب تو
و از شغلی جز طاعت تو، پوزش میطلبم.

مناجات خمسه عشر، سیزدهم

?مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ.

هر شخص گرفتارى را نمى توان سرزنش کرد

✔ سرچشمه گرفتارى ها و مشکلات و مصائبى که دامن گير انسان مى شود کاملاً مختلف است; گاه نتيجه مستقيم اعمال انسان است که بر اثر ندانم کارى ها، سستى ها، تنبلى ها و استفاده نکردن به موقع از فرصت ها دامان او را گرفته است. به يقين چنين شخصى درخور سرزنش است،

?ولى گاه مى شود که اين مشکلات کفاره گناهان انسان است و خداوند مى خواهد او را به اين وسيله در دنيا پاک کند. چنين کسى گرچه به سبب گناهش درخور سرزنش است ولى چون مشمول لطف الهى شده سزاوار ملامت نيست

و? گاه سرچشمه آن آزمايش هاى الهى است که خدا مى خواهد با آن مشکل و گرفتارى بنده خود را پرورش دهد که همچون فولاد آبديده در کوره حوادث مقاوم سازد و يا همچون طلاى ناخالصى را که به کوره مى برند تا خالص گردد او را خالص سازد در اينجا نيز جاى سرزنش نيست.

شرح : پیام امام امیر المومنین ( مکارم شیرازی )

ادامه »

۞ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ.” نحل/111

(یاد کن بر امت) آن روزی که (از شدت ابتلاء و سختی) هر نفسی می‌آید در حالی که (برای رفع عذاب) به جدل و دفاع از خود برمی‌خیزد، و هر کس را به جزاء عمل او کاملا می‌رسانند و بر آنها ستم نمی‌کنند.

✔پیام ها

1- قيامت، فراگير است و همه‌ى انسانها در آن روز حاضر مى‌شوند. «كُلُّ نَفْسٍ»
2- انسان در قيامت همه چيز و همه كس را فراموش مى‌كند و فقط در فكر نجات خود است. «تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها»
3- اعمال ما در دنيا محو نمى‌شود، بلكه عمل و آثارش باقى مى‌ماند. تُوَفَّى‌ … ما عَمِلَتْ‌
4- كيفر قيامت، نتيجه عمل خود انسان است نه ظلم يا انتقام. «ما عَمِلَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ»

?"اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ ” عنکبوت/45

(ای رسول ما) آنچه را که از کتاب (آسمانی قرآن) بر تو وحی شد (بر خلق) تلاوت کن و نماز را (که بزرگ عبادت خداست) به جای آر، که همانا نماز است که (اهل نماز را) از هر کار زشت و منکر باز می‌دارد.

✔پیام ها

1. ياد خدا، براى جلوگيرى از فحشا و منكر بالاتر از هر اهرم ديگر است.

2. ياد خدا از شما، بزرگتر از ياد شما از خدا است. (البتّه اين معنا با توجّه به روايات در ذيل آيه‌ «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» برداشت شده است.)

به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفته شد: فلانى هم نماز مى‌خواند و هم خلاف مى‌كند، فرمود: «ان صلاته تنهاه يوما» «9» بالاخره نماز او روزى نجاتش خواهد داد.

امام صادق عليه السلام فرمود: هر كسى دوست دارد قبولى يا ردّ نمازش را بداند، ببيند نمازش او را از فحشا و منكر باز داشته است يا نه. سپس امام عليه السلام فرمود: «فبقدر ما منعته قبلت منه» «10» به اندازه‌اى كه نماز، انسان را از منكرات باز مى‌دارد، به همان اندازه قبول مى‌شود.

منبع؛ تفسیر نور

?” وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ.” عنکبوت/8

و ما به آدمی سفارش کردیم که در حق پدر و مادر خود نیکی کند، و اگر آنها (خود مشرک باشند و) کوشند تا تو به من (که خدای یگانه‌ام) از روی جهل و نادانی شرک آوری هرگز اطاعت امر آنها مکن، که رجوع شما به سوی من است و من شما را به پاداش هر عمل که به جای آورده‌اید آگاه می‌گردانم.

✔پیام ها

1- نيكى به والدين يك امر انسانى است، نه فقط ايمانى. «وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ»
2- احسان و نيكى به والدين، بدون قيد و شرط است. «حُسْناً» (شرطِ نژادى، سِنّى، منطقه‌اى، علمى، اجتماعى، سياسى، اقتصادى و ايمانى ندارد، حتّى اگر كافر و مشرك باشند، بايد احسان كرد.)
3- والدين منحرف براى انحراف فرزندان، كوشش مى‌كنند. «جاهَداكَ»
4- از احترامِ ديگران، سوء استفاده نكنيم. (والدين نبايد به خاطر احترام‌گزارى فرزندانشان، آنان را به شرك دعوت كنند.) «وَ إِنْ جاهَداكَ»
5- فرزندان، بايد قدرت انتخاب تفكّر صحيح را داشته باشند. جاهَداكَ لِتُشْرِكَ بِي‌ …
فَلا تُطِعْهُما
6- شرك، برهان و استدلال علمى ندارد. «ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ»
7- در مسأله توحيد وشرك، با هيچ كس كنار نياييم و سازش نكنيم. «فَلا تُطِعْهُما»
8- احسان به والدين، مطلق و هميشگى است؛ امّا اطاعت از والدين، مشروط به آن است كه انسان را از خدا دور نكنند. «فَلا تُطِعْهُما»
9- ايمان به معاد، ضامن اجراى توصيه‌هاى الهى است. وَصَّيْنَا … إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ‌
10- خداوند به همه‌ى كارهاى انسان آگاه است. «فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»

منبع؛ تفسیر نور